De keuken

was ingericht als een eenvoudige sectiekamer. Op de planken van de voorraadkast stonden niet langer conservenblikjes en etenswaren, maar flessen met glycerine, kaliumacetaat en allerlei andere chemicaliën.

Op het klinisch schone aanrecht lagen diverse gewone gereedschappen. Een bijl, een zaag, verschillende tangen zoals een buigtang, een nijptang en een grote hoefnijptang.

Op een handdoek lagen de kleinere instrumenten. Een scalpel, een pincet, naald en draad, plus een langwerpig gereedschap dat aan één kant was voorzien van een haak.

Toen ze klaar was, wikkelde ze het lichaam in een schone witlinnen doek. De pot met de afgesneden genitaliën zette ze bij de andere potten in het keukenkastje.

Met een beetje poeder werkte ze zijn gezicht bij en met een oogpotlood en een lichte lippenstift maakte ze hem voorzichtig op.

Tot slot schoor ze alle donshaartjes van zijn lichaam, omdat ze had ontdekt dat dat door de formaline enigszins stijf werd en dat de huid dan ging opzetten. Nu zou het haar naar binnen worden getrokken en de huid gladder worden.

Toen ze klaar was, zag de jongen er bijna levend uit.

Alsof hij sliep.