55

De volgende dag hing Jack zijn gereedschapsriem voor de rest van de zomer aan de muur. In plaats van te gaan werken reed hij met Jackie en Cory naar het zomerkamp van Anne Bethune. En hij zette hen niet af om zelf weer weg te rijden, maar hij bleef. Hij ging erbij zitten, maakte tekeningen en ingewikkelde Lego-bouwwerken met Jackie, en daarna hielp hij zijn zoon lachend om ze te laten instorten. Hij leerde Jackie zijn veters te strikken en zijn eten in stukjes te snijden. Hij hielp met het decor voor een toneelstuk waarin Cory zou meespelen. Hij hielp zijn oudste zoon ook met zijn tekst.

Na het zomerkamp gingen ze naar het strand om te zwemmen, zandkastelen te bouwen en met een bal of frisbee te gooien. Jack kocht een paar vliegers en leerde de jongens daar duikvluchten en rondjes mee te maken. Ze vonden visgerei onder de veranda van het Palace en visten in de branding. Ze vingen niets, maar hadden veel plezier in hun volslagen mislukte poging om ook maar één vis aan de haak te slaan.

Jenna en Liam kwamen regelmatig langs. Soms bracht Liam zijn drumstel mee, en dan repeteerden Mikki en hij voor de talentenjacht. Aangezien het Palace niet geluiddicht was gemaakt, gingen ze met z’n tweeën naar de bovenkant van de vuurtoren. Op die grote hoogte loste hun krachtige geluid in de lucht op, al konden de meeuwen er waarschijnlijk wel van meegenieten.

Nu was de vuurtoren tenminste nog ergens goed voor, dacht Jack.

Mikki en hij maakten lange wandelingen over het strand en praatten dan over dingen waarover ze nooit eerder hadden gepraat. Over Lizzie – en school, jongens, muziek en wat ze met haar leven wilde gaan doen.

Mikki bleef in de Little Bit werken. Jack en Sammy kwamen daar vaak eten. En ze deden ook klusjes voor Jenna, maar alleen omdat ze weigerde hen voor hun maaltijden te laten betalen. Charles Pinckney zocht hen op in het Palace. Hij vertelde verhalen over vroeger, over de tijd dat Lizzie nog een klein meisje van ongeveer Jackies leeftijd was. En ze luisterden allemaal gefascineerd naar hem, vooral Jack.

Jack maakte met Jenna tochtjes op de Harley, en ze aten bij elkaar thuis. Ze maakten ook wandelingen over het strand en praatten dan met elkaar. Ze lachten veel en kwamen soms dicht bij elkaar. Hun armen en vingers raakten elkaar aan, maar dat was alles.

Ze waren vrienden.

Eindelijk was het de zomer geworden waarop Jack had gehoopt. ’s Avonds lag hij vaak in het donker naar de geluiden te luisteren en probeerde hij het verschil te horen tussen de ademhaling van zijn kinderen. Hij werd daar tamelijk goed in. Soms had Jackie een nachtmerrie en gooide hij de deur van zijn vaders slaapkamer open om bij hem in bed te stappen. Hij lag dan dicht tegen zijn vader aan en Jack streek zacht over het haar van zijn zoon tot hij weer in slaap viel.

Op een avond zaten Sammy en hij bier te drinken op de afgeschermde veranda. Mikki en Liam waren boven in de vuurtoren om nog een laatste keer te repeteren voor de talentenjacht. De twee jongens waren op het strand en bouwden het laatste zandkasteel van de dag. De zon was net aan zijn afdaling begonnen. De hemel vlamde rood op, met hier en daar oranje strepen.

Sammy keek zijn vriend aan. ‘Is het leven goed?’

Jack knikte. ‘Het leven is absoluut goed.’

‘De zomer is bijna voorbij.’

‘Dat weet ik.’

‘Plannen?’

‘Daar denk ik nog over na.’ Jack keek hem aan. ‘Jij?’

‘Ik denk er ook nog over na.’

Ze draaiden zich allebei om, want er klopte iemand op de deur van de veranda. Het was Jenna.

‘Ik kwam Liam en al zijn drumspullen halen,’ zei ze terwijl ze naar hen toe kwam. ‘Morgen is de grote dag. Ze hebben hun slaap nodig.’

‘Ik help hem wel even,’ zei Sammy.

Voordat een van hen iets kon zeggen, liep hij de veranda af. Jack en Jenna bleven alleen achter.

‘Wat is er gebeurd?’ vroeg ze.

Jack keek haar aan. ‘Wat bedoel je?’

‘Je bent veranderd, Jack Armstrong. Ik vroeg me af waarom.’

Hij dronk zijn bierglas leeg. ‘Dit zal wel sentimenteel overkomen, maar soms worden iemand de ogen geopend en kan hij de dingen weer echt zien,’ zei hij.

‘Ik ben blij voor je. Echt waar.’

‘Jij hebt er een grote rol bij gespeeld, Jenna.’

Ze wilde daar niets van weten. ‘Je zou er zelf ook wel achter zijn gekomen.’

‘Dat weet ik nog zo net niet. Ik heb het een hele tijd niet beseft.’ Ze keken allebei naar de zee en toen naar de vuurtoren.

‘Ik heb het licht nooit aan de gang gekregen,’ zei hij.

‘Soms werken dingen pas als je er echt behoefte aan hebt.’

Hij knikte langzaam. ‘Ga je morgen naar de talentenjacht?’

‘Meen je dat nou? Natuurlijk.’

‘Waarom rij je niet met ons mee? Sammy brengt hun spullen in de pick-up en we kunnen met z’n allen in het Volkswagenbusje.’

‘Lijkt me een goed plan.’

Jenna ging weg met Liam, en in het Palace maakte iedereen zich op om naar bed te gaan.

Jack klopte op Mikki’s deur en ging naar binnen.

Ze zat op het bed en nam het programma door dat Liam en zij zouden uitvoeren. Jack ging op de rand van haar bed zitten.

‘Je kent alles uit je hoofd,’ zei hij.

‘Je kunt nooit te goed voorbereid zijn.’

‘Nu praat je als je ouweheer.’

‘En is dat erg?’

Hij keek haar met een scheve grijns aan. ‘Ik hoop van niet. Zeg, jullie gaan het morgen geweldig goed doen. Of jullie nu winnen of niet.’

Ze keek hem over haar bladmuziek aan. ‘O, pa, we gaan winnen.’

‘Er is niets mis met zelfvertrouwen, maar je moet niet arrogant worden.’

‘Dat is het niet. Ik heb me verdiept in alle andere optredens. Ik heb zelfs een video gezien van Tiffany’s optreden met tamboerstokken van vorig jaar. Ze is op z’n best middelmatig. Ik begrijp niet hoe ze drie jaar achter elkaar heeft kunnen winnen. Nou ja, ik heb daar wel een idee van. Haar moeder heeft de leiding. Maar niemand heeft zo hard gewerkt als Liam en ik.’

‘Nou, wat er ook gebeurt, ik zit in de zaal om voor jullie te juichen.’ Hij stond op. ‘Maar je moet nu een nacht goed slapen. Dus niet te laat opblijven, oké?’

Hij draaide zich om naar de deur.

‘Pa?’

Hij keek haar weer aan. ‘Ja, Mik?’

Ze kwam uit het bed, sloeg haar armen om hem heen en drukte zich tegen hem aan.

‘Dank je, papa.’

Jack sloeg zijn armen om haar heen. ‘Waarvoor, schatje?’

Ze keek naar hem op. ‘Dat je bij ons terug bent.’