18
Na een lange dag van hard werken haalden Jack en Sammy de spullen uit Jacks pick-uptruck op zijn oprit. Jack liet bijna een zware hamer op zijn voet vallen. Sammy keek hem aan.
‘Gaat het wel goed met je? Je bent de laatste paar dagen niet helemaal jezelf.’
Jack pakte langzaam de hamer op en gooide hem in de laadbak van de pick-up terug. ‘Wat denk je dat Jackie voor zijn verjaardag wil hebben? Dat is binnenkort, en ik wil iets leuks voor hem kopen.’
Sammy haalde zijn schouders op. ‘Eh, een speelgoedgeweer?’
Jack keek twijfelend. ‘Ik denk niet dat Lizzie dat zou willen aanmoedigen. En hoe kom ik aan een taart en andere verjaardagsdingen? Je weet wel, hoedjes en zo?’
‘De supermarkt hier in de straat heeft een banketbakkerij.’
‘Hoe weet je dat?’
‘Het is tegenover het bier.’
Jack reed naar de winkel en kocht een paar dingen voor Jackies verjaardag. Toen hij in de rij voor de kassa stond, zag hij het. Hij was in zijn hele leven nog nooit zo verbaasd geweest. Hij zag zijn eigen foto op het omslag van een van de boulevardbladen die als impulsaankopen bij de kassa lagen. Langzaam stak hij zijn hand uit en pakte een exemplaar op.
De kop luidde: ‘Wonderman in opspraak.’
Wat nou weer?
Jack ging naar de volgende pagina en las het verhaal. Bij elk woord dat hij las nam zijn woede toe. Nu begreep hij de kop. De schrijver had alles verdraaid. Hij deed het voorkomen alsof Lizzie door Jack was gedwongen laat op de avond de spekgladde wegen op te gaan om zijn pijnstillers te halen. En erger nog: de schrijver suggereerde dat Jack dacht dat zijn vrouw een verhouding met een buurman had. Lizzie was natuurlijk van streek geweest. Daardoor was ze door rood licht gereden en om het leven gekomen. Niets ervan was waar, maar nu dachten waarschijnlijk miljoenen mensen dat hij een monster was.
Hij liet zijn artikelen op de band achter en haastte zich naar huis.
Onderweg begreep hij algauw wat er gebeurd was.
Bonnie was de bron van de schrijver geweest. Maar hoe kon ze het hebben geweten? Toen drong het tot hem door. Lizzie moest haar hebben gebeld toen ze naar de apotheek reed en haar hebben verteld wat ze aan het doen was. Misschien had ze iets over Bill Miller gezegd en had Bonnie Jacks reactie verkeerd uitgelegd, al zou dat nogal moeilijk zijn. Het was waarschijnlijker dat Bonnie de dingen die Lizzie haar had verteld naar haar eigen hand had gezet.
Jack kon zich voorstellen dat Bonnie woedend was. Hij was beroemd en werd bewonderd, en Lizzie lag door hem in een graf. Tenminste, zo zou Bonnie het zien. Tot op zekere hoogte kon Jack het haar niet kwalijk nemen dat ze er zo over dacht, maar nu had ze een doos van Pandora opengetrokken en zou het voor Jack een hele toer zijn om hem weer dicht te krijgen. Hij was vooral bang voor wat er zou gebeuren als zijn kinderen het te horen kregen. Hij wilde de eerste zijn die er met hen over praatte, vooral met Mikki. Hij gaf extra gas.
Jammer genoeg was hij te laat.