41

Toen Mikki op een ochtend in alle vroegte over het strand rende, kwam Blake naast haar lopen.

Hij zei meteen: ‘Zeg, het spijt me van het feest. Tiff was dronken.’

‘Goh, echt waar?’

‘Meestal is ze niet zo venijnig.’

‘Kom nou. Ze is verdorie een nachtmerrie in een G-string.’

‘Oké, misschien wel. Waar ben je terechtgekomen?’

‘Een ander feest op het strand.’

‘Welk feest?’

‘Een feest waar Liam Fontaine me heen bracht. En de meeste mensen daar kwamen uit Zweetstad. Ooit van gehoord?’

‘Mikki, ik woon in Zweetstad.’

Dat verbaasde haar zo erg dat ze abrupt ophield met hardlopen. ‘Wat?’

‘Mijn moeder werkt als huishoudster voor de Murdochs.’

‘Waarom ga je dan met Tiffany om?’

‘Zoals ik al zei: mijn moeder werkt voor hen.’

‘En daarom moet jij je door Tiffany laten commanderen?’

Blake lachte nerveus. ‘Ik laat me niet commanderen. Ik ga alleen weleens met haar om.’

Ze begonnen weer te lopen. ‘Nou, dat is dan fijn voor jou. Met wie je omgaat zegt veel over iemand.’

‘Hé, wat is er verkeerd aan dat ik met haar bevriend ben? Bedoel je dat arme mensen alleen met andere arme mensen mogen omgaan?’

‘Nee, natuurlijk bedoel ik dat niet.’

‘Ik heb veel vrienden in Zweetstad. Ik football met sommigen van hen. En ik ga naar Tiffany, en ze heeft dingen die heel cool zijn en ik heb plezier met haar. Nou en?’

‘Zeg, je moet doen wat je wilt.’

‘Nou, wat ik wil, is met jou uitgaan.’ Nu hield Blake op met hardlopen en dwong hij Mikki hetzelfde te doen. ‘Wat zeg je daarvan? Wil je met me uit?’

‘Waarom?’

‘Waarom? Omdat ik je graag mag.’

‘Je kent me nauwelijks.’

‘Dat is een heel goede reden om met elkaar uit te gaan. Om elkaar beter te leren kennen. Maar als je niet geïnteresseerd bent, laat dan maar. Een fijne dag nog, en het spijt me dat ik niet voldoe aan jouw idee van een volmaakt mens. Misschien Liam wel.’ Hij begon weg te draven in de andere richting.

‘Wacht even.’

Hij bleef staan en ze liep naar hem toe. ‘Wat wil je precies doen als we uitgaan?’

‘Wat?’

‘Het plan, Blake. Ik moet weten waar je het over hebt. Ik wil niet opnieuw bij een stel rijke mensen terechtkomen en iemand tegen de grond moeten gooien.’ Ze voegde eraan toe: ‘Tenzij het Tiffany is. Dat vond ik eigenlijk wel leuk.’

‘Zoiets is het niet. Er is een koffiebar in de stad. Ze hebben daar ’s avonds muziek. Niet live, maar ze hebben een heel goede dj. Misschien kunnen we naar wat muziek luisteren, wat dansen en chillen. Dat is alles.’

Ze dacht daarover na. ‘Oké. Dat klinkt goed. Maar alleen dansen en naar muziek luisteren.’

Hij keek haar aandachtig aan. ‘Waarom? Heb je iemand anders?’

‘Nee, ik...’

‘Liam?’

‘Dat gaat je niets aan,’ zei ze opgewonden.

‘Oké, oké. Je hebt gelijk. Zeg, ik heb een rijbewijs. Zal ik je morgenavond om een uur of zeven ophalen?’

‘Ik moet het mijn vader vragen, maar ik denk dat het wel goed is.’

‘Goed,’ zei Blake. ‘Blij dat we dat hebben geregeld. Zullen we verder lopen?’

Ze grijnsde en duwde hem ruggelings over een bult zand heen. Hij viel languit op zijn achterste. ‘Probeer me maar eens in te halen,’ riep ze uit terwijl ze lachend wegrende.

Hij sprong overeind en rende achter haar aan.