34

Op zondag, toen Sammy een eindje ging rijden op zijn motor, zette Jack alle kinderen in het Volkswagenbusje en reden ze naar Channing. Hij had hard aan Jenna’s huis en een paar andere karweien gewerkt, en de kinderen moesten er eens uit. Jack had Ned Parker aangesproken, en die was bereid het gezin een persoonlijke rondleiding door het speelhuis te geven.

Parker wachtte hen buiten het theater op, en in het daaropvolgende uur leidde hij hen door alle verduisterde ruimten. Hij liet Cory zien hoe je de belichting, de lift en de decors van het huis kon bedienen, hoe je materiaal kon verplaatsen op rijdende plateaus, en hoe je het luik midden op het toneel kon laten openklappen zodat spelers in het niets konden verdwijnen. Vooral Jackie vond dat prachtig.

Ze verlieten het theater, liepen door het plaatsje en keken naar de restaurants. Iemand riep naar Jack vanaf de overkant van de straat. Hij keek en zag Charles Pinckney vlug naar hen toe lopen. Charles was informeel gekleed: korte kaki broek, een overhemd met korte mouwen en een T-shirt daaronder, leren sandalen.

‘Je neemt de sabbat vrij om van de zon en de genoegens van Channing te genieten?’

Jack knikte. ‘We wilden er even uit. Het stadje bekijken.’

‘Hebben jullie honger?’

‘We kijken net waar we heen kunnen gaan,’ zei Jack.

Charles’ ogen twinkelden. ‘Er is eigenlijk maar één keuze.’

‘A Little Bit of Love,’ zei Mikki meteen.

‘Daar zijn we al geweest,’ zei Jack. ‘Zullen we eens ergens anders heen gaan? Er zijn er drie in dit stuk straat.’

‘Maar Jackie en Cory hebben het nog niet gezien.’ Ze keek haar broers aan. ‘Er zijn veel muziekdingen. Het is cool.’

‘Cool,’ zei Jackie haar na.

Ze glimlachte. ‘Jij wilt wel a bit of love, hè, Jackie?’

Hij sprong op en neer. ‘Bitalove. Bitalove.’ Hij pakte het been van zijn vader vast. ‘Bitalove. Bitalove.’

Cory zei: ‘Dat was een goedkoop trucje, Mikki.’

‘Jenna heeft de beste zondagse brunch van de stad,’ adviseerde Charles. ‘Ik wilde er net zelf heen gaan.’

‘Oké,’ zei Jack berustend.

Jenna glimlachte toen ze hen binnen zag komen. Het was druk in het restaurant, maar ze zei: ‘Ik heb een mooie tafel bij het raam. Daar komt een beetje frisse lucht van buiten. Kom maar mee.’

Ze leidde hen naar de tafel, deelde de menu’s uit en vroeg wat ze wilden drinken.

‘Is Liam er vandaag ook?’ vroeg Mikki.

‘Die is in de keuken aan het grillen. Hij wordt al een echte kok.’

‘We hadden afgesproken dat ik vanavond een paar nummers kon komen spelen.’

Jack keek haar aan. ‘O ja?’

Ze keek naar hem terug en zei op scherpe toon: ‘Ja. Ik was niet van plan de hele zomer niks anders te doen dan de hele dag thuis te zitten om op Cory en Jackie te passen.’

‘Je hoeft niet op mij te passen,’ zei Cory.

‘Ja,’ zei Jackie. ‘Niet op mij.’

Jenna keek Jack aan, merkte dat het hem niet helemaal lekker zat, en zei: ‘Nou, je vader werkt heel hard aan de geluiddichte muren, maar het is nog niet klaar. En ook al klinken jullie samen heel goed, ik hou ’s avonds van een beetje rust en stilte. Maar weet je wat, kom om een uur of acht. Dan is Liam thuis, en dan maak ik mijn strandwandeling. Ik ben ongeveer een uur weg. Is dat goed?’

‘Dat is cool, Jenna, bedankt.’

Jenna keek Jack aan. ‘En vindt papa het ook cool?’

‘Ja,’ zei Jack langzaam.

‘Waar is je Delta Force-maatje?’

‘Uit rijden op zijn Harley,’ antwoordde Cory.

‘Aha. Nou, hij mag wel uitkijken. Ik ken een paar alleenstaande dames van zekere leeftijd in dit stadje die hem graag aan de haak zouden slaan.’

‘Aan de haak!’ riep Jackie uit.

Toen Jenna weg was, boog Jack zich naar zijn dochter toe en fluisterde hij: ‘Jij en Liam doen toch alleen aan muziek, hè?’

‘Pa, alsjeblieft.’

‘Ik vroeg het maar.’ Hij keek Charles aan. ‘Bonnie is bij me geweest.’

‘Dat zei ze.’

‘Heeft ze je ook verteld waarvoor ze kwam?’

‘Ja. Ik heb haar ook na afloop gesproken en ze vertelde me waar het over ging. Ze heeft me ook verteld wat jij zei. En ik zei tegen haar dat ik het met je eens was. Ik geloof dat ze dat niet leuk vond om te horen, maar daar is niets aan te doen.’

Mikki, die had meegeluisterd, zei: ‘Wat wilde ze niet horen?’

‘Een andere keer, Mik, niet nu,’ zei haar vader met een blik op de jongens. Toen voegde hij eraan toe: ‘Heb jij een leuk gesprek met haar gehad, Mik?’

‘Ze was niet zo gespannen als in Arizona,’ antwoordde Mikki. ‘Daar wilde ze alles bedisselen. Ik werd er gek van.’

Jack keek Pinckney aan. ‘Ik heb laatst in de vuurtoren gekeken.’

‘O ja? En hoe ziet het eruit?’

‘Niet zo best.’

‘Vroeger was het heel wat.’

‘Dat wil ik graag geloven,’ zei Jack.