Hoofdstuk 31

Het Londense seizoen liep op z'n eind. Hier en daar kon je al flarden van gesprekken opvangen waarin men het sluiten van het huis besprak, en waarin men het over grootse feesten op buitenhuizen en jachtpartijen had. Laura realiseerde zich dat ze het allemaal zou missen - de opwinding van naar de nieuwste toneelvoorstellingen en de operettes van Gilbert en Sullivan te gaan; de reces op Goodwood en Ascot; en met name het rondrijden met haar rijtuigje met de prachtig lopende ruin ervoor, die ze samen met lord Anthony had uitgekozen.

'Niet te geloven dat ik Londen straks echt zal missen!' had Laura tegen Helena gezegd. 'Maar in ieder geval heb ik het voortdurend zo druk gehad dat ik geen tijd heb gehad om na te denken! En nu vraag ik mij af waar ik hierna naar toe zal gaan. En dan bedoel ik natuurlijk na dat vervelende feest van Royse!'

'We moeten in ieder geval naar Cowes voor de jaarlijkse regatta, natuurlijk. Dat is op het eiland Wight. Belle-mère heeft al hotelkamers voor ons gereserveerd. En daarna ..

Laura zag Helena's verdrietige gezicht, en ze slikte de tegenwerpingen die ze had willen maken meteen weer in.

'Ena?'

'Archie heeft me geschreven. Hij is van Istanboel overgeplaatst naar Gibraltar, waar hij de post van luitenant-gouverneur krijgt. En ... o, Laura! Hij wil dat ik bij hem kom als zijn gastvrouw! En dat is nog niet alles. Schoonmama zegt dat ze niet onder hetzelfde dak kan leven als hij, en na Cowes wil ze naar Baden-Baden gaan om te kuren. Ik wil helemaal niet naar Gibraltar, maar er zal vrees ik weinig anders opzitten. Omdat ik onze paar dagen samen niet wil bederven durf ik het nog niet aan Franco te vertellen, dus die weet nog van niets. O, wat zou ik het heerlijk vinden als je met me mee wilde gaan. Archie schrijft dat ik gerust een vriendin mee mag nemen. Ik weet dat je er niet van houdt om de dingen zover vooruit te plannen, maar beloof me in ieder geval wel dat je erover zult denken, ja?'

Laura beloofde dat ze erover zou denken, maar intussen waren er zoveel andere dingen waarover gedacht moest worden! Het pakken, bijvoorbeeld. Ze had er helemaal niet bij stilgestaan hoeveel er kwam kijken bij een simpele logeerpartij op het land!

Lady Honoria deed haar soms denken aan een generaal, dacht Laura. Ze voerde het bevel over haar troepen en zei hun waar ze zich aan de frontlinie moesten opstellen.

'Natuurlijk kun je niet tweemaal achtereen in dezelfde kleren worden gezien!' had ze Laura op ongeduldige toon verklaard. 'Alle dames moeten zich op z'n minst vier maal per dag verkleden al naar gelang de gelegenheid!' Ze knikte vriendelijk bij het zien van Laura's gezicht. 'M'n lieve kind, als ik jou was liet ik alles rustig over aan mij en miss Edge. Er wordt dan niet meer van je verlangd dan dat je de juiste kleren voor de juiste gelegenheid kiest. En wat je ook nodig hebt, dat zijn zeker twee bootkostuums, want ik heb begrepen dat Royse zijn eigen jacht in een kleine haven bij Royse Park heeft liggen: en dan heb je een aantal wandelkostuums nodig, kleren om in te reizen, rijkleren, en dan natuurlijk nog een of twee jurken voor het strand, avondjaponnen en ochtendjaponnen! Zo, en als je nu nog vragen hebt...?'

'O, nee, mevrouw!' verzuchtte Laura. 'Echt, ik heb al meer dan genoeg gehoord, en ik laat alles graag over aan u, juffrouw Edge en Adèle!'

'Heel verstandig,' zei lady Honoria. 'Op die manier zijn we tenminste ook tijdig klaar.'

Laura had van Ena gehoord dat ze hun eigen gevolg bedienden zouden meenemen. Kleedsters, bedienden, enzovoort. Lieve god! Het leek wel een hele expeditie in plaats van een simpel logeerpartijtje op het land; maar dat durfde ze natuurlijk niet tegen lady Honoria te zeggen.

'Ik vrees dat we heel vroeg in de ochtend zullen moeten vertrekken,' zei Helena later tegen Laura, 'maar dan zit onze bagage al veilig in de bagagewagens. Belle-mère heeft ervoor gezorgd dat we een eigen compartiment krijgen, en als we dan op het station van Penzance gekomen zijn,' haar stem had een samenzweerderige klank gekregen, 'dan staan de rijtuigen klaar om ons naar Royse Park te brengen! O, Laura! Ik heb echt het gevoel dat we een paar heerlijke dagen zullen hebben! Denk je toch eens in, zoveel verschillende mensen bij elkaar in een huis dat omringd wordt door parken en heel dicht bij de kust van Cornwall ligt, een streek die beroemd is om zijn geschiedenis van smokkelaars en ...'

'Ena, ik krijg steeds meer het gevoel dat jij degene bent die griezelromans zou moeten schrijven in plaats van ik!' Toch deed de onverwachte vlaag van fantasie van haar vriendin haar plezier. 'Eens zien, wat heb ik ooit over Cornwall gelezen ? O ja, koning Arthur. Camelot en de Ridders van de Ronde Tafel... en met name sir Lancelot!'

'O ja, en Guinevere ... en Merlijn met zijn tovenarij en zijn magische voorspellingen en ...' Helena lachte.

'En dan Morgan-le-Fay die erin slaagde die arme Arthur voor zich te winnen, en o, natuurlijk Tristan en Isolde ... hoewel ik geloof dat zij in werkelijkheid een Ierse prinses was die Isotta heette!'

'Laura, je hebt zoveel meer gelezen dan ik dat ik je werkelijk niet kan bijbenen,' protesteerde Helena nog steeds lachend.

'Ach, Zijne Genade de hertog was zo goed om me toe te staan tijdens ons verblijf vrijelijk van zijn bibliotheek gebruik te maken, dus als je wilt, Ena, kun je met me mee en meteen je geschiedenis van Cornwall ophalen!' zei Laura plagend.

'O, maar ik heb er nooit van gehouden om mijn tijd te verdoen in sombere, stoffige bibliotheken! zei Helena, en bij het vooruitzicht trok ze haar neus even op. 'Maar Laura,' vervolgde ze terwijl ze ineens angstig klonk, 'je bent onze afspraak toch niet vergeten hè? Wij tweeën, we gaan overal samen naar toe, en dan komt Franco bij ons, en ...'

'Ja, ja,' viel Laura haar op droge toon in de rede, 'en dan gaan jullie samen ergens naar toe waar niemand jullie kan zien. En wat moet ik dan in de tussentijd doen? Oude ruïnes bekijken en in mijn eentje langs de kust lopen ?' Toen ze de uitdrukking op Ena's gezicht zag, verzachtte ze haar woorden wat. 'Ach, je weet best dat ik dat helemaal niet erg vind. En wie weet wat ik nog tegen zal komen, en wie ik nog zal ontmoeten? De geest van een doodgeschoten smokkelaar, misschien, of die van een Spaanse kapitein van een van de schepen van Filips' Armada die voor de kust van Cornwall te pletter is geslagen? Of misschien wel een afstammeling van een van de gelukkige overlevenden die aan land is gezwommen en daar door een knappe jonge vrouw is opgenomen?'

'Laura!' zei Helena hoofdschuddend, 'soms ga je echt wel een beetje te ver met je fantasie!'

Laura glimlachte, maar haar ogen lachten niet mee. 'Ik heb nagedacht, Ena, niet zitten fantaseren, maar echt nagedacht. En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik een minnaar nodig heb. Lord Anthony is veel te stijf, en hij zou diep geschokt zijn. En met Reggie, hoewel hij charmant is, ligt het er veel te dik bovenop. En dus heb ik mijn keus maar laten vallen op de graaf van Arlingen, de ex-minnaar van mijn moeder. Als hij erin geslaagd is om het mijn moeder een poosje naar de zin te maken, dan moet hij als minnaar goed genoeg zijn om het mij naar de zin te maken!'

Ze lachte om de ontzette uitdrukking op Ena's gezicht. 'O, Ena, kijk me niet zo aan, zeg! Het lijkt wel alsof je me niet gelooft! Ik meen het echt, hoor. Ik heb zo schoon genoeg van al dat geroddel. Iedereen zegt of denkt dat Royse het op mij voorzien heeft, en ik wil graag bewijzen dat dat helemaal niet zo is!' En op peinzende toon voegde ze eraan toe: 'Weet je, Ena, eigenlijk heb ik echt wel zin in die logeerpartij op Royse House! Ik denk dat het allemaal reuze interessant zal gaan worden.'

'Dat meen je niet!' fluisterde Helena ongelovig.

'O nee?' antwoordde Laura. 'Wacht maar af! En meer nog, ik ga doen of ik Sarah Bernhardt ben, en ik acteer er lustig op los! Als ik met lord Anthony samen ben speel ik de rol van ernstige en intelligente vrouw; met Reggie speel ik de vriendelijke flirt; en met Michel de rol van verleidster!'

Helena was sprakeloos en keek haar met grote ogen aan.

'En wat Trent Challenger betreft,' voegde Laura er op onvriendelijke toon aan toe: 'Hem zal ik zoveel mogelijk ontlopen!'