9

Neville wond zich op. 'Nee. Ik mag hem niet.'

'Waarom niet? Omdat hij een Aardje is?' Selene veegde een paar pluisjes van haar rechter borst, ving ze in haar hand en bekeek ze nieuwsgierig. 'Deze komen niet van mijn bloes. De luchtverversing wordt steeds slechter.'

'Deze Denison is waardeloos. Hij is geen para-fysicus. Hij heeft op dat gebied aan zelfstudie gedaan, zegt hij, en dat is wel te merken ook, als je hoort welke nonsensverhalen hij uitkraamt.'

'Zoals?'

'Hij denkt dat de Elektronenpomp zal leiden tot een ontploffing van het universum.'

'Heeft hij dat gezegd?'

'Ik weet dat hij het denkt... Ach, ik ken de argumenten, ik heb ze al vaak genoeg gehoord. Maar het is gewoon niet waar, punt uit.'

'Misschien,' zei Selene met opgetrokken wenkbrauwen, 'wil jij alleen dat het niet waar is.'

'Begin jij nu ook al?' vroeg Neville.

Ze zwegen even. 'Wel,' vroeg Selene toen, 'wat ben je nu met hem van plan?'

'Ik zal zorgen dat hij een plek krijgt om te werken. Hij mag dan waardeloos zijn als natuurkundige, maar hij kan ons niettemin van nut zijn. Het zal een opvallende figuur blijven. De Gevolmachtigde heeft al met hem gesproken.'

'Dat weet ik.'

'Nou, hij heeft een romantisch verhaal over iemand die een geruïneerde loopbaan heeft en nu probeert zich te revancheren.'

'Echt waar?'

'Echt waar. Ik weet zeker dat je het een mooi verhaal vindt. Als je het hem vraagt zal hij het beslist vertellen. En dat is uitstekend. Een romantische Aardeling die hier op de Maan werkt aan een krankzinnig project is een ideale manier om de aandacht van de Gevolmachtigde vast te houden. Denison zal onze stroman zijn, onze afleidingsmanoeuvre. En misschien, want je weet het maar nooit, krijgen we via hem een wat beter idee van wat er op de Aarde allemaal omgaat... Dus je kunt maar beter vriendschappelijk met hem blijven omgaan, Selene.'