Schuren

Eind 2011 kwam discotheekeigenaar Leen Streefkerk uit Puttershoek in het nieuws. Hij had elk weekend jongens in zijn zaak die gingen staan schuren. Schuren is een dansstijl waarbij jongens hun geslachtsdeel tegen het lijf van meisjes wrijven. En dat wilde Leen niet meer zien in zijn disco.

Leen wilde het schuren verbieden omdat hij veel klachten van meisjes kreeg. De meeste meisjes hebben een hekel aan schuren, lieten ze Leen weten. Maar ze konden de schurende jongens blijkbaar niet van zich afhouden. Leen had ook herhaaldelijk moeten vaststellen dat na een paar uur dansen de condoomautomaten in zijn disco compleet leeg waren. Voordat ze gingen schuren, deden jongens een condoom om en vervolgens schuurden ze zich klaar, aldus Leen.

Toen ik erover las, kreeg ik meteen een heel andere kijk op het fenomeen schuurfeesten. Daarvan had iedereen altijd maar aangenomen dat het zuipfeesten op het platteland waren in afgelegen schuren. Maar na de openbaring van Leen Streefkerk leken schuurfeesten me eerder te passen bij de nieuwe natuurwet van staatssecretaris Henk Bleker, die meer particulier initiatief wil als het om natuurbeheer gaat. ‘Verspreid het zaad over de akkers.’ Zoiets.

In de disco van Leen gaat het om alcoholvrije feesten voor 12- tot 15-jarigen. Stel je het voor: een 12-jarige, iemand die net niet meer in Sinterklaas gelooft, en die zich in een disco komt klaarschuren. In een condoom. Misschien omdat de moeder van zo’n jongen zegt dat het anders te veel vlekken geeft. Mij lijkt dat we hier te maken hebben met een van de uitwassen van de bio-industrie. De hormoonpreparaten die daarin gebruikt worden, hebben de geslachtelijke rijping van vleeseters wat al te veel opgestuwd.

Enige tijd voordat Leen met z’n openbaring over schurende jongens kwam, merkte ik de vroege seksuele fixatie van jongens zelf ook op bij een bezoek aan groep 8 van een basisschool. Ik moest daar iets vertellen over het maken van woordenboeken. Maar een jongen die pal voor me zat, riep opeens door de klas: ‘Ik geloof dat ik een stijve krijg.’ Het verband met wat ik aan het vertellen was, ontging mij volkomen, maar voorzichtigheidshalve heb ik wel aan de jongen gevraagd of ik opzij moest stappen. Ja, je weet het niet; er bestaat ook geen verkleinvorm van het woord stijve.

Beveiligers in de disco van Leen hebben van hem de opdracht gekregen om schurende jongens voortaan de zaak uit te zetten. Leen lijkt daarmee wel een uitzonderingspositie in te nemen. In veel andere discotheken vindt men schuren vooralsnog tamelijk onschuldig; daar wordt daggeren eerder als onwenselijk gezien. Daggeren is droogneuken, dat niet verward moet worden met wildbreien, al schijnen er ook jongeren te zijn die droogneuken en wildbreien combineren tot droogbreien en wildneuken. Bij daggeren pompen jongens onder het dansen vooral tegen het achterwerk van meisjes aan. Of daarbij ook condooms gebruikt worden weet ik niet, maar als dat zo is, zou het een nieuwe impuls kunnen geven aan het woord droogkloot.

Schuren en daggeren is ooit, in 1987, heel voorzichtig begonnen met de film Dirty Dancing. Daarvoor kende men alleen seksueel schuifelen. Je had elkaar dan vast, draaide langzaam rondjes op één en dezelfde dansvloertegel – daarom sprak men ook van tegelwringen – vlijde de wangen tegen elkaar en duwde de buik wat vooruit, waardoor ook de term buikschuifelen gangbaar werd.

Ik heb het veel gedaan, in discotheek Van Bracht in Aarle-Rixtel, in het bijzonder op het nummer Du van Peter Maffay, met in de tekst de kernzin: ‘Ich hab ein Ziel und dieses Ziel bist du bist du bist du.’ Sommige jongens uit mijn dorp die uitsluitend in het dialect waren opgevoed, zoals ikzelf, dachten aanvankelijk dat ‘bist’ in dit geval ‘beest’ betekende, wat versterkt werd doordat ‘du’ als ‘boe’ klonk. Dat laatste temperde de erotische gevoelens aanzienlijk. Bovendien bestond de bio-industrie toen nog niet. Van schurende zaadlozingen uit die tijd kan ik mij dan ook niets herinneren.