Berig

Als een zeug berig is, verlangt ze naar een beer.

Er zijn andere zinnen waarmee je een tekst kunt beginnen, maar het kan ook met deze zin. Als een zeug berig is, verlangt ze naar een beer. Dat is dan natuurlijk een varkensbeer. En als een zeug niet berig is, kun je haar berig krijgen, leerde ik ooit van een journalist van het weekblad Boerderij. Die schreef in een tekst: ‘Laat het beerbezoek vanaf de dag na spenen een evenement zijn.’ Dat is een geweldige zin, die uitnodigt om direct een eindje te gaan fietsen.

Maar ik vind het op zich wel wat vroeg: dat de beer al vanaf de dag na het spenen op bezoek gaat bij de zeug. Dat is vrijwel meteen nadat de zeug gestopt is met het zogen van de biggen. Ik zou eerder denken dat de zeug dan wel toe is aan een paar weken rust. Want ja, ze heeft niet één biggetje gehad om te zogen, maar wel tien tot vijftien biggetjes. En biggetjes heten dan wel klein te zijn, maar ze worden niet voor niets ‘big’ genoemd.

Ik geef het je te doen om al die biggen een tijdlang te zogen. En als je daarmee klaar bent, moet je een dag later alweer klaarstaan voor de beer. En mocht je dan nog niet echt berig zijn, dan helpt de boer je wel een handje door van het beerbezoek een evenement te maken. Het klinkt als gedwongen seks, maar volgens kenners is het heel natuurlijk.

De zeug wordt normaal gesproken altijd weer snel berig. Maar je kunt haar nog een beetje extra stimuleren door van het beerbezoek een evenement te maken. Wat moet je je daarbij voorstellen? Guus Meeuwis op bezoek in het varkenshok? Gordon en Joling over de vloer? Slingers over de schotten en frikadellen eten zoveel als de varkens willen? Ja, de beer zou zich vooraf ook schoon kunnen likken. In berenopzicht kan dat ook al wel een evenement genoemd worden. Maar misschien dat zeugen juist van ongelikte beren houden. Je weet het niet. In de mensenwereld zie je dat ook wel: dat sommige vrouwen een zwak hebben voor mannen die heel grof en lomp uit de hoek kunnen komen.

Volgens de evenemententekst in het weekblad Boerderij moet de varkensboer de beer in een aparte ruimte huisvesten en de zeug door verschillende beren laten bezoeken, want, zo staat er: ‘Dat houdt het spannend voor zeug en beer.’ Nou, dat zou ik denken. Dat van die aparte ruimte is bedacht omdat een zeug te veel gewend kan raken aan de geur en het geluid van de beer als ze steeds samen in één hok zitten. De beer kan beter even apart gezet worden, zodat zijn geur en knorgeluiden weer aanlokkelijk worden voor de zeug. Dat is geen veronderstelling maar pure wetenschap. De beer zelf wordt er ook vreselijk geil van. Daarom ook dat we in onze taal die uitdrukking hebben: zo geil als een beer.

Toch blijft het bij mij een beetje knagen. Ik kom niet helemaal los van de gedachte aan gedwongen seks. En dan ook nog die verschillende beren die bij de zeug komen snuffelen. Bij groepsseks moet er wel wat evenwicht zijn, vind ik, en niet zoals in dit geval maar één zeug tegenover vier of vijf beren. Ik zou dan ook graag eens aan de zeug zelf vragen wat ze er nu van vindt. Maar de zeug heeft geen tijd voor mij. Als ze niet aan het zogen is, is ze berig en als ze niet berig is, wordt ze berig gemaakt. Het lijkt me om gek van te worden. Als ik een zeug was, zou ik – om het met een zeugma te zeggen – de boer beet en de benen nemen.