Scrotum
Alles duidt er in toenemende mate op dat de schepping van het mannelijk geslachtsdeel in een vroeg experimenteel stadium moet zijn afgebroken. Mogelijk waren er onvoorziene complicaties bij de ophanging van de testikels, die niet op één lijn te krijgen waren. Hierna schijnt door de uitvoerder van het hele project de order gegeven te zijn om alle proefexemplaren op de schroothoop te gooien. Maar die opdracht is om de een of andere reden niet goed begrepen, waarna de experimentversie als de definitieve versie is gelanceerd. Herstel was vervolgens niet meer mogelijk. In een poging de gigantische vergissing te verbloemen, is toen het woord ‘schroothoop’ verlatijnst tot ‘scrotum’. Maar de mensheid zit vanaf die tijd wel met de gebakken peren.
De voortplantingsfunctie van het mannelijk geslachtsdeel voldoet bij de meeste mannen nog redelijk, al hoor je van gynaecologen wel steeds meer alarmerende berichten over almaar zwakker wordend zaad. Dat schijnt vooral het gevolg te zijn van te warm ingepakte testikels. Vroeger had je daar geen last van. Als je een onderbroek toen één keer had gewassen, had je meteen enorm wijde pijpen. Het was weliswaar geen gezicht, maar ventileren deed zo’n onderbroek goed. Maar de onderbroeken van nu houden zelfs na de zoveelste wasbeurt alles nog volkomen vacuüm verpakt. Met funeste gevolgen dus. De afscheidsgroet ‘de ballen’ kan op termijn dan ook een wrange bijklank krijgen.
Maar echt kommer en kwel is het pas met het design van het mannelijk geslachtsdeel. In welke stand ook, van elegantie is nooit sprake. Dat ‘eikel’ een scheldbenaming is geworden, zegt in dit verband ook meer dan genoeg. Zou je studenten van een ontwerpschool de opdracht geven om het mannelijk geslachtsdeel opnieuw uit te vinden, dan komen er gegarandeerd veel fraaiere modellen uit de bus dan het bestaande model.
Verder had de kleur ook beter gekund. Vooral de grillige blauwe lijnen die soms zichtbaar worden, hebben op toeschouwers een verontrustende werking, is uit een enquête gebleken.
Maar het allergrootste manco aan het hele apparaat is dat het veel te veel z’n eigen gang gaat. Te pas en te onpas verheft het zich en denkt dan ook nog zomaar overal binnen te kunnen komen, zonder uitnodiging, zonder legitimatie.
De meeste mannen slagen er maar niet in er enige grip of controle op te krijgen. Ze lopen, zoals de uitdrukking treffend weergeeft, hun lul achterna. Er zijn maar weinig mannen die zich de woorden van de Duitse schrijver Goethe ter harte weten te nemen: ‘In der Beschränkung zeigt zich der Meister.’ Meestal wordt deze zin vrij letterlijk vertaald met: in de beperking toont zich de meester. Maar het zou moeten zijn: als je echt een vent bent, kun je hem klein houden. Dat lukt veel mannen evenwel niet.
In de kerk wordt in dit verband ook al enige tijd gesproken over ‘de gerezen problemen’. Dat is eufemistisch taalgebruik voor priesterpenissen die niet in toom gehouden zijn. Toen in mei 2011 een ingelast Sinterklaasjournaal werd aangekondigd, hield iedereen z’n hart dan ook vast. Achteraf bleek het gelukkig mee te vallen en was er slechts sprake van een wisseling van de wacht wat de Sint-acteur betreft, maar dat veel mensen aanvankelijk dachten dat zelfs Sinterklaas volledig zou kunnen ontsporen, zegt genoeg.
Net in die tijd was er ook de affaire met Dominique Strauss-Kahn, de toenmalige baas van het imf, die in een peperduur hotel in New York een kamermeisje seksueel had lastiggevallen. Bij het imf spraken ze in die tijd ook al over een gerezen probleem, maar de meeste mensen dachten aanvankelijk dat daarmee de kredietcrisis werd bedoeld. We hadden beter kunnen weten. Als je, zoals Strauss-Kahn deed, een hotelkamer huurt voor 3000 euro per nacht, is dat natuurlijk op zich al een duidelijke aanwijzing dat je Goethe niet goed hebt begrepen.
Journalist Jan Tromp zei destijds op de radio dat Strauss-Kahn het kamermeisje ‘met zijn pik vooruit’ benaderd zou hebben. Zo zou de imf-baas in ieder geval uit de badkamer zijn gekomen. Het moet – als het werkelijk zo gegaan is – echt een verschrikkelijke aanblik geweest zijn voor de nietsvermoedende vrouw van de roomservice: het gerezen probleem dat in z’n volle staat van onvolmaaktheid, met een eikel als een likdoorn en met wanstaltig ongelijk hangende ballen, plotseling voor haar stond. De conclusie is duidelijk: de man moet herschapen worden.