Curling

De sporters op de Olympische Spelen in de Griekse Oudheid waren naakt. Ik zeg er wel meteen bij dat er destijds nog geen Winterspelen waren. Naaktheid en winter gaan niet goed samen. Vooral voor mannen niet. Per twee graden vorst krimpt de mannelijkheid met een halve centimeter. Bij matige tot strenge vorst is bij veel mannen zelfs niet goed meer te zien dat ze man zijn. De benaming winterpeen had aanvankelijk ook een heel andere dan de huidige betekenis.

Het aardige is dat naaktsporten vroeger bij de Olympische Spelen begonnen is nadat men juist aan een vrouw een keer niet kon zien dat ze een vrouw was. In de Griekse Oudheid mochten alleen mannen meedoen met de Spelen. Maar bij één editie was er een vrouw die verkleed als man de olympische titel bij het worstelen won. Toen men ontdekte dat ze een vrouw was, wilde men herhaling van zo’n voorval voorkomen door iedereen voortaan naakt te laten sporten.

Ik moest op een zeker moment aan de naakte Olympische Spelen denken toen ik op tv curling zag. Bij curling worden ronde granieten stenen met een handvat erop over het ijs geschoven. De stenen worden naar hun eindbestemming begeleid door twee ijsvegers, die een veegtempo hebben dat gelijkstaat aan het tempo van dertig gemeentelijke groenwerkers samen. In Nederland is curling nog niet erg bekend, maar er zijn wel degelijk ook Nederlandse curlingteams. Ze dragen namen als Toverstenen, Snelbinders en Haagse Hopjes, wat het aanzien van de sport misschien niet heel snel zal doen groeien, maar het is toch maar mooi een olympische sport.

Dat ik juist bij curling aan naakte olympiërs uit de Oudheid moest denken, komt doordat ik ooit een week lang op een naturistencamping naast twee curlingers heb gestaan. Het was ook van hen dat ik voor het eerst van curling hoorde. De zomer was in die vakantie qua temperatuur op zijn hoogtepunt en van een ijsbaan was natuurlijk geen sprake. Maar er was wel een jeu-de-boulesbaan, waar de buurman mij geregeld mee naartoe nam. En daar legde hij dan bij herhaling het verschil uit tussen jeu de boules en curling. Hij probeerde het ook steeds uit te beelden, al zat zijn buik daarbij wel herhaaldelijk in de weg. Maar ondanks die buik kon hij heel goed jeu-de-boulen. Wel schrok ik af en toe behoorlijk als hij de metalen ballen tegen elkaar liet ketsen. Het was zoals gezegd een naturistencamping en dan leg je soms verbanden die je met kleren aan niet zo gemakkelijk zou leggen.

Sport en naaktheid gaan ook niet goed samen, vind ik, de Oude Grieken ten spijt. Turnoefeningen op de evenwichtsbalk kan ik nu al niet goed aanzien, laat staan als ze naakt uitgevoerd zouden worden. En wat zou er aan zwierige schoonheid overblijven als Epke Zonderland zijn rekstoknummer naakt zou doen? Je zou ook voortdurend bang zijn dat z’n hele zaakje eraf geslingerd wordt en ergens in het publiek belandt, misschien wel in de koninklijke loge, waar Willem-Alexander dan aan Amalia moet uitleggen dat hier sprake is van een oud-Hollands klokkenspel.

Wat te denken bovendien van hordelopen en schermen? En dus ook van curling?

Ik ben na die ene week naturistencamping ook nooit meer naar een naaktcamping terug geweest. Niet alleen vanwege de ervaringen met de curlingbuurman, maar ook vanwege een voorval op een barbecueavond. Dat liep bijna fataal af voor mijn nageslacht, dat ik toen nog niet eens had. Nee, naarmate die week op die naturistencamping indertijd verstreek, nestelde zich steeds nadrukkelijker een gedicht van C. Buddingh’ in mijn hoofd:

‘De mens is een vreemd wezen:

hoe naakter men hem ziet,

hoe meer hij in z’n hemd staat.’