Advocate Olivia Bjuhr zit nog op haar werk. Ze had allang naar huis moeten gaan. De voorzomer lokt buiten het raam. Het is een zwoele avond en de vele geluiden uit de stad verraden dat iedereen vanavond op de been lijkt te zijn.

Maar dit moet eerst. Ze heeft alleen tijd voor de zaak-Jocke Lind als de rest klaar is en het is lang geleden dat ze ook maar aan hem heeft gedacht. Sinds de laatste afwijzing van het verzoek tot heropening van de zaak heeft hij niets meer van zich laten horen.

Maar het is niet zo dat ze hem vergeten is. Zeker niet. Het is alleen zo dat de wieken van de gerechtelijke molen langzaam draaien, met name als een vonnis al van kracht is geworden. En al helemaal wanneer de veroordeelde een persoon is die door iedereen in de hele samenleving unaniem wordt gehaat. Iedereen wil Jocke Lind vele jaren in de gevangenis zien. Niemand wil iets van hem weten.

Dat is een van de redenen dat ze werd aangetrokken door zijn zaak, toen ze, vlak nadat het vonnis door het gerechtshof was geveld, het verzoek kreeg om hem als cliënt te nemen. Hij had al twee mannelijke advocaten versleten, maar met hen maakte hij voortdurend ruzie. Hij werd als volstrekt hopeloos beschouwd. Vermoedelijk had dat haar aangetrokken. Ze is opgegroeid met twee oudere broers en heeft een voorliefde voor moeilijke cliënten. Ze is gewend om te vechten, te slaan en zware karren heuvelopwaarts te trekken. Daar houdt ze van.

Degenen die de hulp het minst verdienen, hebben hem vaak het hardst nodig. Zo denkt Olivia Bjuhr vaak over haar beroep en over haar cliënten.

En God weet dat Jocke Lind een ontzettende klootzak is. Veel mensen die hem hebben ontmoet, verbazen zich na afloop over de woede en de haat die in het gespierde lichaam schuilen. Wat Olivia Bjuhr zich vooral afvraagt, is hoe hij in godsnaam ooit door de testen voor de Politieacademie is gekomen en bovendien zijn diploma heeft behaald. Zijn verachting voor andere mensen is immers overduidelijk, hij had totaal ongeschikt bevonden moeten worden voor een aanstelling waarbij hij ook nog het recht had om geweld te gebruiken.

Hij is een misdadiger die door niemand wordt gemist.

Ooit deed de politie alles om hem te beschermen, om het feit te verdoezelen dat ze een bruut hadden opgeleid en aangenomen. Een man die bovendien in de aanval ging tegen het meest weerloze en onschuldige dat je je kon voorstellen, namelijk zijn vrouw Louise.

Maar vandaag de dag is hij vergeten. Onder het tapijt geveegd. Weggesneden, verwijderd, als een kwaadaardige tumor. Alsof de vergissingen van de overheid niet meer bestonden vanaf de dag dat hij achter slot en grendel verdween. Alsof hij slechts een rotte appel was en alle andere appels in de mand fris zijn.

Dat is de reden dat Olivia Bjuhr zich de zaak-Jocke Lind heeft aangetrokken, hoewel ze er geen öre aan verdient. Omdat ook iemand als hij recht heeft op iemand die zijn zaak behartigt. Omdat juist iemand als hij dat nodig heeft.

Maar ze zit vooral hier op kantoor twee uur lang zijn dossier door te nemen terwijl alle anderen al lekker in het avondzonnetje zitten, omdat ze gelooft wat hij zegt.

Advocate Olivia Bjuhr is er net zo van overtuigd als Jocke Lind zelf dat hij onschuldig is veroordeeld voor moord.