Camilla Sidén steekt een sigaret op en inhaleert. Het is de eerste van vandaag. Altijd de lekkerste. Het effect van de nicotine is bijna onmiddellijk voelbaar.

Camilla rolt haar sigaret: tegen de binnenkant van de asbak en vormt de gloed tot een punt. Ze kijkt naar de kolom van as, neemt een trekje, tipt de as af. Zo moet je roken. Niet ondertussen iets anders doen, alleen genieten van de sigaret en echt het gevoel krijgen dat hij kalmeert en verwarmt.

Er zijn toch geen klanten, dus het maakt niet uit. Ze heeft begrepen dat sommige mensen het niet op prijs stellen als ze rookt in de winkel, maar wat doet het ertoe als er toch niemand komt? Iedereen is zo ontzettend rigide geworden ten aanzien van rokers, vroeger kon je ongeveer overal roken. Geen haar op haar hoofd die eraan denkt te stoppen met roken op haar werk. Thuis wordt ze voortdurend door de kinderen en door Jörgen onder de afzuigkap gejaagd, en daar kan niemand genieten van zijn sigaretje.

Dit is haar moment, dit is haar toevluchtsoord.

Op de balie ligt een opengeslagen agenda, de pagina’s zijn pijnlijk leeg. Soms tekent ze wat of maakt ze een paar korte aantekeningen, voornamelijk om het eruit te laten zien alsof ze veel te doen heeft. Ze noteert haar zonnebanktijden en de kapper, en wanneer ze naar de sportschool gaat. Niet omdat ze dat anders zou vergeten, maar omdat ze niets beters heeft om haar agenda mee te vullen.

Camilla bladert naar de volgende pagina, de week erna.

Ze vraagt zich af waarom ze de datum überhaupt nog noteert. Het heeft toch geen zin. Natuurlijk, ze kan altijd naar het graf gaan en een kaars aansteken of een bloem neerleggen, maar…

Camilla neemt een laatste diepe trek van haar sigaret en drukt hem stevig uit in de asbak. Ze kijkt naar de woorden die ze bij aanstaande woensdag heeft geschreven en steekt een nieuwe sigaret op. Geniet er deze keer minder van. Ze neemt vlugge trekjes en laat de agenda niet los met haar blik.

Ze knippert telkens weer met haar ogen, probeert zich in te beelden dat ze tabaksrook in haar ogen heeft gekregen. De slechtste smoes van de wereld. Smoke gets in your eyes.

Wat maakt het uit of ze huilt? Er komt toch niemand de winkel binnen. Ze laat de tranen haar ogen vullen en haar blik vertroebelen. De woorden in de agenda worden wazig. ‘Lollo 38’ staat er. Wat kan het op dit moment ook schelen?