22

vorigen dag aan den hoofdonderwijzer beloofd had, en met het goede voornemen regelrecht naar school te gaan stapte hij verder. Weldra zou hij de school bereikt hebben, wanneer er niet een vereeniging met banieren en vaandels en de muziek voorop van het station gekomen was. Het muziekkorps speelde een vroolijken marsch en honderden nieuwsgierigen, waaronder een groot aantal jongens, liepen met den stoet mee. Piet begreep, dat hij nu natuurlijk niet naar school kon, alvorens een eindje mee te loopen. Muziekkorpsen komen niet elken dag door de stad en je moet de gelegenheid waarnemen. Maar het eindje meeloopen werd al gauw een eind, en Pietje zou geen echte stadsjongen geweest zijn, als hij niet op een torenklok had kunnen zien, dat het negen uur was.

Chr. van Abkoude, Pietje Bell, of de lotgevallen van een ondeugenden jongen