.

Marian stond in de lift. Het mobiel bereik hier binnen was slecht. Cato’s stem klonk hakkelend. Toen ze de grijze fabriekshal in liep werd het beter. De stellages liepen door tot aan het dak. Ze zocht een plekje tussen twee stellingen. ‘Emmy Hammer wil naar huis, Cato. Hoelang moet ze zich in onze fabriek verborgen houden?’ Ze staarde naar de vloer. De glanzende bovenlaag was van een zacht materiaal. ‘Ze wil naar huis, naar haar ouders en haar zoon.’

‘Ze moet daar voorlopig blijven, Marian. De technisch rechercheurs hebben ontdekt dat het beide keren dezelfde dader is geweest.’

‘Oké.’

‘Op beide plaatsen delict zijn dezelfde voetafdrukken gevonden. Jan Hagg en zijn vader zijn allebei potentiële verdachten. Maar ik vermoed dat we nu ook de opsporing verzoeken van Piet Hagg. Het is logisch dat Emmy Hammer voorlopig op het schuiladres blijft.’

Op de monitoren in de hal zag Marian haar. Ze zat apathisch voor zich uit te staren naar een soapserie op de televisie.

‘We hebben een uurtje in de fitnessruimte getraind. Met gewichten. Ik dacht dat het zou helpen, maar ik heb geen andere informatie over Emmy Hammer dan dat met haar zoon. Ik wil graag bij de bespreking met Tønnesen zijn. Kun je niet iemand anders hierheen sturen?’

Cato Isaksen keek op de snelheidsmeter. Hij reed te hard, de auto voor hem remde af en hij reageerde pijlsnel. ‘Oké, Marian. Ik stuur iemand anders. De bespreking met Tønnesen is om vier uur. Neem een dna-monster van Emmy, er is daar wel materiaal. Dat met die zoon zullen we uitzoeken. Ik moet nu naar de vrijmetselaarsloge. Ga jij straks eerst naar de kerk van Fagerborg om met Norma Winther te praten. Vraag ook naar die lippenstift. Ik ben benieuwd naar jouw indruk van de predikant. Lever je wapen in en haal het morgen weer op als je naar Emmy Hammer teruggaat.’

‘Moet ik hier morgen weer heen? Ik dacht dat ik een goede rechercheur was. Dat je me daarom in het team wilde?’

‘Dat was een besluit van de afdelingschef.’ Cato Isaksen zag zichzelf in de achteruitkijkspiegel. Hij voelde een duistere honger in zijn lijf.

Doodsbruid
Cover.html
e4e.html
Section0001.html
Section0002.html
Section0003.html
Section0004.html
Section0005.html
Section0006.html
Section0007.html
Section0008.html
Section0009.html
Section0010.html
Section0011.html
Section0012.html
Section0013.html
Section0014.html
Section0015.html
Section0016.html
Section0017.html
Section0018.html
Section0019.html
Section0020.html
Section0021.html
Section0022.html
Section0023.html
Section0024.html
Section0025.html
Section0026.html
Section0027.html
Section0028.html
Section0029.html
Section0030.html
Section0031.html
Section0032.html
Section0033.html
Section0034.html
Section0035.html
Section0036.html
Section0037.html
Section0038.html
Section0039.html
Section0040.html
Section0041.html
Section0042.html
Section0043.html
Section0044.html
Section0045.html
Section0046.html
Section0047.html
Section0048.html
Section0049.html
Section0050.html
Section0051.html
Section0052.html
Section0053.html
Section0054.html
Section0055.html
Section0056.html
Section0057.html
Section0058.html
Section0059.html
Section0060.html
Section0061.html
Section0062.html
Section0063.html
Section0064.html
Section0065.html
Section0066.html
Section0067.html
Section0068.html
Section0069.html
Section0070.html
Section0071.html
Section0072.html
Section0073.html
Section0074.html
Section0075.html
Section0076.html
Section0077.html
Section0078.html
Section0079.html
Section0080.html
Section0081.html
Section0082.html
Section0083.html
Section0084.html
Section0085.html
Section0086.html
Section0087.html
Section0088.html
Section0089.html
Section0090.html
Section0091.html
Section0092.html
Section0093.html
Section0094.html
Section0095.html
Section0096.html
Section0097.html