Máxima

Máxima heeft iets magisch. Wat het precies is? Daar kan ik mijn vinger niet op leggen, maar feit is dat je naar haar blijft kijken. In het verlovingsinterview met het prinselijk paar vertelden ze dat bij Willem-Alexander tijdens hun ontmoeting in Sevilla meteen de bliksem was ingeslagen, maar dat Máxima, toen ze later met hem had afgesproken in New York, dacht: ‘Verrek, hoe zag-ie er ook alweer uit?’ Nou ja, ‘verrek’ zei ze dan niet, maar daar kwam het wel op neer. Ik begrijp Willem-Alexander wel: zijn echtgenote is nog steeds een charismatische verschijning – ondanks dat ze ‘al’ veertig wordt. Ik heb Máxima zelf maar één avond van dichtbij gezien, op een bruiloftsfeest waar we allebei aanwezig waren. Normaal gesproken stap ik overal op af – niet altijd met evenveel succes, zoals die keer dat ik een praatje met Heidi Klum wilde maken en haar bodyguard me wegwuifde als een hinderlijke strontvlieg – maar zomaar een gesprekje aanknopen met Máxima durfde ik niet.

Het lijkt me ook best moeilijk om een gewoon onderonsje met haar te hebben, want volgens de etiquette mag je niks vragen. Je mag alleen antwoord geven op de vragen die zíj stelt. En dat terwijl ik zoveel zou willen weten! Nou ja, niet over microkredieten – daar ben ik eerlijk in. Maar wel over Máxima zelf. Wanneer ze bijvoorbeeld een prachtige avondjurk van Valentino draagt, moet er niet zelden zo’n diagonale sjerp overheen. Zou ze daar nu nooit stiekem de balen van hebben? En ze moet altijd maar lachen: bij het ringsteken, op de kaasboerderij, tussen het volksdansen. Daar heb je toch niet altijd zin in? Ik zou best willen weten of ze wel eens een baaldag heeft: ‘Als ik nou nog één keer moet koekhappen…!’ Maar ik denk het niet. Want of ze nu moet zaklopen op een Hollandse markt of moet speechen bij de Verenigde Naties: Máxima kan het allemaal. Hoewel ze niet van koninklijke bloede is, blijkt ze een geboren prinses: geïnteresseerd, beschaafd en betrokken. Maar volgens mij heeft ze nog een groter talent, en dat is het moederschap. Ze spreekt uiteraard nooit over het reilen en zeilen van haar gezin, maar toch zou ik graag eens willen weten hoe zij dat allemaal bolwerkt.

Vorig jaar maakte Máxima maar liefst negentig buitenlandse reizen. Alleen al de afgelopen weken was ze in Vietnam, Oman, Qatar en Duitsland, plus nog even naar het huwelijk van William en Kate in Londen. Ik vind dat een flinke opoffering voor een moeder van drie jonge kinderen. Toen Emma en Alec voor het eerst naar groep 1 gingen, moest ik echt even een traantje wegpinken. Bij Máxima staat het NOS Journaal erbij. Dat kan niet altijd even geweldig zijn. Opvoeden is voor niemand een eitje, maar je kinderen grootbrengen voor het oog van de natie lijkt me helemaal geen feest. Haar positie brengt ongetwijfeld ook wonderlijke gespreksonderwerpen met zich mee: ‘Mamaaa, waarom staat oma op mijn zakgeld?’ En hoe kijk je eigenlijk naar een Disneyfilm met drie échte prinsesjes op de bank? Misschien weet Máxima als geen ander dat het allemaal prachtig lijkt, die gouden koets en die diamanten tiara’s. Maar een gelukkig gezin – dat is de ware kroon op haar werk.