57

Pok, pok, pok: als pingpong je sport is, dan is de recreatiezaal voor de onderbouw de plek waar je moet wezen. De tafel tikt als een dolgedraaide klok, terwijl de regerend kampioen Odysseas Antopopopolous, ondanks zware bijtwonden aan zijn enkel, alle uitdagers blijft verslaan.

   De uittocht van kostschoolgangers voor het weekend is al lang uitgedruppeld; van degenen die zijn achtergebleven lopen sommigen haastig slaapkamers in en uit, lukraak aftershave sproeiend, en elkaar de avond in duwend; anderen hebben een alternatieve vorm van vermaak gevonden.

   ‘Hé, Geoff, dit ben jij toen je vanmorgen je tanden stond te poetsen.’

   ‘Hé, kijk, dat ben ik!’

   ‘Hé, Victor, hier heb je Barton Trelawney die je voor je kop staat te rammen, weet je nog?’

   ‘O ja!’

   Mario, die in elkaar gedoken op een bankje zit, neemt de verzameling videofilmpjes op zijn telefoon door. ‘Geoff, hier ben je weer, toen je spullen uit je kluisje stond te halen. Hé Dennis, hier sta jij tegen me te zeggen dat ik moet ophouden je te filmen.’

   ‘Godverdomme, heb je geen porno op dat ding?’

   Op dat moment gaat de deur open en Ruprecht komt de recreatiezaal in, met een schoolblazer aan, manchetknopen, en in het algemeen van top tot teen brandschoon.

   ‘Hé, ziet er goed uit, Blowjob!’

   ‘Waar ga jij heen, Ruprecht? Ga je de nonnen mee uit vragen?’

   Terwijl hij een overtollige wolk haarlak over zijn stekeltjes spuit, doet Ruprecht de nieuwste versie van Operatie Valk uit de doeken, d.w.z. dat hij vermomd als zichzelf, Ruprecht Van Doren, aan de nonnen gaat uitleggen dat zijn natuurkundeproject, oftewel de capsule, door pestkoppen over de muur is gegooid, en gaat vragen of hij hem alsjeblieft terug mag hebben.

   ‘Niet slecht,’ vindt Dennis. ‘Dat klinkt als iets wat nog kan werken ook.’

   ‘Het gevaar is dat ze me misschien door het raam van de waskamer hebben zien ontsnappen,’ zegt Ruprecht. ‘Maar dat risico moet ik maar nemen.’ Hij bekijkt zichzelf in de spiegel boven het fonteintje.

   ‘Stelletje flikkers,’ voegt Darren Boyce het groepje toe op weg naar de wc. Als hij naar buiten loopt, komt Skippy binnen; dat wil zeggen, hij staat plotseling in de deuropening, hoewel hij zo in de greep is van een tastbaar gevoel van gewicht dat je je moeilijk kunt voorstellen dat hij daadwerkelijk ergens naartoe beweegt, alsof hij onderhevig is aan een soort oerzwaartekracht waardoor hij zijn ledematen onmogelijk kan optillen. In zijn hand heeft hij, zinloos, een frisbee.

   ‘Yo, Skipford, hoe was het voedselpakketten maken?’

   ‘Je hebt je toch niet door pater Green laten palen, hè?’

   ‘Ik hoop dat ie in elk geval eerst met je uit eten is geweest!’

   Skippy sleept zich zonder te reageren over de drempel.

   ‘Hé, wat moet je met die frisbee, Skip?’

   ‘Wat is er met je afspraakje gebeurd?’

   ‘Ze heeft net gebeld.’ Voetstappen sloffen zombieachtig over het linoleum. ‘Ze kan niet mee uit, ze is ziek.’

   ‘Ziek? Wat heeft ze dan?’

   Hij haalt zijn schouders op. ‘Ze moet steeds hoesten.’

   ‘Kut, zeg.’

   ‘Da’s klote.’

   ‘Misschien kun je bij haar thuis langsgaan?’

   ‘Ze klonk niet alsof ze dat wilde.’

   ‘Ach, meisjes vertellen je nooit wat ze echt willen,’ verklaart Mario. ‘Dat is de eerste les in omgaan met meisjes. Je moet er gewoon naartoe gaan en haar een dikke kus geven.’

   ‘En zelfs als je haar niet kunt zoenen, dan kun je in elk geval aan haar tieten zitten, toch?’ stelt Victor Hero voor.

   ‘Victor heeft gelijk,’ beaamt Mario. ‘Ik ben geen dokter, maar volgens mij is er nog nooit iemand ziek geworden van aan de tieten van een meisje zitten.’

   ‘Je wordt eerder ziek van níét aan de tieten van een meisje zitten,’ merkt Victor een tikje weemoedig op.

   ‘Maar als je er geen zin in hebt,’ zegt Geoff, omdat Skippy hier niet erg van lijkt op te vrolijken, ‘dan kun je toch ook hier blijven? Waarom schrijf je je niet in voor tafeltennissen?’

   ‘Of anders doe je mee aan een potje Russische roulette,’ stelt Dennis voor. ‘Ik speel het zelf met vijf kogels.’

   ‘Of, hé …’ Mario klapt zijn mobiel weer open. ‘Moet je kijken, Skip, hier heb je Geoff die zijn tanden staat te poetsen, zie je wel? En hier heb je een meeuw op het rugbyveld … en hier alleen het rugbyveld, zonder de meeuw … en hier kom jij binnen, weet je nog?’

   ‘Mario, in godsnaam, dat is drie minuten geleden, natuurlijk weet hij dat nog.’

   ‘Jawel, maar het filmpje ervan heeft hij nog niet gezien.’

   ‘Mietjes,’ zegt Darren Boyce, op de terugweg van de wc.

Doe je ogen dicht en de lucht is vol brandende vliegtuigen. De avond wordt veroorzaakt door ____________, hij knarst met zijn tanden, hij schraapt langs zijn armen. De lucht voelt als het haar van een meisje, de maan is een oog dat achteroverrolt in zijn kas, hier heb je een lekkere lolly bitch hoe vind je die je vond jezelf toch zo geweldig nu weet je dat je maar beter kunt doen wat ik zeg

   Dat moet je niet zeggen, Carl. Janines stem zit in zijn hoofd, legt hem het Plan uit. Je moet zeggen wat ik zeg. Dan doet ze alles wat je wilt

   de O is als een roze mond die wijd openstaat en zich straks als een hand om je sluit en schrijnt tegelijk als snijwondjes op je arm het grijze dak als kraters op de maan de lucht suist en wiebelt alsof je net een vette lijn hebt gesnoven vind je dat lekker slet smaakt het hoeveel pillen wil je hiervoor hebben

   Wat wil je dat ze doet? Wil je dat ze aan je pik zuigt?

   Zo?

   O mijn god.

   Het Plan werkt ze komt naar hem toe gewikkeld in een trui met capuchon en een sjaaltje om Daniel mag me niet zien Het is zo lang geleden zeg maar Het is zo lang geleden en dan Wat zie je er mooi uit Wat zie je er mooi uit ze pakt je hand en haar vinger streelt langs de snijwondjes als een tong Waarom doe je dat Omdat ik me verveel denk je maar je zegt Omdat ik je mis ze begint te huilen

   Dan zeg je dat je van haar houdt

   Zo

   Ik hou van je

   gisteren in de kas van Janines oma Hoort dit bij het Plan? een geheim onderdeel het kon hem niet schelen

   Ik hou van je, Carl, ik hou van je

   op z’n hondjes in de aarde tussen de planten en lege miniatuurflesjes gin met vaseline zodat het geen pijn doet Het doet toch pijn Nou hier heb je iets wat nog meer pijn doet bam dat verdient ze ze kotst gin tussen de planten van haar oma na afloop zette je de verwarming uit zodat de planten doodgaan

   Ik hou van je, zeg je

   O, Carl!

   Het Plan werkt als een zonnetje de rits gaat naar beneden

   Ik hou ook van jou

   Ha ha slet de smaak die je in je mond proeft is het kontje van je vriendin jij wint de grote prijs daar komt ie – dat zeg je niet

   om je heen is de avond ijskoud smelt

   de spleetogen van die poepchinees aan het eind van een lange, zwarte loop

   de O staat zo helder aan de hemel brandt van de napalm

   ‘alles ruikt naar benzine en met het afgezaagde geweer nee met een vlammenwerper maak je die spleetoog af hij valt door de deur met een afgebrand gezicht en dan naar de school je laat de vlammen de hal in spuiten lichamen buitelen ogen huilen bloed iedereen leraren Zuster Barry Mark Lori Daniel nee wacht voor jou heb ik een speciaal plan ze weet niet haar in haar gezicht schieten met het grootste geweer van de hele wereld …

   Mmmf Lori’s hoofd komt omhoog tussen je benen kokhalst en ze draait zich om om haar tas te pakken er druipen klodders geil op je spijkerbroek van Diesel ze heeft een Kleenex in haar hand gaat ze het gewoon uitspugen? je linkerhand schiet naar voren en pakt haar bij haar kaak ze wriggelt rond doet mmmf mmmf tot je haar uiteindelijk hoort slikken en je ziet haar keel op- en neergaan laat haar los ze gaat weer zitten en veegt haar ogen af, snikkend, waarom deed je dat?

   Je hoofd voelt nu zo zwaar en slaperig

   Waarom ben je toch zo’n klootzak?

   en dan ziet ze het mobieltje in je hand, ze verstijft, en haar groene ogen worden groot: ‘Waar ben jij verdomme mee bezig?’

   Niks, je kijkt haar niet eens aan

   en plotseling duikt ze als een wilde kat boven op je en ze schreeuwt zo hard ze kan en krabbelt en graait probeert erbij te komen hoewel het al te laat is ha ha ha en je duwt haar terug en weg schreeuwt zo hard je kunt hou je bek trut hou verdomme je bek rothoer

‘Hé, iemand heeft me een videobericht gestuurd!’ roept Mario uit, en hij springt van zijn stoel. ‘Ha ha, zie je nou, pummel, iemand heeft me een videobericht gestuurd! Ik zei toch dat die telefoon geen geldverspilling was?!’

   ‘Van wie komt ’t, Mario?’

   ‘Geen nummer,’ leest Mario. ‘Maar wie het ook is, hij heeft goed spul. Moet je kijken.’ Vier hoofden verzamelen zich gretig rond de telefoon, botsen tegen elkaar op als onhandige manen.

   ‘O-ho-ho! Dat lijkt er al meer op!’

   ‘Wat is het? Ik kan het niet zien.’

   ‘Ja, ga eens opzij, Victor … Holy shit, hé Skip, moet je zien.’

   Het beeld is gruizig en donker, maar daar, midden in beeld, in een maalstroom van schaduwen, is een gepixeld gezicht te zien dat vastzit aan een anonieme penis.

   ‘Wauw, dat wijf weet er wel raad mee.’

   ‘Dat is mijn soort vrouw,’ zegt Mario goedkeurend.

   ‘Is dat je moeder niet, Mario?’

   ‘Flikker op, Hoey.’

   ‘Flikker jíj maar op, je kunt het niet eens goed zien op die stomme telefoon van je.’

   ‘Nou, dan kijk je toch niet, dan genieten wij wel van deze porno.’

   ‘Lekker wijf … Je kunt het niet goed zien en zo, maar volgens mij is het een lekker wijf.’

   ‘Hou je kop, hij gaat zo – daar komt het … O ja! Pak aan, bitch!’

   Hij spuit, gejuich vermengd met teleurstelling. ‘Waarom spoot hij niet in haar gezicht?’ ‘Er kwam wel wat op haar gezicht.’ ‘Jawel, maar ik zou alles op haar gezicht spuiten.’ ‘O, tuurlijk, als je een jaar of honderd bent, eindelijk je spaarvarken open hebt gekregen en naar een of ander smerig straathoertje gaat, zeker?’

   ‘Speel nog eens af, Mario.’ De menigte om de telefoon heen is nu aangezwollen tot de hele zaal. Iedereen schreeuwt aanmoedigingen terwijl het korrelige gezicht, niet veel groter dan een vingernagel, aarzelend weer aan de slag gaat.

   ‘Hé …’ Iemand – Lucas Rexroth – steekt een vinger uit. ‘Wat is dat op de achtergrond?’

   ‘Waar?’

   ‘Daar, in de hoek, zie je? Dat ringding?’

   ‘Ik weet het niet, een bord of zo?’

   ‘Het lijkt een beetje op …’

   Maar daar komt de rommelige finale weer, en de jongens juichen alsof er wordt gespeeld om de rugbybeker en Seabrook zojuist een try heeft gescoord.