Mo prakte met zijn vork wild in de eieren op zijn bord. 'Kijk nou toch...' gromde hij. 'Je kunt zelfs niet eens een fatsoenlijk ei bakken. Dit ga ik echt niet opeten, dit is allemaal snot.' Hij smeet zijn vork door de kamer en keek haar donker aan. 'Ik vraag me af wat ik met je moet? Je kunt niets en je wil niets.' Lisa zei geen woord en friemelde ongemakkelijk aan het randje van haar T-shirt. 'Bak maar weer nieuwe.'

ik heb geen eieren meer,' antwoordde Lisa. Het was even stil. Mo's ogen trokken samen tot spleetjes. Toen sprong hij plotseling op en schopte de salontafel omver. Het bord vloog door de lucht en klapte met veel kabaal tegen de muur kapot. Geschrokken staarde Lisa naar het eigeel dat langs de muur omlaag gleed. 'Rot maar op!' brulde hij. Hij liep met grote passen naar de kast en graaide haar kleren van de plank. 'Je houdt alleen maar je hand op. Wat heb ik nou aan je? Je kost me klauwen vol geld.' Woest smeet hij haar kleren door de kamer. 'Je bent nog te beroerd om iets simpels voor me te doen. Logisch dat iedereen jou heeft uitgekotst. Zelfs je moeder moetje niet meer. Niemand moet jou nog. Donder op!' Als vastgenageld staarde Lisa naar haar kleren op de grond. Ze durfde zich niet te bewegen. Bang dat daardoor zijn woede nog heviger zou ontvlammen. Er vloog een asbak langs haar hoofd, stoelen kletterden op de grond.

'Ga dan... Rot dan op! Nee, natuurlijk niet. Je kunt nergens heen.' Met gebalde vuisten stond hij voor haar. Zijn rode hoofd kwam dreigend naar voren. 'Geef me één reden waarom ik jou niet aan de kant ga zetten?' Lisa slikte. 'Ik hou van je...' stamelde ze onhandig. Hij keek haar lang aan. Zijn schouders zakten omlaag. 'Ik ga een pizza halen',

was zijn enige antwoord. Hij draaide zich om en liep de kamer uit. Lisa hoorde dat de voordeur op slot werd gedraaid.

Een rilling kroop over Lisa's rug. Dit was de eerste keer dat ze echt bang was voor Mo. Hij had haar geslagen. Hij had haar gedwongen om met Meivin naar bed te gaan. Een vreemde man had haar gekust, gestreeld en zijn penis bij haar naar binnen gebracht. Versteend had ze op de bank gelegen, gewacht tot hij met haar klaar was. Krampachtig had ze aan andere dingen gedacht en probeerde zo de indringer te negeren. En in plaats haar na al dit verschrikkelijks op te vangen, reageerde Mo als een ploert. Waarom deed hij dat? Had het iets te maken met zijn verleden, met zijn moeder? Riep dit alles de nare herinneringen weer bij hem op? Dat zou een verklaring kunnen zijn voor zijn driftbuien. Najaren stond hij weer buiten op de wacht, maar dan voor haar. Hij moet gek zijn geworden van jaloezie. Hun hele leven stond op zijn kop. Ze kon beter proberen het beste van de situatie te maken en hem vooral niet tegen de haren in te strijken nu hij het zo moeilijk had. Ze haalde een emmer uit de gangkast en vulde deze met warm water en zeep. Met een borstel boende ze het eigeel van de muren. Ze ruimde de scherven op en dweilde de vloer. Zorgvuldig wiste ze de sporen. Niets mocht hem nog herinneren aan deze nare dag. Niets!

Uren verstreken. Lisa stond in het donker voor het raam en gluurde naar de straat. De straatlantaarn schuin aan de overkant knipperde zenuwachtig aan en uit. Een auto draaide de straat in. Zou dat hem zijn? Ze deed een stapje naar achteren en wrong in haar handen. De auto reed met zijn voorwielen tegen de stoep en de lichten doofden. De deur

zwaaide open en Mo hees zich moeizaam uit de auto. Hij leunde even tegen de lantaarnpaal en keek omhoog. Met een wild kloppend hart schoot Lisa op de bank en trok een deken tot onder haar kin. Ze hoorde hem de trap op komen. Het licht ging aan en hij wankelde naar de bank. Hij was straalbezopen. Lisa hield zich slapende. Ze voelde de kussens van de bank naar beneden veren en ze rook een sterke alcohollucht. 'Lisa?' Zijn stem was nauwelijks hoorbaar. Hij trok aan haar deken. 'Lisa?' Een vloek klonk en toen een doffe klap op de grond. Onhandig probeerde hij overeind te krabbelen maar dat mislukte. Uiteindelijk viel hij luid snurkend op de grond in slaap. Zachtjes kwam Lisa overeind en stopte haar kussen onder zijn hoofd. Ze drukte een kus op zijn voorhoofd en ging toen ook slapen.

Het koffieapparaat pruttelde toen Mo wakker werd. Hij drukte zich op zijn ellebogen omhoog en greep jammerend naar zijn hoofd. Moeizaam hees hij zichzelf van de grond op de bank. Met twee handen steunde hij zijn hoofd terwijl hij zijn ogen gesloten hield.

'Volgens mij heb jij een enorme kater.' riep Lisa gemaakt vrolijk terwijl ze door zijn haren woelde. 'Hier is wat koffie, lieverd.' Hij trok kreunend zijn hoofd onder haar handen weg en opende traag zijn ogen.

'Wil je een boterham met hagelslag? Veel keus is er niet. Het eten is bijna op.' Hij gaf geen antwoord en nam een slok. Lisa liep de keuken in en smeerde een boterham. Er hing een gespannen sfeer in het huis. Plotseling gromde Mo: 'Ik heb nog twintig euro op zak en daar komen we deze week niet mee rond. Ik kan voorlopig niet werken en hoe vervelend het ook is, jij gaat helpen om ons geld aan te vullen. Ik probeer

ergens nog iets te lenen, zo niet...' Lisa stond in de deuropening en staarde hem aan.

'Kijk me niet zo aan', viel hij plotseling uit. 'Je weet drommels goed wat ik bedoel. Jij gaat nog een keer met een vent naar bed. Verstand op nul en gewoon doen!' Hij knalde zijn mok op tafel en haalde zijn shag uit zijn broekzak. 'Het is niet mijn schuld dat we in de problemen zitten. Dit heb je allemaal te danken aan je lieve moedertje.' Hij stak zijn sigaret aan en inhaleerde diep. 'Als ze ons met rust had gelaten, was er niets aan de hand geweest. Het is jouw moeder, dus jij lost het maar op.' De rook kringelde uit zijn neusgaten omhoog. 'Maar ik wil niet...' protesteerde ze nog. 'Hou toch op met dat gepiep. Je doet wat ik zeg', grauwde hij. 'Als ik straks terugkom heb je je opgemaakt en je haar gedaan. Begrepen?' Hij keek haar vijandig aan. Lisa slikte en knikte moeizaam. 'Goed! Ik probeer natuurlijk eerst geld bij mijn vrienden te lenen.' Hij trok zijn jas aan en drukte een kus op haar voorhoofd. 'Alles komt goed', zei hij. 'Ik kies de mannen met zorg voor je uit.' Hij liep de trap af en draaide de voordeur op slot.

De jongen die Mo had meegenomen, zag er wat sullig uit. Zijn gezicht was spierwit en zijn knalrode haar lag wat slordig op zijn hoofd. Hij zei geen woord. 'Zie je wel', zei Mo terwijl hij Lisa aan haar elleboog naar voren trok. 'Ik heb niet gelogen. Ze is een echte schoonheid met alles erop en eraan.' De jongen knikte en haalde zijn portemonnee tevoorschijn. 'Leg het geld maar op tafel. Ik moet even iets met mijn vriendin bespreken.' Mo duwde Lisa de doucheruimte in en sloot de deur. 'Luister,' fluisterde hij, 'ik kon bij niemand iets lenen. Met dit geld kunnen we weer een paar dagen vooruit.' Hij aaide langs haar wang. 'Het is moeilijk, ook voor mij. Oké?' Hij wachtte haar antwoord niet af en maakte de deur open. 'Ik wil geen klachten horen', zei hij op zachte toon terwijl hij haar de kamer in dirigeerde. 'Ik wacht beneden', riep hij nu luid en liet Lisa toen alleen achter met de jongen. De jongen stak zijn handen in zijn broekzakken en wiebelde van zijn rechter- op zijn linkerbeen. Zijn schichtige ogen gleden door de kamer en bleven uiteindelijk op Lisa rusten. Hij kuchte.

'Ik weet niet zo goed...' bracht Lisa moeizaam uit. De jongen sloeg zijn ogen neer.

'Ik weet niet wat ik moet doen. Ik eh...' Het hoofd van de jongen kwam omhoog en hij haalde zijn schouders op. 'Is ditje eerste keer?' vroeg hij op gedempte toon. Lisa's lip trilde toen ze knikte. 'We hebben geld nodig en toen dachten we dat... Als je zegt wat ik moet doen? Ik wil geen problemen met mijn vriend krijgen, snap je.' De jongen schudde zijn hoofd. Hij snapte het niet. 'Je gaat toch niet de hoer spelen als je dat niet wil?'

'De hoer spelen?' De woorden echoden rond in haar hoofd. 'Hoe wil je het anders noemen? Volgens mij is dit niets voor jou. Je moet er niet aan beginnen.' De jongen deed een stap in de richting van de deur.

'Nee, wacht', riep Lisa in paniek. 'Je begrijpt het niet. Ik ben geen hoer. Het is... het is... maar voor een keer. Als ik je nu laat gaan, dan flipt mijn vriend.' Hij draaide zich met een rood hoofd om. 'Ik zeg wel tegen je vriend datje geweldig was. Het geld mag je houden in ruil vooreen glas water.' Een wrange glimlach verscheen op zijn gezicht. 'Een glas water?' herhaalde Lisa.

'Ja, dat is genoeg. Ik wacht wel een paar minuten, dan lijkt het echter.' Lisa ging de keuken in en kwam met een glas water terug. 'Je bent echt aardig, bedankt!' Hij ontweek haar blik en nipte aan het water. 'Ik hoop voor je dat ik de laatste ben aan wie je jezelf verkoopt. Maar ik denk het niet', voorspelde de jongen. Hij duwde het glas terug in haar handen en liep de trap af. Lisa rende overstuur naar de douche. Ze sloot de deur en barstte in een luid snikken uit. Haar naam werd geroepen. Ze onderdrukte het snikken en kneep haar ogen stijf dicht. Mo rammelde aan de deur. 'Ik ga even douchen', antwoordde ze met schorre stem. Snel draaide ze de kranen open en drukte haar rug tegen de deur.