dat zijn ruggengraat zich ontspande, een klein beetje maar. Een angst overviel haar. Angst dat Mo Lisa ging terughalen, al was het alleen maar om zijn gezicht te redden. Hij had natuurlijk het gevoel dat hij aan de kant was gezet. Hij had haar willen dumpen en niet anders om. 'Laat haar nou maar', zei ze. 'Lisa was een vergissing. Ik hou van je en ik laatje voor niets en niemand in de steek. Dat weetje toch? Op mij kun je bouwen.' Haar vingers gleden door zijn donkere haren. Hij nam haar minutenlang zwijgzaam op, alsof hij haar taxeerde. Hij knikte en het vuur verdween uit zijn ogen. Toen trok hij haar in zijn armen en kuste haar wild op de mond. Hij had haar nog.

De volgende dagen overlaadde Mo Kelly met dure cadeaus en lieve woordjes. Kelly had geen moment meer aan Lisa gedacht. Ze ging op in al zijn aandacht. Hij nam haar mee naar zijn vrienden en vertrouwde haar zijn geheimen toe: de handel in drugs en gestolen gsm's. Het pinnen met gestolen bankpasjes bij de pinautomaten. Zijn verhaal schrok haar niet af. Sterker nog, het gaf haar een opwindend gevoel dat er iemand was die van haar hield en die zijn tijd en zijn ideeën met haar wilde delen. Hij had grootse plannen voor de toekomst uitgebroed. Hij wilde binnen tien jaar de grootste crimineel uit de omtrek worden. Al zijn vrienden zouden vol respect over hem praten. Rijkdom, macht en roem, dat was zijn streven. En dit alles wilde hij delen met de ideale vrouw. Een vrouw voor het leven. Kelly was onder de indruk van zijn wilde fantasieën.

'Jij zou die vrouw kunnen zijn', betrok hij haar in zijn plan. 'Als je het lef hebt en mij durft te vertrouwen. Wij kunnen dit samen opbouwen. Jij en ik. Wat denk je?' Het leek op een oud en vooral romantisch gangsterverhaal en Kelly was verrukt. 'We gaan alleen voor het beste. Een grote villa, de mooiste auto en de duurste kleding', had hij geroepen. Kelly hing aan zijn lippen en zijn droom werd haar droom. De spanning en sensatie werkten bij haar verslavend. Er werd een plan van aanpak bedacht. Het plan groeide met de minuut. School was tijdverspilling, zo concludeerde hij. Kelly had geen opleiding nodig als ze straks in het geld zwom. Ze moest een goed betaalde baan vinden want ze hadden nu geld nodig. Veel geld. Geld om in drugs te investeren. De drugs werd met vette winst verkocht en de winst weer omgezet in drugs. Zo zouden rijkdom en macht groeien. Mo had op een stukje papier een berekening gemaakt. Het klonk ingewikkeld maar op papier zag het er logisch uit. Vol bewondering had Kelly geknikt. Binnen een paar jaar hadden ze een fortuin vergaard en konden ze leven als vorsten. De vraag was nu: hoe gingen haar ouders op het plan reageren? Waarschijnlijk zouden ze er thuis niets van snappen en er een drama van maken. Stel dat ze de politie inschakelden, tenslotte was Kelly nog minderjarig. Dan lag hun plan aan diggelen. Ze moest daarom ergens onderduiken en het liefst in het buitenland. Daar zou niemand haar zoeken. Het was Mo plotseling te binnen geschoten: hij had nog familie in België, in Antwerpen. Zijn neef Charif beheerde daar een seksclub, hij kon hen helpen. 'Hoeren...' had Mo geroepen. 'Die verdienen bakkenvol geld. We moeten zorgen dat we een paar meiden voor ons hebben werken. Wij geven ze bescherming en regelen al hun zaken. We beheren hun geld, betalen de rekeningen, zorgen voor een kamer en eten. De helft van hun inkomen is voor ons. Charif heeft altijd vrouwen nodig in zijn club dus verhuren we de meiden gewoon aan hem. Dat is een geweldig plan.'

Opgewonden ijsbeerde hij door de kamer. 'En dan... en dan...' Enthousiast sloeg hij met zijn vuist op de tafel. 'Charif heeft zeker wel een baantje als serveerster vrij in zijn club. Daar kun jij voorlopig aan de slag. Ondertussen ronsel ik wat meiden en daar krijg jij dan de leiding over.' Kelly's ogen glommen van opwinding. Mo was een genie, een echte zakenman. Ze vond het een geweldig plan en kon bijna niet wachten tot het zover was. Twee dagen later belde ze Mo. 'Mijn zus is niet thuis en mijn ouders zijn werken. Ik heb mijn spullen gepakt, dus kom me maar halen.' Ze liet een kort afscheid briefje achter:

Ma, pa,

Je hoeft me niet te zoeken. Ik kom nooit meer terug.

Kelly