kinderen. Traag reed Lisa het schoolplein op. Ze zette haar fiets in het fietsenrek en stapte over het lege schoolplein het gebouw binnen. Lisa klopte op de deur van de administratie en mevrouw De Vries keek op van haar schrijfwerk. Automatisch gleden haar ogen naar de klok boven de deur. 'Lisa Aldra... zo zie ik je nooit en dan twee keer deze week. Waarom ben je zo laat?' Lisa trok onverschillig haar schouders op. 'Gewoon... te laat.'

'Nou, dan heb je jezelf behoorlijk overtroffen. Ruim twintig

minuten te laat... Mag ik je kaart even.'

Lisa viste de kaart uit haar jaszak en schoof die naar de vrouw

toe.

De vrouw drukte een stempel in een leeg vak. 'Dit is je tweede rode stempel. Je weet het: bij drie stempels nablijven op een vrije middag.'

Met een vluchtig lachje grabbelde Lisa de kaart van het bureau. 'Ja, mevrouw', zei ze gedwee.

De pauze was aangebroken. In verschillende groepjes hadden de leerlingen van het Sint-Maartencollege zich verzameld op het schoolplein. Lisa en Kelly zaten met hun ruggen tegen de muur en deelden samen een blikje cola. '...en wat zei je moeder toen?' wilde Kelly tussen twee slokken door weten. 'Niks.'

'Niks? Onwijs, mijn moeder zou totaal flippen. Maar mijn moeder flipt om elk klein dingetje wat ik doe, tenminste als ze thuis is.'

Lisa trok even spottend haar wenkbrauw op. 'Klein dingetje? Geld uit haar portemonnee stelen noem ik niet...' Het laatste slikte ze snel in toen ze Fatiha met haar twee vriendinnen in het kielzog, hun richting uit zag komen.

'Daar heb je die schreeuwlelijk', waarschuwde ze Kelly. Kelly volgde haar blik en toen ze de meisjes zag aankomen glimlachte ze van oor tot oor. 'Fatiha is best aardig.' 'Ik vind haar maar een uitsloofster', siste Lisa tussen haar tanden.

'Hoe is 'ie meiden, ik zocht jullie', zei Fatiha terwijl ze een paar fikse trekken van haar sigaret nam. 'Saai maar nog steeds in leven', antwoordde Kelly. Lisa zweeg en keek langs het meisje heen het schoolplein over. 'Sigaret?' Zonder het antwoord af te wachten wierp Fatiha de meisjes een sigaret in hun schoot. Lisa schudde haar hoofd en stak de sigaret in de lucht. 'Ik rook niet', verklaarde ze kortaf. 'Gaan jullie vanmiddag mee de stad in? Lekker de beest uit hangen, lekker shoppen?' vroeg Fatiha terwijl ze de geweigerde sigaret terug in het pakje stopte. 'Ja, leuk', riep Kelly en enthousiast porde ze Lisa in de zij. 'Kunnen we lachen.'

Lisa schudde haar hoofd en snauwde: 'Ik heb geen geld, ga jij maar alleen.'

'He', doe niet zo flauw. Als jij niet gaat, ga ik ook niet', meesmuilde Kelly. 'Kom nou, wees nou geen spelbreker.' 'Heb jij geld dan? Ik dacht dat jij na dat akkefietje met die portemonnee al weken geen zakgeld meer kreeg', antwoordde Lisa sarcastisch.

'Ja, eh... Gatver wat ben jij ongelofelijk saai', beet Kelly terug.

Geïrriteerd stak ze de sigaret aan en inhaleerde diep.

'Je hebt toch geen geld nodig', hinnikte Fatiha terwijl ze

veelbetekenend in het rond keek. 'Ik kom altijd met iets leuks

thuis en betaal daar geen euro voor.'

'Hebben we het hier over stelen?' vroeg Lisa achterdochtig.

'Whooo.' De ogen van Kelly glinsterden en met veel ontzag

keek ze naar Fatiha op. 'Dat lijkt me reuze spannend. We gaan mee', besliste ze.

'Jezus, Kelly! Daar doe ik echt niet aan mee', grauwde Lisa. Met een boos gezicht keek ze Fatiha aan. 'Mens, wat zeur je nou? We kijken toch alleen maar hoe zij het doen. We gaan mee!' Uitdagend blies Kelly de prikkelende rook in het nors uitziende gezicht van haar vriendin. Deze wapperde boos de rook uiteen en stemde met tegenzin in. 'Oké... alleen maar kijken.'

Lisa wist drommels goed waar Fatiha mee bezig was. Ze probeerde haar beste vriendin van haar af te pakken. En om indrukte maken bedacht het wicht allerlei stoere verhalen over stelen, roken en jongens, zodat zij als een watje overkwam. Maar Kelly was haar vriendin... Ze zou laten zien dat de verhalen van Fatiha allemaal gebakken lucht waren. De bel klonk en de leerlingen kwamen langzaam in beweging.