Het viertal nam plaats aan een tafeltje voor het raam en bestelde cola. De buit werd op de tafel uitgestald en ging van hand tot hand. Lisa gluurde ongemakkelijk over haar glas naar de meisjes. Waar was ze aan begonnen? Hoe kon ze zich zo gek laten maken? Stel dat dit uitlekte, stel dat haar moeder het kreeg te horen, stel... 'Jullie mogen aan niemand iets vertellen', fluisterde ze plotseling. 'Ik heb al genoeg problemen thuis.' 'Natuurlijk houden we onze mond, het blijft een geheim', suste Fatiha. 'Toch?' Ze keek de andere meisjes bazig aan. Deze knikten slaafs. Lisa haalde diep adem en nipte aan haar cola.

Haar blik dwaalde door het vertrek en daar zag ze de jongen voor het eerst. Hij stond aan de bar, met een sigaret in zijn hand. Ze staarde naar hem. Naar zijn hoekige gezicht, naar de donkere gloed in zijn haren, naar zijn gespierde armen. De jongen grijnsde en nam een trek van zijn sigaret. Plotseling knipoogde hij. Met een rood hoofd wendde Lisa haar ogen afen frunnikte aan haar nagels. Vanuit haar ooghoek zag ze de jongen naderen. 'Fatiha?' zei hij, toen hij dichterbij kwam. 'Wie zijn deze beeldschone dames?'

Hij had een aangename stem en een licht accent. 'Dit zijn Lisa en Kelly, ze zitten bij mij op school', antwoordde Fatiha. Er dansten pretlichtjes in zijn ogen, maar zijn mond bleef ernstig. Hij stak zijn hand uit en keek Lisa met zijn donkere ogen strak aan. 'Ik heet Mo', stelde hij zich voor. Lisa staarde verward naar zijn hand en had het gevoel een eind boven de grond te zweven. Ze aarzelde even, maar legde toen de hare erin. Hij kneep zachtjes in haar hand en liet toen los. Kelly kreeg een hand, en ook zij staarde hem aan. 'Ik ben een vriend van Fatiha', zong zijn stem. 'O', stamelde Lisa en bedacht meteen hoe onnozel dat klonk. 'En wij zijn vriendinnen van Fatiha', kirde Kelly. Lisa knikte instemmend.

Mo glimlachte zijn witte tanden bloot en zei:'Vrienden van

Fatiha zijn mijn vrienden.' Zijn ogen gingen terug naar Lisa en

bleven haar doordringend aankijken. Een warme gloed

stroomde door haar heen. Die ogen... die prachtige ogen.

'Ik zie dat de dames hebben geshopt?' Zijn stem klonk

sarcastisch, zelfs een tikkeltje samenzweerderig. Lisa schrok

en staarde Fatiha vertwijfeld aan.

'Het zat ineens in onze tassen en hoe het daar komt...?'

antwoordde Fatiha bijdehand. Ze haalde haar schouders op.

'Ik zou het echt niet weten. We willen niet ondankbaar

overkomen dus houden we het maar.'

Mo gooide zijn hoofd achterin zijn nek en barstte in lachen

uit. 'Jullie zijn gevaarlijke grieten', bulderde hij.

Lisa voelde zich opgelaten; ze wist niet of ze ernstig moest

kijken of lachen.

Ze besloot het laatste. Binnen enkele seconden lagen de meisjes gierend over de tafel.

'Gevaarlijk', herhaalde Mo lachend. Hij draaide zich om en ging terug naar de plek aan de bar. Een man kroop naast Mo op een lege kruk en boog zich nieuwsgierig naar hem toe. Mo mompelde iets tegen de man, die vervolgens de meisjes taxerend opnam. De man grijnsde en zwaaide met zijn hand door de lucht. Hij was klein en breedgeschouderd, wat hem de uitstraling gaf van een gorilla. De hand van Fatiha ging omhoog terwijl ze tegen de meisjes zei: 'Dat is mijn neef Ramon.'

Tien over zes plofte Lisa op de eetkamerstoel. Geïrriteerd tikte mevrouw Aldra op haar polshorloge. 'Waar bleef je nou? Je weet toch dat ik om halfzeven de deur uit moet om te werken. Ik vind het prettig als we met zijn drieën eten. Dat is het moment dat we als gezin bij elkaar zijn en dingen bespreken. Ik zie jullie al zo weinig door die rotdiensten die ik draai. Nu zit jij alleen aan tafel en dat vind ik vervelend. Waar heb je de hele middag uitgehangen?'

'Ik heb bij Kelly mijn huiswerk gemaakt en niet op de tijd gelet', loog ze. 'Sorry.'

'Ja, ja', mompelde mevrouw Aldra terwijl ze een glas melk voor haar dochter inschonk. Na een blik op haar horloge zei ze: 'We hebben nog een kwartier om wat bij te kletsen.' Ze glimlachte. 'Laten we die paar minuten maar niet verpesten door geruzie. Hoe was jouw dag?' 'O... gewoon. Niks bijzonders', antwoordde Lisa.