Mo liep met grote passen door de gangen van discotheek Lolita. Hij trok de deur van de nooduitgang open die uitkwam op een braakliggend veldje achter het gebouw. Boven de noodingang brandde een zwak licht die de gele bakstenen buitengevel ietwat deed oplichten. Enkele meters verderop zaten vier jongens onderuitgezakt tegen de muur. Een fles rum ging van hand tot hand, er werd gemompeld en gelachen. Ze keken op toen de deur van de nooduitgang achter Mo dicht knalde. Mo stond stil en liet zijn blik taxerend over het groepje dwalen. Hij stak de handen in zijn zak en keek de jongen met het pokdalig gezicht strak aan. Het gezicht van Arie kreeg een ernstige uitdrukking. Hij streek zijn lange haren achter zijn oor en krabbelde omhoog. 'Je hebt een harde rechtse, mooie jongen', snoof hij minachtend. Mo maakte een verontschuldigend gebaar. 'Dat was anders niet mijn bedoeling maar het moest allemaal zo echt mogelijk lijken.' De blonde knaap lachte zuur en sloeg Mo vriendschappelijk op de schouder. 'Dat is je dan aardig gelukt.' De grijns verdween van het gezicht toen hij zijn hand uitstak. 'Mogen we dan nu even vangen?'

Mo haalde een bundeltje bankbiljetten uit zijn broekzak en

Arie knikte tevreden. 'Wil je wat drinken?' Hij seinde naar de fles met rum. Mo schudde met zijn hoofd. 'Nee. Ik heb die twee gansjes in de auto zitten. Misschien een andere keer.' 'Als je weer indruk wilt maken op je meisjes, weetje ons te vinden.'

'Dat is afgesproken, bedankt!' Mo draaide zich om en ging terug naar het parkeerterrein waar Ramon en de meisjes op hem zaten te wachten.

'Wat heb je binnen nou gedaan', informeerde Kelly nieuwsgierig toen Mo zich in de autostoel liet zakken. Ze raakte even zijn schouder aan zodat hij zich omdraaide. 'Niks bijzonders. Maar geloof mij, dat zootje bluffers valt voorlopig geen meisjes meer lastig.' Hij keek zijdelings naar Ramon en de auto kwam in beweging. Kelly was verrukt. Verrukt over Mo en zijn heldhaftige optreden. Hij was zo anders dan de jongens waarmee zij altijd uitging. Hij was zo volwassen, zo stoer, zo... knap. Waarom had hij voor Lisa gekozen? Lisa paste niet bij hem. Lisa was zijn type niet. Zij was soms een bange wezel, een duf konijn. Hij kon veel beter krijgen, hij kon haar krijgen. Kelly schrok van het idee dat plotseling opborrelde en keek haar vriendin vluchtig aan. Ze kon Mo toch niet van Lisa afpakken? Dat zou niet eerlijk zijn. Lisa en zij waren al jarenlang vriendinnen, hartsvriendinnen. En hartsvriendinnen deden zoiets elkaar niet aan. Ze kon alleen maar wachten. Wachten totdat Mo het zelf inzag dat Lisa niet de juiste was en dan sloeg zij haar slag. Ze zou