Mo liep met grote passen door de gangen van discotheek Lolita.
Hij trok de deur van de nooduitgang open die uitkwam op een
braakliggend veldje achter het gebouw. Boven de noodingang brandde
een zwak licht die de gele bakstenen buitengevel ietwat deed
oplichten. Enkele meters verderop zaten vier jongens onderuitgezakt
tegen de muur. Een fles rum ging van hand tot hand, er werd
gemompeld en gelachen. Ze keken op toen de deur van de nooduitgang
achter Mo dicht knalde. Mo stond stil en liet zijn blik taxerend
over het groepje dwalen. Hij stak de handen in zijn zak en keek de
jongen met het pokdalig gezicht strak aan. Het gezicht van Arie
kreeg een ernstige uitdrukking. Hij streek zijn lange haren achter
zijn oor en krabbelde omhoog. 'Je hebt een harde rechtse, mooie
jongen', snoof hij minachtend. Mo maakte een verontschuldigend
gebaar. 'Dat was anders niet mijn bedoeling maar het moest allemaal
zo echt mogelijk lijken.' De blonde knaap lachte zuur en sloeg Mo
vriendschappelijk op de schouder. 'Dat is je dan aardig gelukt.' De
grijns verdween van het gezicht toen hij zijn hand uitstak. 'Mogen
we dan nu even vangen?'
Mo haalde een bundeltje bankbiljetten uit zijn broekzak
en
Arie knikte tevreden. 'Wil je wat drinken?' Hij seinde naar de
fles met rum. Mo schudde met zijn hoofd. 'Nee. Ik heb die twee
gansjes in de auto zitten. Misschien een andere keer.' 'Als je weer
indruk wilt maken op je meisjes, weetje ons te vinden.'
'Dat is afgesproken, bedankt!' Mo draaide zich om en ging terug
naar het parkeerterrein waar Ramon en de meisjes op hem zaten te
wachten.
'Wat heb je binnen nou gedaan', informeerde Kelly nieuwsgierig toen Mo zich in de autostoel liet zakken. Ze raakte even zijn schouder aan zodat hij zich omdraaide. 'Niks bijzonders. Maar geloof mij, dat zootje bluffers valt voorlopig geen meisjes meer lastig.' Hij keek zijdelings naar Ramon en de auto kwam in beweging. Kelly was verrukt. Verrukt over Mo en zijn heldhaftige optreden. Hij was zo anders dan de jongens waarmee zij altijd uitging. Hij was zo volwassen, zo stoer, zo... knap. Waarom had hij voor Lisa gekozen? Lisa paste niet bij hem. Lisa was zijn type niet. Zij was soms een bange wezel, een duf konijn. Hij kon veel beter krijgen, hij kon haar krijgen. Kelly schrok van het idee dat plotseling opborrelde en keek haar vriendin vluchtig aan. Ze kon Mo toch niet van Lisa afpakken? Dat zou niet eerlijk zijn. Lisa en zij waren al jarenlang vriendinnen, hartsvriendinnen. En hartsvriendinnen deden zoiets elkaar niet aan. Ze kon alleen maar wachten. Wachten totdat Mo het zelf inzag dat Lisa niet de juiste was en dan sloeg zij haar slag. Ze zou