Jip belt Janneke

Mag ik Janneke opbellen, moeder? vraagt Jip.

Goed, zegt moeder. Zal ik voor je draaien?

Ik wil zelf draaien, zegt Jip. En hij doet het zo keurig. Hij weet precies het nummer.

Hallo, zegt hij. Hallo, hallo, mag ik Janneke spreken?

Dan komt Janneke aan de telefoon en ze zegt: Hallo.

Hallo, roept Jip. Kom je op de klok kijken?

Wat zeg je?

Kom je op de klok kijken?

Wij hebben zelf een klok, zegt Janneke.

O, zegt Jip, dag. En dan is het gesprek uit.

Moeder, Janneke wil niet op mijn klok kijken, zegt Jip.

Ja, zegt moeder, maar ze denkt zeker dat het een gewone klok is. Neem je klok maar mee naar haar toe.

Dan gaat Jip naar Jannekes huis.

Ik heb je opgebeld, zegt hij.

Ja, zegt Janneke. Ik heb ook iets gezegd.

Hier is de klok, zegt Jip. Het is mijn eigen klok. Het is een klok om te leren. Wacht maar. Ik verzet de wijzers. Hoe laat is het nu?

Janneke weet het niet.

Acht uur, dommerd, zegt Jip. En hoe laat is het nu?

Ik weet het niet.

Maar kijk, nu weet Jip het zelf ook niet meer. Hij weet niet hoe laat het is op de klok.

Weten jullie het wel?