Op de zitzak in Tansy's slaapkamer
„Waar is Cleo?" vroeg Peggy.
„Haar moeder kwam haar halen. Ze zingt zondags in een koor," legde Tansy uit. „Mevrouw Greenway was boos op mijn moeder, maar ik heb haar gezegd dat het mijn schuld was." „En wat zei ze?"
„O, dat mijn moeder beter had moeten weten en niet had moeten toegeven aan een verwende tiener. Verwend! Ik! Wat denkt ze wel niet." Tansy plofte neer op haar bed. „Wat wilde je eigenlijk bespreken op dit idiote tijdstip?"
„Je moet het uitpraten met Andy," beval Peggy. „Het is gewoon niet eerlijk." Tansy fronste haar wenkbrauwen. „Waarom ik?" „Het is jouw vriendje, sukkel," riep Peggy uit. „Of was, tot je helemaal verkikkerd raakte op José." Tansy schudde haar hoofd. „Niet meer," zei ze beslist. „Prima. Maar wat doe je nou met Andy?"