Dinsdag
„Nee, alsjeblieft niet! Ik wil niet. Nee!"
Jade was haar bed al uit voor ze echt wakker was en schudde aan Andrea's schouder, ,,'t Is oké, Andrea, het is maar een droom. Wakker worden. Niets aan de hand."
„Wat? Nee! O!" Andrea's ogen vlogen open en Jade zag dat haar wimpers nat waren van de tranen.
Jade deed het bedlampje aan en sloeg een arm om haar nichtje heen. „Wat was er? Waarover droomde je?"
Heel even aarzelde Andrea. Toen wendde ze zich af en draaide zich op haar andere zij. „Niks aan de hand, oké? O, wat heb ik een hoofdpijn.
Jade beet op haar lip. Misschien was Andrea ziek en moest ze Paula halen. Ze wist dat sommige mensen vreselijke nachtmerries hadden als ze koorts hadden. Ze legde een hand op Andrea's voorhoofd. Andrea trok meteen haar hoofd weg. „Niet doen!" Jade zuchtte en kroop weer in bed, maar ze kon niet meteen slapen. Ze lag op haar rug, haar oren gespitst. En omdat ze het ooit zelf zo vaak had gedaan, wist ze dat Andrea de punt van het kussensloop in haar mond gestopt had en haar best deed geluidloos te huilen.