2

Het was duidelijk waar ik zou beginnen. Xander had het me dikwijls genoeg onder de neus gewreven. Zonder die tractor zou het allemaal niet zijn gebeurd. Misschien niet, misschien wel. Ik heb het afgeleerd om me bezig te houden met 'als' en 'zou' en met de toekomstin het algemeen. In ieder geval, het was in maart geweest, begin maart van het vorig jaar, en de plaats was het kleine weggetje tussen Tourville en Miromesnil, op vijf kilometer van de Normandische kust. Xander was in zijn tweedehandse Renault komen afzakken uit zijn kluizenaarshut in hetForêtd'Eawy. Hij was ruim op tijd, zei hij, want hij wist dat het mistig en gevaarlijk zou zijn op die smalle weg-getjes, met het slijk van de weiden op de weg en die geniepige hagen, waardoor je nooit verder dan tien, twintig meter voor je uit kon kijken. En ineens was er die tractor geweest, die kapotte witte klotetractor, midden op de weg. Xander had op tijd kunnen stoppen, dat was niet het probleem, maar wat de tractor betrof was er geen wrikken aan geweest. Twee boeren stonden erbij, met hun handen in de zakken van hun overall. Une panne, hadden ze gezegd. On attend un depanneur. Xander had gevloekt en gesmeekt. Konden ze niet een beetje opzij?

Een meter maar, tot tegen de haag. Hij moest ab-so-luut voor tien uur in het kasteel van Miromesnil zijn. Het was een kwestie van leven of dood. Non monsieur, had de ene boer gezegd, achter de bocht staan ze ook al te wachten, er is niets aan te doen. De andere, de oudste, krabde in zijn haar. Hij vroeg zich af hoe hun depanneur hier zou moeten komen. Misschien door de wei... Ja, dat was de enige manier. En kon hij dan met zijn Renault ook niet...? Ze hadden hem eens meewarig aangekeken. Pas avec cette bagnole, monsieur. Niet met die oude roestbak van u, niet met al die modder. Ah, le voila. Daar was hun vriend al, nu zou het niet lang meer duren.

Het heeft nog zo'n drie kwartier geduurd, zei Xander. Je zou het niet geloven, zoveel verkeer op een onnozele departementale, maar er stond aan beide kanten een file van honderd meter. Toen de boeren hun tractor weer aan de praat hadden gekregen, was hetvoorbij elven. Hij had zijn kans gemist. Vanaf nu zou hij het anders moeten aanpakken. Harder, waren zijn letterlijke woorden. Gewetenlozer.