TWEEDE BEDRIJF, TWINTIGSTE SCÈNE
TOVERSCHOOL TOERNOOI, HET MEER, 1995
LUDO BAZUYN
Dames en heren, jongens en meisjes, ik presenteer het fantastische – het magische – het enige echte – TOVERSCHOOL TOERNOOI! Als jullie voor Zweinstein zijn, laat je dan horen!
Luid gejuich.
Als jullie voor Klammfels zijn, laat je dan horen!
Luid gejuich.
EN ALS JULLIE VOOR BEAUXBATONS ZIJN, LAAT JE DAN HOREN!
Iets minder slap gejuich dan de eerste keer.
De Fransen komen eindelijk een beetje in de stemming.
En onze deelnemers gaan van start... Viktor is een haai, hoe kan het ook anders, Fleur ziet er opmerkelijk uit en onze altijd dappere Harry gebruikt Kieuwwier. Slim, Harry, heel slim. En Carlo – ja, Carlo – echt schitterend, dames en heren. Carlo gebruikt een Bubbelbolbezwering om het meer te doorkruisen.
CARLO KANNEWASSER komt aanzwemmen met een doorzichtige bel over zijn hoofd. ALBUS en SCORPIUS richten tegelijkertijd hun toverstokken en vuren een Zwelbezwering af door het water.
CARLO kijkt verrast om en wordt geraakt door de bezwering. Het water om hem heen straalt een gouden gloed uit.
En dan begint CARLO te groeien – en te groeien – en te groeien.
Hij staart paniekerig naar zichzelf. De twee jongens kijken toe terwijl CARLO hulpeloos naar de oppervlakte stijgt.
Maar wat krijgen we nou... Carlo Kannewasser verlaat het meer en daarmee ook het toernooi, lijkt mij. We hebben misschien nog geen winnaar, dames en heren, maar zeker een verliezer. Carlo Kannewasser is in een ballon veranderd en die ballon wil zweven. Zweven, dames en heren, zweven. Wegzweven van de opdracht en wegzweven uit het toernooi en – o jee, het wordt nóg gekker! Rondom Carlo knallen vuurpijlen die ‘Ron houdt van Hermelien’ in de lucht schrijven. Het publiek vindt het prachtig, maar – de uitdrukking op Carlo’s gezicht! Het is een gezicht om nooit te vergeten, een aanblik om nooit te vergeten, een tragedie om nooit te vergeten. Dit is wat je vernedering noemt, anders kan ik het niet omschrijven.
ALBUS grijnst breed en geeft SCORPIUS onder water een high five.
ALBUS wijst omhoog, SCORPIUS knikt en ze beginnen omhoog te zwemmen. CARLO zweeft intussen weg, iedereen lacht en plotseling verandert alles.
De wereld wordt donkerder. Bijna zwart zelfs.
We zien een lichtflits. We horen een knal. Het getik van de Tijdverdrijver stopt en we zijn terug in het heden.
SCORPIUS schiet door het water omhoog en komt aan de oppervlakte. Triomfantelijk.
SCORPIUS
Jaaa-hooeoeoe!
Hij kijkt verbaasd om zich heen. Waar is Albus? Hij steekt zijn armen omhoog.
Gelukt!
Hij wacht opnieuw een paar tellen.
Albus?
Albus komt nog steeds niet boven. SCORPIUS denkt al watertrappelend even na en duikt dan weer onder.
Hij komt weer boven, nu echt in paniek, en kijkt om zich heen.
Albus... ALBUS... ALBUS!
We horen gefluister in Sisselspraak door de zaal ruisen. Hij komt. Hij komt. Hij komt.
DOROTHEA OMBER
Scorpius Malfidus! Kom uit het water. Kom uit het water, en wel nu!
Ze trekt hem uit het water.
SCORPIUS
Mevrouw, ik heb hulp nodig. Alstublieft, mevrouw.
DOROTHEA OMBER
Mevrouw? Ik ben Professor Omber, je Schoolhoofd, geen mevrouw.
SCORPIUS
Bent u het Schoolhoofd? Maar...
DOROTHEA OMBER
Ik ben het Schoolhoofd en jouw familie mag dan belangrijk zijn, maar dat is nog geen excuus om de clown uit te hangen en te lanterfanten.
SCORPIUS
Maar er is nog iemand in het meer. U moet hulp halen. Ik zoek m’n vriend. Alstublieft, mevrouw. Professor. Mevrouw het Schoolhoofd. Hij is ook leerling aan Zweinstein. Ik zoek Albus Potter.
DOROTHEA OMBER
Potter? Albus Potter? Die studeert hier niet. We hebben trouwens al jaren geen Potter meer op Zweinstein gehad – en van die laatste is ook niet veel terechtgekomen. Het is niet zozeer rust in vrede, Harry Potter, als wel rust in eeuwige wanhoop. Wat een lastpak was dat!
SCORPIUS
Is Harry Potter dood?
Plotseling strijkt er een windvlaag door de zaal. Zwarte gewaden rijzen op tussen het publiek. Zwarte gewaden die zwarte gedaanten worden. En die worden Dementors.
Dementors vliegen door de zaal. Zwarte, dodelijke gedaanten. Dodelijke krachten. Ze belichamen alles wat gevreesd moet worden en zuigen de ziel weg uit de zaal.
De wind blijft gieren. Dit is de hel. En dan klinken van helemaal achter uit de zaal, langs iedereen heen fluisterend, woorden die gesproken worden door een onmiskenbare stem. De stem van VOLDEMORT.
VOLDEMORT
Haaaarry Pottttter....
Harry’s droom is werkelijkheid geworden.
DOROTHEA OMBER
Heb je soms iets raars ingeslikt in het meer? Ben je ongemerkt in een Modderbloedje veranderd? Harry Potter is meer dan twintig jaar geleden omgekomen, tijdens die verijdelde poging om de school over te nemen. Hij was een van de terroristen van Perkamentus die we toen zo moedig verslagen hebben tijdens de Slag om Zweinstein. En ga nu mee – ik weet niet wat dit allemaal voor onzin is, maar je maakt de Dementors van streek en je verpest onze hele Voldemortdag.
Het gefluister in Sisselspraak zwelt alsmaar aan, tot een monsterlijk geluid. Reusachtige banieren met slangensymbolen rollen uit boven het toneel.
SCORPIUS
Voldemort-dag?
En het toneel wordt donker.
EINDE VAN DEEL EEN