TWEEDE BEDRIJF, ACHTTIENDE SCÈNE

ZWEINSTEIN, DE WERKKAMER VAN HET SCHOOLHOOFD

PROFESSOR ANDERLING is als enige op het toneel. Ze kijkt met gefronst voorhoofd naar de kaart en tikt er dan op met haar toverstok. Ze glimlacht, alsof ze blij is met het besluit dat ze heeft genomen.

PROFESSOR ANDERLING

Snode plannen uitgevoerd.

We horen geratel. Het hele toneel lijkt te trillen. GINNY komt als eerste door de schoorsteen omlaag, gevolgd door HARRY.

GINNY

Dit is en blijft een aanslag op je waardigheid.

PROFESSOR ANDERLING

Potter. Dus je bent terug. En zo te zien is mijn tapijt nu écht naar z’n mallemoer.

HARRY

Ik moet mijn zoon spreken. Wij moeten hem spreken.

PROFESSOR ANDERLING

Harry, ik heb hier eens goed over nagedacht en ik heb besloten dat ik er part noch deel aan wil hebben. Je kunt dreigen wat je wilt, maar –

HARRY

Minerva, ik kom in vrede. Ik had nooit zo tegen je tekeer mogen gaan.

PROFESSOR ANDERLING

Ik vind het gewoon verkeerd om vrienden van elkaar te scheiden en ik geloof –

HARRY

Ik ben je echt excuses verschuldigd, en Albus ook. Kun je me vergeven?

DRACO arriveert, met een knal en een regen van roetdeeltjes.

PROFESSOR ANDERLING

Draco?

DRACO

Hij wil zijn zoon spreken en ik de mijne.

HARRY

Zoals ik al zei: vrede, geen oorlog.

PROFESSOR ANDERLING kijkt hem aandachtig aan en ziet de oprechtheid die ze wil zien. Ze haalt de kaart weer uit haar zak en vouwt hem open.

PROFESSOR ANDERLING

Met vrede kan ik vrede hebben.

Ze tikt met haar toverstok op de kaart en zucht.

Ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb.

De kaart komt tot leven en straalt licht uit.

Ze zijn inderdaad samen.

DRACO

In de meisjes-wc op de eerste verdieping. Wat doen ze daar in hemelsnaam?