EERSTE BEDRIJF, ACHTSTE SCÈNE

DROOM, HUTJE-OP-DE-ROTS

We horen een GALMENDE DREUN, gevolgd door een HARDE KLAP. DIRK DUFFELING, TANTE PETUNIA en OOM HERMAN zitten angstig ineengedoken ­achter een bed.

DIRK

Ik vind dit niet leuk, ma.

TANTE PETUNIA

Ik wist wel dat het een vergissing was om hierheen te gaan, ­Herman. Herman! We kunnen ons nergens verschuilen. Zelfs een vuurtoren is niet afgelegen genoeg!

Er klinkt opnieuw een GALMENDE DREUN.

OOM HERMAN

Blijf kalm. Blijf kalm. Ik weet niet wat het is, maar het komt hier niet binnen!

TANTE PETUNIA

We zijn allemaakt vervloekt. Hij heeft ons vervloekt! Dat joch heeft ons vervloekt! (ziet de JONGE HARRY) Het is allemaal jouw schuld. Vooruit, terug in je hol!

De JONGE HARRY kijkt angstig toe terwijl OOM HERMAN zijn geweer richt.

OOM HERMAN

Wie is daar? Ik waarschuw je – ik ben gewapend!

Er klinkt een DONDEREND GERAAS en de deur vliegt uit zijn scharnieren. HAGRID staat in de deuropening en kijkt om zich heen.

HAGRID

Hebben jullie toevallig een koppie thee of zo? ’t Was een hele reis.

DIRK

Moet. Je. Dat. Zien.

OOM HERMAN

Achteruit. Achteruit. Ga achter me staan, Petunia. Achter me, Dirk. Ik zal dit schorriemorrie eens gauw de deur wijzen.

HAGRID

Schorre wie? (Hij pakt het geweer af van OOM HERMAN.) Zo’n dingetje heb ik al een tijd niet meer gezien. (Hij legt een knoop in de loop van het geweer.) Hupsakeetje. (Plotseling wordt hij afgeleid. Hij heeft de JONGE HARRY gezien.) Harry Potter!

JONGE HARRY

Hallo.

HAGRID

De laatste keer dat ik je zag, was je nog maar een kotertje. Je bent net je pa, maar je heb de ogen van je ma.

JONGE HARRY

Hebt u mijn ouders gekend?

HAGRID

Waar blijven m’n manieren? Ik wens je een hartstikke fijne verjaardag. Ik heb wat voor je – misschien is-ie een beetje geplet, maar hij smaakt vast nog tof.

Hij haalt een enigszins ingedrukte chocoladetaart uit zijn binnenzak, met daarop in groene letters van glazuur de woorden ‘Fijne Verjaring Harry’.

JONGE HARRY

Wie bent u?

HAGRID (lachend)

Klopt. Ik heb me eigen nog niet voorgesteld. Rubeus Hagrid, Sleutelbewaarder en Terreinknecht van Zweinstein. (Hij kijkt om zich heen.) En hoe zit ’t nou met die thee? Trouwens, in wat sterkers spuug ik ook niet.

JONGE HARRY

Zwein...watte?

HAGRID

Zweinstein. Zweinstein ken je natuurlijk.

JONGE HARRY

Eh – nee. Het spijt me.

HAGRID

Spijt ’t jou? Hullie mot ’t spijten! Ik wist best dat je die brieven niet kreeg, maar ik had nooit gedacht dat je niet eens van Zweinstein wist, jemig de pemig! Heb je je dan nooit afgevraagd waar je ouwelui al die dingen geleerd hebben?

JONGE HARRY

Wat voor dingen?

HAGRID kijkt dreigend naar OOM HERMAN.

HAGRID

Willen jullie me wijsmaken dat deze jongen – déze jongen – niks weet van – van NIKS?

OOM HERMAN

Ik verbied u om die jongen iets te vertellen!

JONGE HARRY

Wat te vertellen?

HAGRID kijkt eerst naar OOM HERMAN en dan naar de JONGE HARRY.

HAGRID

Harry – je bent een tovenaar – jij heb alles veranderd. Je bent de beroemdste tovenaar van de hele wereld.

En op dat moment klinken van achter uit de zaal woorden die om iedereen heen fluisteren, woorden in een onmiskenbare stem. De stem van VOLDEMORT...

Haaaarry Potttter...