PLOOI VIERENDERTIG
waarin de waarheid omtrent ervaringen uit de doeken wordt gedaan
Leven!
Doorgewinterd raken!
Je door de wol laten verven!
Ervaring opdoen!
Maar als het waar is dat de geur van versgemalen koffiebonen je
telkens weer een smaak belooft die geen enkele koffiepot ter
wereld, geen enkel Italiaans espresso-apparaat je ooit schenken
kan
Als het waar is dat geen Bugatti je het rijgenot verschaft dat op grond van het oogverblindende koetswerk mocht worden verwacht
Als het waar is dat het de vermoorde zijderups geen moer uitmaakt of zijn moeizaam gesponnen draad voor een blouse met een boothals of een dodelijke sjaal wordt aangewend
Als het waar is, wat door natuurkundigen wordt bevestigd, dat de bliksem helemaal niet uit de hemel komt gevallen maar opspringt uit de diepste krochten van de hel
Als het waar is dat de ster die elke nacht uit de verte naar je knipoogt van dichtbij de aanblik biedt van een dorre woestenij
Als het waar is dat Chlebnikov de dood kreeg aangezegd omdat hij schreef: 'De dieren zijn mijn buren' Als het waar is dat de liefde een spel is Als het waar is dat de taal een spel is
Als het waar is dat het leven een spel is
Als het waar is dat deze lijst nog eindeloos zou kunnen worden voortgezet, wat in godsnaam mag dan de zin zijn van het opdoen van ervaringen? Kun je niet veel beter al als kleuter in een trapauto zonder remmen stappen, de handjes voor je ogen slaan en kirrend aankoersen op een carrière?
Hoho, wacht eens even! Hier zou Rachel Stottermaus toch in het
geweer gekomen zijn. 'Natuurlijk,' hoor ik haar tegensputteren,
'dat zijn stuk voor stuk beroerde ervaringen als ze zijn opgedaan,
maar moet je daarom de hele wereld ontlopen? Bovendien, dat van de
aardbeien op sap was ook waar: mierzoete, kledderige drab uit blik
die desondanks naar hemelse nectar smaakte. En naar meer. Mijn tong
en ik, wij laten ons dat niet afpakken, nooit. En met dat ravijn,
dat kan nog altijd, een ravijn loopt niet weg.'
Als die woorden waar zijn, komen ze dan niet uit de mond van een onverbeterlijke optimist? Dat is waar, maar toen had zij ook nog niet de opdringerigheid ervaren van ervaringen die niet worden opgedaan. Moest ze nog ervaren dat 'Af' zeggen tegen de orenloze hersens, 'Af!' zoals dat wel gezegd wordt tegen een springerige hond, niets uithaalt. Hersens blijven hersens en denken en voelen wat zij willen. Daarin heb jijzelf geen zeggenschap. Niets in te brengen dan lege briefjes. De wil, de vrije, vrije wil!