HOOFDSTUK 16

CAMI

Ondanks het feit dat hij me tegen de muur aan heeft gedrukt, is hij net zo voorzichtig en teder als gisteravond. Mijn opluchting verdubbelt mijn genot alleen maar. Hij kan zichzelf dan wel voor de gek houden, maar mij niet. Elk woord dat hij gisteravond tegen me heeft gezegd staat in mijn geheugen gegrift. En hij kan dat niet meer uitwissen in een halfslachtige poging om professioneel te zijn. Of me te waarschuwen. Ik ben niet gek en dat weet hij ook. Hij kent mij. Niet de persoon uit de media of degene die ik gezien mijn achtergrond zou moeten zijn.

Hij kent míj.

Ik ben niet van plan hem dat te laten vergeten.

Zijn rug is nat, maar voelt lekker aan. We zoenen en kreunen. Hij glijdt in me en duwt me telkens ietsje verder omhoog tegen de muur. Mijn handen glijden over zijn natte huid en door zijn vochtige haar, graaiend en voelend, en ik duw zijn lippen stevig tegen de mijne aan.

Zijn pik voelt als fluweel zo zacht, zoals hij in en uit me glijdt. Elke stoot brengt me dichter bij mijn hoogtepunt en telkens wanneer hij zich uit me trekt kreun ik van wanhoop. Hij is een grote en soms intimiderende man maar de manier waarop hij heel teder en lief met me omgaat doet me alleen maar meer naar hem verlangen.

Ik ben volledig door hem geobsedeerd.

Zachtjes bijt en trekt hij aan mijn lip en staart me in verwondering aan.

‘Je voelt zo geweldig,’ zegt hij en hij pakt de achterkant van mijn dijen beet en trekt me omhoog zodat we nog dieper met elkaar verbonden zijn.

Ik schreeuw het uit en voel hoe hij mijn baarmoeder raakt.

Hij glimlacht en geniet van het effect dat hij op me heeft. ‘Voelde je dat?’ Ik hoor iets van hardheid in zijn stem.

Ik knik en geniet van de verslavende mengeling van genot en pijn.

‘Goed. Dat is een gevoel dat geen enkele andere man je ooit zal geven.’ Hij zet zijn vingers stevig in mijn dijen en stoot nogmaals in me met alle kracht die hij heeft.

Dit keer gil ik.

‘Je bent van mij, Camille Logan!’ Hij slaat zijn handen tegen de muur aan weerszijde van mijn hoofd. Beng! ‘Kun je dat accepteren?’

Ik schreeuw weer en gooi mijn hoofd achterover. Wil hij nou echt dat ik daar antwoord op geef? Logisch nadenken terwijl hij me zo veel genot geeft is niet eerlijk! ‘Jake!’ gil ik en ik zwaai wild met mijn hoofd heen en weer terwijl hij keihard in me blijft stoten.

Hij is niet teder meer en gaat beestachtig tekeer. Maar zodra ik mijn hoofd achterover laat vallen en ik weer duidelijk kan zien, zie ik nog steeds de tederheid in zijn ogen. De reden waarom hij zo op me inbeukt is niets meer dan radeloze hoop. Hij draaft door en ik besef dat het eigenlijk heel makkelijk is om hem te vertellen wat hij wil horen. ‘Ik accepteer het,’ hijg ik en ik pak zijn wangen beet en geniet van de opluchting op zijn stoppelige gezicht.

Zijn stoten worden meteen langzamer en ik snap dat zijn meedogenloosheid werd veroorzaakt door een angst die hij niet onder controle kon krijgen. Angst dat ik nee zou kunnen zeggen. Hij zit ingewikkeld in elkaar maar dit deel snap ik wel van hem. En ik ga proberen de rest van hem ook te leren snappen. Ik wil hem van binnen tot buiten leren kennen. Zoals ik denk dat hij míj kent. Hij weet nu alles, ook dat Sebastian me heeft mishandeld. Er is een heel eenvoudige reden waarom ik dat aan niemand behalve Heather heb verteld. Sommige mensen vinden een vrouw die dat overkomt zwak. Anderen zijn weer medelevend. Ik vind het beide onprettig. Jake weet dat. Hij kent me.

We bewegen nu weer rustig en nu onze situatie duidelijk is, weet ik dat we allebei klaar zijn voor een hoogtepunt zoals we dat nog nooit eerder hebben meegemaakt.

Hij buigt voorover en bijt in mijn nek. Ik gooi tegelijkertijd mijn hoofd achterover en geef me over aan mijn climax. Zijn gezwollen pik glijdt diep in me en hij draait diepe rondjes met zijn heupen.

‘O god!’ Mijn climax komt nu snel en is wild en zorgt ervoor dat ik totaal van de wereld ben. ‘O! O! O mijn god!’ Ik zet mijn nagels in Jakes rug en hij brult luidkeels en duwt schokkend tegen me aan.

Ik weet precies wanneer hij zelf ook klaarkomt, niet alleen vanwege het feit dat ik zijn warme ontlading in me voel. Zijn knieën houden het niet langer en hij neemt me mee naar de vloer van de douche. Jake rolt op zijn rug en ik rol met hem mee, zijn ademhaling onregelmatig en luid.

‘Fuck.’ Hij laat me los en gooit zijn armen boven zijn hoofd terwijl ik zijn schokkerige lichaam berijd.

Ik heb de neiging hetzelfde te zeggen.

Mijn wereld is op zijn kop gezet en ik heb me in het onbekende gestort.

#

Ik word wakker in mijn bed in een staat van vreedzaamheid en duisternis. Ik lig tegen Jakes borst aan en hij heeft zijn armen om me heen geslagen. Het moet al halverwege de dag zijn, maar de gordijnen sluiten het daglicht buiten. Ik voel me zo verzadigd. Zo vreedzaam. Alsof er een onzichtbaar gewicht van mijn schouders is gehaald. Ik kijk naar zijn serene gezicht en glimlach. Dan wurm ik me langzaam los. Mijn glimlach wordt nog breder wanneer hij een oog opendoet en me fronsend aankijkt.

‘Ik moet even een belletje plegen,’ zeg ik tegen hem. ‘Mijn agent heeft wat meer informatie over een paar nieuwe campagnes en over een shoot morgen.’

‘Snel dan,’ mompelt hij en hij laat me los en gaat op zijn buik liggen.

Ik ben ook van plan om snel te zijn. Ik trek mijn T-shirt aan, pak mijn telefoon en zie dat ik een paar gemiste oproepen heb van Heather. Ik bel mijn agent en ze geeft me de details en komt dan met een paar voorstellen voor veranderingen aan mijn portfolio. Ik hoor het allemaal aan maar in gedachten ben ik nog steeds in mijn slaapkamer met Jake en herbeleef ik elke seconde van afgelopen nacht en vanmorgen vroeg. Ik kan niet wachten om weer terug te gaan naar hem.

Wanneer ik ophang en terugloop naar de slaapkamer, begint mijn telefoon te trillen. Heel even ben ik bang dat mijn vader het weet van mij en Jake. Dan moet ik lachen, want hoe zou hij het kunnen weten? Ik zie Heathers naam en neem op. ‘Hé.’

‘O, mijn god, Camille!’

Ik loop de keuken in en ga met mijn kont op het aanrecht zitten. ‘Wat?’ vraag ik nonchalant. Noem me een slechte vriendin, maar ik kan haar niet vertellen wat er is gebeurd. Ik wil niet dat iemand het weet. Ik vertrouw haar uiteraard, maar het is… ingewikkeld.

‘Meen je dat nou? Ik zag je gezicht gisteravond toen hij je naar buiten bracht. En ik zag het zijne!’

‘Hij deed zijn werk, Heather.’

‘Flikker op, Camille!’ Ze klinkt oprecht boos. Ik kan het haar niet kwalijk nemen, maar mijn schuldgevoel zorgt er niet voor dat ik haar vermoedens zal bevestigen. ‘Waar is Jake?’

‘Met zijn laptop bezig,’ lieg ik terwijl hij eigenlijk nog steeds in bed ligt. Mijn bed. Precies de plek waar ik ook wil zijn zodra Heather klaar is met haar ondervraging en ophangt.

‘Juist,’ zucht ze. ‘Ik merk al dat dit nergens heen gaat.’

‘Er valt ook nergens heen te gaan.’

‘Sebas…’

‘Alsjeblieft. Niet doen,’ onderbreek ik haar. ‘Ik wil het nooit meer over hem hebben.’

Ze is even stil en zucht dan vermoeid. Daar kan ze onmogelijk wat tegenin brengen. ‘Hoe dan ook, Cami, ik ben blij dat Jake er was.’

‘Ik ook,’ zeg ik zachtjes.

‘Waar ben je mee bezig?’

‘Mijn portfolio bekijken.’

‘Hulp nodig?’

Mijn schuldgevoel wordt nog groter wanneer ik naar de slaapkamerdeur kijk. ‘Hoeft niet, dank je. Ik bel je morgen, oké?’

‘Oké.’ Heather geeft zuchtend toe en hangt dan op. Ik haat mezelf omdat ik tegen haar heb gelogen. Dan loop ik terug naar mijn kamer en stap in bed. Ik glimlach wanneer Jake me beetpakt en me tegen zich aan trekt en zijn armen om me heen slaat.

‘We blijven hier tot morgen,’ zegt hij met ruige, slaperige stem in mijn oor.

Mijn enige antwoord is een diepe zucht en daarna kruip ik nog dichter tegen hem aan.

#

De ochtend komt veel te snel. De regisseur van de fotoshoot is niet bepaald blij wanneer ik bij de studio arriveer met een blauwe plek op mijn wang. Telkens wanneer Jake me aankeek, zag ik het gevaar in zijn ogen, waardoor ik automatisch de herinnering aan die afschuwelijke avond wilde afdekken. Maar telkens wanneer ik mijn hand op mijn wang wilde leggen trok hij hem weg en zoende de plek.

Heather heeft me gisteravond weer gebeld om te vragen of het goed gaat. Jake lag nog steeds in mijn bed. Ze liet weten dat Seb weigerde om naar het ziekenhuis te gaan en ik weet wel waarom. Als zijn ouders of de hulpverleners ontdekken dat hij weer aan het gebruiken is, dan wordt hij sneller afgevoerd naar rehab dan dat Jake zijn pistool kan trekken. En dat is fucking snel. Ik heb het maar één keer gezien en ik wil het niet nog een keer zien. Hij ziet er al indrukwekkend genoeg uit zónder een geladen wapen in zijn hand.

Ik glimlach wanneer ik denk aan hoe Jake zijn handen gisteren niet van me af kon houden. Hij meende wat hij zei. We hebben de hele dag in mijn bed gelegen. Maar toen we vanmorgen weg gingen, was hij afstandelijk en professioneel. Bijna hard en koud zelfs. Zijn prikkelbaarheid was voelbaar, zijn lichaam dicht tegen het mijne aan terwijl we onderweg waren. Hij keek aandachtig en met een professionele blik om zich heen. Ik twijfel er niet aan dat het is omdat het vandaag drie dagen geleden is dat de brief werd afgeleverd. Hij is superalert.

Ik laat mijn tas op de vloer vallen en houd me stil terwijl Lawrence, de regisseur van de shoot, moppert over mijn blauwe wang. Hij vraagt me niet hoe ik eraan ben gekomen en hij vraagt ook niet of het wel goed met me gaat. Zijn enige zorg is dat het licht goed is en hoe hij die kant van mijn gezicht zo veel mogelijk uit het zicht kan houden. Ik heb het vermoeden dat ik vanmorgen aanzienlijk langer bij de make-up zal zitten.

‘We airbrushen het wel als dat nodig mocht zijn,’ zegt hij en hij klikt met zijn vingers. Een jonge brunette komt aansnellen met foundation en een kwast. ‘Werkelijk, Camille,’ zegt hij op minachtende toon terwijl hij de visagist op me loslaat. ‘Deze shoot staat al weken gepland. En uitgerekend nu zie je er zo beroerd uit.’

Inwendig rol ik met mijn ogen en kijk naar Jake, die bij deur naar Lawrence staat te fronsen. Hij ziet er niet vrolijk uit en wanneer hij onze kant op komt lopen vrees ik het ergste. Lawrence kijkt Jake behoedzaam aan. Jake komt naast ons staan en ik kijk hem aan terwijl de visagist met een kwast met concealer over mijn wang gaat.

‘Alles oké?’ vraag ik en ik voel de aanzwellende spanning.

Jake gromt wat en kijkt Lawrence net zo lang aan tot hij zich omdraait en wegloopt en een paar bevelen blaft.

‘Lul,’ spuwt Jake en hij draait zich om naar mij. Zijn ogen worden zachter wanneer hij even toekijkt hoe ze me afpoederen.

‘Het is niet zo erg,’ zegt de visagist en ze stapt naar achteren om haar werk te inspecteren. ‘Laten we naar de make-up gaan zodat ik mijn kunsten op je los kan laten.’

‘Dank je,’ zeg ik glimlachend. ‘Ik kom eraan.’

Ze laat ons alleen achter en ik voel aan mijn wang. Jakes ogen worden donkerder en hij stapt naar voren om te doen wat hij steeds heeft gedaan wanneer ik de blauwe plek probeer te bedekken. Hij pakt mijn hand beet maar daar blijft het bij. Hij kijkt om zich heen, want hij beseft dat we niet alleen zijn. ‘Waar is deze shoot voor?’ vraagt hij.

‘Parfumreclame,’ zeg ik en ik wijs naar een hoekje waar een paar witte schermen zijn neergezet. ‘Een heldere en minimalistische geur van een nieuwe ontwerpster, ter aanvulling van haar modelijn. Het thema is ook helder en minimalistisch. Zilver op wit.’ Ik zie interesse op zijn gezicht verschijnen wanneer hij in zich opneemt wat ik hem zojuist heb verteld.

‘Minimalistisch thema?’ vraagt hij. ‘Wat betekent dat?’

Ik lach en pak mijn tas. ‘Het betekent dat ik niet veel aan zal hebben.’

Zijn lichaam verstijft. ‘Hoeveel is niet veel?’

‘Een slipje.’

Zijn donkere ogen worden groot en staan bezorgd terwijl hij met zijn hand op mijn borsten wijst. ‘En daar?’

‘Niets.’ Ik geniet intens van het feit dat hij zo gealarmeerd is. Het maakt niet uit dat alle beelden zullen worden gemanipuleerd om alleen maar de indruk van naaktheid te geven, zonder dat er daadwerkelijk iets van mijn lichaam te zien zal zijn. Jake weet dat niet en ik vind het leuk om een beetje met hem te spelen.

‘Niets?’ vraagt hij en hij kijkt snel in het rond om te zien of er niemand in de buurt is. Hij is veilig. Iedereen is te druk met het klaarzetten van de spullen. ‘Cami.’ Hij stapt naar voren en buigt zijn hoofd een beetje zodat hij in mijn oor kan fluisteren. ‘Je hebt nog nooit naakt geposeerd en ik weet niet of het wel een stap is waar je carrière je voor zal danken. Dat ontwerpgedoe. Dat is jouw ding. Geef het niet op.’

Ik houd mijn lol verborgen. Het is lastig. Hij probeert diplomatiek te zijn terwijl wat hij eigenlijk bedoelt en niet wil zeggen is dat hij er niet blij mee is dat ik zomaar ten overstaan van de hele wereld met mijn tieten loop te showen. Zijn bezitterigheid is zeer bevredigend. ‘Dit is een enorme campagne die gigantisch veel steun krijgt van investeerders. Geloof me, mijn carrière zal me er dankbaar voor zijn.’

Hij fronst en ziet er zeer schattig uit. Dan gaat hij rechtop staan. Het is duidelijk dat hij hard nadenkt over wat hij nu moet zeggen. ‘Ik kan hier niet zitten toekijken hoe jij hier bijna naakt rondloopt. Dan word ik gek.’ Hij loopt langs me en ik moet lachen als ik zie hoe hij mopperend en heel discreet zijn edele delen goed legt.

‘Camille!’

Een bekende en opgewonden stem haalt meteen mijn aandacht weg van mijn sombere bodyguard. Ik kijk naar de kleedkamers aan de andere kant van de studio. ‘Shaun!’ Ik ren naar hem toe. Shaun en ik doen dit werk al even lang. We zijn allebei rond dezelfde tijd gecast door hetzelfde bureau. Shaun is een stuk: groot, donker en knap met een brutaal kuiltje dat zijn handelsmerk is. De vrouwen liggen aan zijn voeten, maar hij is gelukkig verloofd met Cynthia, een presentatrice van een ontbijtshow op tv. Hij ziet alle aandacht die hij krijgt letterlijk niet. Hij is bescheiden en nederig. Ik ben dol op hem.

‘Hoe gaat het met je?’ Ik sla mijn armen om hem heen, me niet storend aan het feit dat hij alleen een zilverkleurige onderbroek aanheeft.

Hij lacht en geeft me een knuffel. ‘Geweldig.’ Hij laat me los en bekijkt me dan van top tot teen. Dan verschijnt er een frons op zijn vrolijke gezicht als hij de plek op mijn wang ziet. ‘Wat is daar gebeurd?’

‘O, niets.’ Ik schuif zijn opmerking ter zijde en negeer de vragende blik in zijn ogen. ‘Leuke onderbroek!’ Ik kijk naar het doffe zilveren stukje stof dat zijn mannelijkheid bedekt.

Hij lacht. ‘Niet zo brutaal. Die van jou is nog kleiner.’

Ik giechel en duw hem tegen zijn schouder en zie dat hij geïnteresseerd langs me heen kijkt. ‘Ik heb gehoord dat je tegenwoordig een bodyguard hebt,’ zegt hij zachtjes. ‘En wat voor een.’

Ik kijk hem vermoeid aan, gluur dan over mijn schouder en zie dat Jake nog steeds in de studio is. Hij houdt me nauwlettend in de gaten vanaf de andere kant. Daar staat hij dan, professioneel en superalert. ‘Dat kun je wel zeggen.’

‘Ik ben zo hetero als maar kan, Camille, maar zelfs ík zou hem doen.’

‘Shaun!’ roep ik en ik geef hem nog een klap. ‘Hou op en vertel me hoe het met Cynthia is.’

‘Mooi als altijd,’ zegt hij snel waardoor ik moet lachen. ‘Ze baalde dat ze moest werken en niet even langs kon komen om gedag te zeggen.’

‘We spreken gauw wat af,’ zeg ik en ik zie dat de visagiste naar me op zoek is. ‘Hé, ze hebben me nodig.’ Ik strek me uit en geef hem een zoen op zijn wang. ‘Zie je op de set.’

‘Yep, tot zo.’

Ik laat Shaun achter en loop naar mijn kleedkamer, maar ik kan niet meer dan drie stappen zetten of mijn pad wordt geblokkeerd door Jake. Hij kijkt me bezorgd aan. ‘Alles goed?’ vraag ik, want hij ziet er zenuwachtig uit.

‘Wie was dat?’

Ik frons. ‘Shaun?’

‘Is dat zijn naam? Dat watje in zijn glitterende slipje?’

‘Je bedoelt de zilveren shorts?’

Hij wuift onverschillig met zijn hand. ‘Wat dan ook. Wie is hij?’

‘Hij is een model. We werken samen aan deze shoot.’ Mijn visagiste komt er weer aan en tikt op haar horloge. ‘Ik moet me nu klaarmaken.’ Ik wil langs hem heen lopen maar hij houdt me tegen.

‘Camille.’ Hij komt dichterbij en probeert niet op te vallen, maar dat valt niet mee voor een 1 meter 93 lange humeurige bodyguard. ‘Eerst vertel je me dat je vrijwel naakt zal worden gefotografeerd en nu zeg je ook nog dat meneer Glitteronderbroek tegen je aan gaat staan hijgen?’

Ik klem mijn lippen op elkaar en denk na over hoe ik het beste zijn zorgen weg kan nemen. Iets zegt me dat er niets is wat zal werken en als dat wel zo is, dan zal Jake daar niet lang van kunnen profiteren, met name niet aan het begin van de shoot wanneer Lawrence instructies geeft en Shaun en ik een paar interessante poses zullen aannemen. ‘Het is werk,’ zeg ik zachtjes.

‘Het zal een fucking kwelling zijn.’ Hij ademt diep in en bereidt zich voor.

Ik kijk hem even aan en weet maar al te goed dat het feit dat Shaun met me op de set staat niet de enige reden is waarom Jake zo gespannen is. Hij is al de hele ochtend zo. ‘Wat ben je toch zenuwachtig vandaag.’

Hij kijkt me aan. ‘Vind je het gek?’ vraagt hij en hij wijst met zijn hoofd naar Shauns kleedkamer. Hij probeert de daadwerkelijke kwestie te vermijden. De kwestie die veel belangrijker is dan mijn halfnaakte modellenvriendje.

‘Het is dag drie.’ Ik bijt zenuwachtig op mijn lip, maar ik zucht wanneer Jake niet reageert. ‘Dan wacht je buiten maar op me.’

‘Ik wacht liever hier,’ mompelt hij en hij stapt opzij. ‘Veel plezier.’ Dat klinkt nou niet bepaald oprecht en hij kijkt dan ook nog steeds met een boze blik naar Shauns kleedkamer. Behoedzaam en een beetje bezorgd loop ik langs hem heen.

Dit gaat afschuwelijk worden.