HOOFDSTUK 14

CAMI

Ik heb nog nooit zo veel rauw en schadelijk geweld gezien. Toch weet ik diep vanbinnen ook dat hij zich inhoudt. Hij zou dit binnen twee tellen kunnen afmaken. Maar hij laat Sebastian liever lijden. De kracht van zijn vuist wordt duidelijker met elke oorverdovende klap.

De tijd staat stil, het geluid wordt vaag. Afgezien van de brandende pijn aan mijn wang en het bonzen van mijn hoofd, lijkt het wel alsof ik dood ben. Ik voel me dood. Verslagen. Gechoqueerd en slap.

Sebastian kwam vanuit het niets uit een van de wc-hokjes. Eén weigering om toe te geven aan zijn smeekbede voor een tweede kans en hij flipte. Slechts één poging om langs hem heen te lopen zorgde voor een woedeaanval zoals ik die wel vaker heb gezien wanneer hij high was. Maar zijn geweld valt in het niets bij wat ik nu voor me zie.

Ik denk echt dat Jake Sharp iemand met zijn blote handen zou kunnen vermoorden. De precisie van elke klap, de enorme dreunen.

‘Jake’, het kost me moeite om zijn naam uit te spreken en ik kijk toe hoe hij Seb loslaat en hem op de grond laat vallen. Hij kijkt me aan alsof hij nu pas doorheeft dat ik hier ook ben. Hij lijkt groter dan ooit tevoren en kijkt me vastberaden aan. Dan loopt hij naar voren en tilt me zonder iets te zeggen op. Hij trekt me tegen zijn borst aan en kijkt naar me met die donkere bezeten ogen.

De brok in mijn keel wordt groter want ik weet, ondanks het feit dat ik in shock ben, dat hij niet alleen zijn werk deed.

Ik zie zijn neusvleugels trillen wanneer hij met mij in zijn armen de club uit loopt. De muziek staat nog steeds hard, maar ik zie de mensen fluisteren. Zijn greep wordt met elke stap die hij neemt steviger. Mijn ogen zijn zwaar en mijn hart is vol hoop.

Ik hoop dat ik Sebastian Peters nooit meer tegenkom. En ik hoop dat Jake Sharp voor altijd bij me zal blijven om daarvoor te zorgen. Om me te beschermen tegen hem en tegen alles.

#

Het licht in de foyer is veel te fel voor mijn ogen. Mijn lichaam gaat op en neer met de cadans van Jakes enorme stappen. Ik heb mijn armen om zijn nek geslagen en er spookt van alles door mijn hoofd. Een gedachte zegt me dat ik hem nog steviger vast moet houden en hem nooit meer los moet laten. Ik heb veel gedronken, maar die keiharde klap in mijn gezicht en de val op mijn jukbeen hebben er wel voor gezorgd dat ik grotendeels weer nuchter ben. Ik ben moe, maar ook helder.

Zodra we in mijn appartement zijn aangekomen, neemt Jake me meteen mee naar de slaapkamer en zet me neer op het voeteneind van het bed. Dan draait hij zich om en loopt weg.

‘Hoe kom je aan die kogelwond?’ flap ik eruit. Ik wil namelijk maar al te graag weten wat er zojuist in dat toilet is gebeurd. Hij was aanwezig, maar ook weer niet.

Hij stopt en blijft met zijn rug naar me toe gekeerd staan. ‘Ik ben neergeschoten tijdens een gevecht.’

Oorlog. ‘Je hebt in het leger gezeten.’ Ik constateer het als een feit, want dat is het ook, maar ik voel ook dat het een goed uitgangspunt is om meer over hem te weten te komen.

Hij knikt, draait zich om en kijkt me aan. ‘SAS.’

Mijn ogen worden groter. ‘Een soort spion of zo?’

‘Ik was sluipschutter.’

Mijn hersenen draaien op volle toeren. ‘Is dat waarom je niet meer in het leger zit? Omdat je gewond bent geraakt?’

‘Zoiets ja,’ mompelt hij en hij staart langs me heen, alsof er te veel slechte herinneringen naar boven komen.

‘Hoe is het gebeurd?’ vraag ik, hongerig naar meer informatie.

‘Inschattingsfout.’

Ik bijt op mijn lip en mijn hersenen maken overuren. Ik neem al zijn ongemakkelijke gevoelens in me op en concludeer dat hoe die wond ook is ontstaan, hij nog steeds door de oorzaak wordt achtervolgd. Er verschijnt een zweetdruppel op zijn hoofd en het lijkt wel alsof hij in trance is. Hij huivert en het lijkt alsof hij probeert de herinnering van zich af te schudden. Het bevestigt mijn gedachten. Hij heeft flashbacks. Ik heb er wel eens over gehoord, over mannen die terugkomen uit een oorlog en een posttraumatische stressstoornis hebben. Jake heeft die momenten ook gehad. Ik heb gezien dat hij pillen slikt.

De stilte wordt ongemakkelijk, maar nog voordat ik iets kan doen loopt Jake al weg.

‘Het is maar een paar keer gebeurd toen we nog samen waren.’ Mijn verklaring komt uit het niets en zonder verdere uitleg.

Die heeft hij ook niet nodig. Hij blijft stilstaan. De spanning in zijn schouders en de voelbare woede spreken voor zich. Ik weet niet wat me bezielt want ik had gezworen het nooit aan iemand te vertellen. Toch zegt iets me dat ik het wel aan Jake moet vertellen.

‘Ook al zou het maar één keer zijn gebeurd en zou hij zijn leven willen geven om het goed te maken, dan zou het nog niets uitmaken,’ gromt hij. ‘Ik zou wel een manier vinden om hem weer tot leven te wekken zodat ik hem nog een keer zou kunnen vermoorden. Eén keer is één keer te veel. Probeer hem niet te verdedigen.’

‘Ik vertel het je niet omdat ik hem verdedig. Ik vertel het je zodat je niet denkt dat ik een zielig en gemakkelijk slachtoffer ben.’

‘Dat denk ik niet!’ snauwt hij en hij loopt boos naar de deur.

‘Wat denk je dan van me?’ vraag ik en hij blijft stilstaan. ‘Hoe zie je me Jake? Een zwak klein vrouwtje dat beschermd moet worden? Een verwend klein kreng? Een materialistische, egoïstische vrouw die geen idee heeft hoe het is om zonder geld te moeten leven?’

Hij draait zich om, woedend vanwege mijn beschuldigingen. ‘Nee! Precies het tegenovergestelde verdomme!’

Ik spring van bed en ga rechtop staan in een poging om er zo indrukwekkend mogelijk uit te zien. Lachwekkend natuurlijk, in vergelijking met Jake.

‘Wat gebeurde er in dat toilet?’ vraag ik en ik raak hem daar waar het pijn doet. Het maakt me niet uit. Ik wil het weten.

‘Wat er gebeurde?’ vraagt hij. Hij kijkt me aan alsof ik gek ben geworden. Ik kan hem wel slaan. ‘Ik heb een vent in elkaar geramd omdat hij jou had geslagen! Wat dacht je dan dat ik zou doen? Je vasthouden zodat hij je nog eens goed kon raken?’

‘Dat is niet de enige reden!’ gil ik. ‘Je was in een heel andere wereld! Wat was er met je aan de hand?’

‘Gaat je verdomme niets aan!’ brult hij. Ik zie dat hij weer gaat doordraaien. ‘Je bent mijn cliënt! Ik ben je bodyguard! Dat is het! Hou op met graven! Probeer me niet steeds te begrijpen!’

Ik tril van woede en ben diep gekwetst. Er is iets gebeurd in zijn verleden wat mij helemaal niets aangaat. Natuurlijk heeft hij gelijk, maar het feit dat ik mijn geheimen zomaar aan hem heb verteld, zorgt ervoor dat zijn afwijzing nog veel pijnlijker is. Ik ben niet de enige die te ver is gegaan. Ik heb hem ook met zijn gevoelens zien worstelen. Verdomme, ik weet dat hij het er moeilijk mee heeft!

Zonder waarschuwing schiet mijn hand in de richting van zijn gezicht. Hij ziet het echter al van verre aankomen en handelt snel en pakt mijn pols beet.

We staan tegenover elkaar, staren elkaar aan… en de woede verandert in iets anders. Mijn ademhaling stokt en ik krijg kippenvel. Ik zie dat hij naar mijn lippen kijkt en dan snel weer in mijn ogen. We staren elkaar aan en voelen het vuur branden.

Ik probeer mijn hoofd erbij te houden, maar ik krijg de tijd niet om het allemaal te analyseren. Want Jake pakt me plotseling vast en drukt zijn lippen op de mijne. Het voelt alsof alle druk en verwarring van me af valt. Ik wist het. Zijn kus is wild en meedogenloos, zijn harde lichaam duwt tegen me aan. Ik kreun en accepteer zijn kracht en pak zijn schouders beet. We zoenen elkaar hongerig en wanhopig. Ik glijd met mijn handen door zijn haar, het genot kwelt me en zorgt ervoor dat mijn knieën slap worden. Ik begin te wiebelen en houd hem goed vast zodat ik niet uit zijn stevige armen val.

O god, dit heb ik me al zo lang voorgesteld. In stilte heb ik gesmeekt dit te mogen meemaken. En nu gebeurt het, uitzinnig en verhit, versterkt door een heleboel frustratie en wanhoop.

‘Fuck!’ Jake vloekt en laat me los en deinst naar achteren. Ik sta hijgend voor hem, mijn lippen rauw en gezwollen. Hij haalt een hand door zijn haar, draait zich om en begint heen en weer te lopen. ‘We kunnen dit niet doen,’ zegt hij bars. Zijn vastberadenheid doorboort mijn hart als een dolk. ‘Het is verkeerd. Ik ben je bodyguard.’ Hij draait zich om en kijkt me vastberaden aan. ‘Je vader zal ervoor zorgen dat ik nooit meer aan het werk kom,’ mompelt hij en hij doet zijn ogen dicht. ‘Ik heb een doel nodig, Camille. Ik moet werken.’

Ik voel de tranen prikken achter mijn ogen en niet voor de eerste keer in mijn leven haat ik mijn vader. Jake heeft een doel nodig. Hij moet bij de les blijven en niet van zijn pad raken. Zoals het pad van zijn verleden. Zoals oorlog. Zoals die vrouw.

Het doet me zeer maar ik zeg wat ik moet zeggen. Niet alleen omdat Jake het nodig heeft dat ik het zeg, maar ook omdat ik weet dat hij gelijk heeft. Mijn vader zou hem kapot maken als hij zich niet professioneel zou gedragen. Hij is mijn bodyguard.

‘Ik begrijp het.’ Met pijn in mijn hart doe ik een paar stappen terug en maak me dan snel uit de voeten. Alles om maar bij hem uit de buurt te zijn. Op trillende benen lukt het me om de deur te bereiken. Maar verder dan dat kom ik niet.

Ik voel een hand langs mijn schouder gaan en met een klap de deur dichtslaan. Mijn hart schiet in mijn keel en ik staar naar de hand voor me.

‘Ik wil niet dat je het begrijpt,’ hijgt hij in mijn oor. Ik doe mijn ogen dicht wanneer hij zijn handen op mijn schouders legt en me langzaam omdraait.

‘Doe je ogen open,’ beveelt hij. Ik doe ze open en hoop dat hij de chaos in mijn hoofd ziet. De tranen staan in mijn ogen terwijl ik probeer mijn gedachten op een rijtje te krijgen.

‘Ik weet dat dit verkeerd is,’ mompel ik en ik probeer mijn tranen te verdringen. ‘Ik weet dat ik me niet zo tot je aangetrokken zou moeten voelen.’

Hij knikt zachtjes en instemmend. ‘Ik begrijp het. Geloof me, ik begrijp het verdomme,’ gromt hij. ‘Maar ik kan momenteel nergens anders aan denken.’

Zijn ogen glijden langs mijn lichaam en hij bekijkt me aandachtig. Alsof hij nu alle tijd kan nemen om me helemaal in zich op te nemen. En dat doet hij dan ook. Hij slaat geen stukje over, geen haar op mijn hoofd die hij niet streelt.

Heel teder, veel zachter dan ik had kunnen vermoeden, veegt hij een lok van mijn voorhoofd, aandachtig kijkend. Ik sta zo stil dat hij waarschijnlijk een appel van mijn hoofd zou kunnen schieten. Zijn handen voelen zo goed, waar ze ook gaan, en zijn gezicht, in volle concentratie, is vol ontzag.

‘Zo fucking mooi,’ fluistert hij zachtjes. Dan slaat hij zijn arm om me heen en trekt me naar zich toe.

Mijn handen glijden tussen onze lichamen in. Hij bukt en legt zijn voorhoofd tegen het mijne. Daar moet hij wel een beetje voor door zijn knieën gaan. Met zijn vrije hand pakt hij zachtjes mijn nek beet. Dan doet hij zijn ogen dicht. Ik voel me zo klein in zijn armen. Zo veilig. Ondanks al deze perfectie blijft mijn hart maar bonzen. Ik hoor het bloed door mijn oren pompen en mijn aderen koken van een verlangen dat zo bedwelmend is dat mijn benen slap worden.

Maar ik ga nergens heen want hij houdt me stevig vast. Zijn tactiek lijkt verandert. De wilde onbezonnen kussen van zojuist zijn al bijna vergeten nu hij rustig ademhaalt. Ik kijk hem aan. Hij is zo dichtbij dat ik hem zou kunnen kussen. Maar ik doe het niet. Niet omdat ik niet dolgraag weer zijn lippen op de mijne wil voelen, maar omdat alleen al zijn schoonheid zo bevredigend is, en ik gefascineerd ben door zijn stilte en zijn plotselinge zachte houding. Ik heb hem nog niet eerder zo vredig gezien. Zo volledig passief. Alsof hij zich heeft overgegeven aan een innerlijke behoefte.

‘Alles goed?’ vraagt hij en langzaam laten zijn ogen zich aan me zien. Het licht dat ik erin zie is schitterend. Het is hoopvol. Het is precies hoe ik me ook voel.

Ik knik zachtjes en glijd met mijn handen langs de mouwen van zijn jasje, in de richting van zijn ellebogen, denkend aan hoe geweldig zijn huid daaronder zal voelen. Hij trekt zijn hoofd weer terug. De zee van stoppels die zijn gezicht bedekt houdt mijn aandacht gericht op zijn mond.

Langzaam gaan zijn lippen uit elkaar en glijdt hij met zijn tong over zijn onderlip.

Ik kijk in zijn ogen om er zeker van te zijn dat hij de vastberadenheid en de ontreddering ziet die ik voel. Ik heb me nog nooit van mijn leven zo zeker en zo wanhopig gevoeld. Ik wil hem, deze cryptische, ongrijpbare man. Ik wil hem met mijn hele lijf.

Hij komt met zijn mond naar de mijne toe, heel langzaam, alsof hij zich voorbereidt op de aanval van genot waarvan hij weet dat deze in het verschiet ligt. Ik doe hetzelfde. Steeds dichterbij, we kijken elkaar aan totdat onze lippen elkaar strelen. De gevoelens die dit minimale contact veroorzaken doen me versteld staan, nog meer dan de wellustige zoen van zojuist. Ongeduldig vraag ik me daardoor af wat er nog gaat komen.

Hij kreunt laag en onregelmatig en doet zijn mond open voor me. Mijn tong speelt met de zijne. Ik word ter plekke opgeslokt. Mijn handen pakken zijn nek beet en duwen hem tegen me aan, terwijl onze tongen doelgericht en teder hun werk doen.

‘Fuck, Camille,’ zegt hij met zijn mond op de mijne. Hij duwt onze lichamen uit elkaar en trekt mijn handen van zijn nek, maar hij blijft maar zoenen.

Hij glijdt met zijn vingers over mijn dijbenen en pakt de zoom van mijn jurk vast. We moeten stoppen met zoenen wanneer hij mijn jurk over mijn hoofd trekt. Snel gooit hij de jurk aan de kant en rukt hij zijn stropdas los. Ik pak met dezelfde urgentie zijn jasje beet en duw het van zijn schouders. Hij worstelt zich eruit en stort zich dan weer met kracht op mijn mond.

‘Shirt,’ mompelt hij en hij pakt mijn bh beet en maakt met een beweging het haakje los. Ik voel het materiaal dat mijn borsten omsluit losgaan. Ondertussen zit ik te friemelen aan de knoopjes van zijn overhemd, wild en onhandig. Hij merkt dat het me niet lukt en helpt me door de voorkant van zijn overhemd los te rukken waarbij de knoopjes alle kanten opvliegen. Dan pakt hij de voorkant van mijn bh beet en trekt hem van mijn borsten waardoor ik mijn armen wel moet uitsteken anders rukt hij hem met te veel geweld los.

Ik snak naar adem wanneer ik een glimp van zijn borst te zien krijg door zijn witte T-shirt heen. En hoewel ik er wel een tijdje naar zou willen kijken, heeft Jake heel andere ideeën. Hij haalt zijn pistool van zijn rug vandaan en laat hem op zijn jasje vallen dat op de vloer ligt. Daarna volgt de knoop bij zijn gulp met behendige vingers. Hij schopt zijn schoenen en sokken uit en werpt zijn broek aan de kant. Het gaat allemaal zo snel. Hij verspilt geen tijd. Als laatste trekt hij zijn boxershort uit, voorzichtig en langzaam. Hij kijkt me aan terwijl hij dat doet.

En nu is hij naakt.

En weer raak ik gefascineerd door wat ik zie, alleen is hij dit keer dichterbij. Dit keer is het niet per ongeluk. Dit keer is er geen ongemakkelijkheid… alleen maar acceptatie en begrip.

‘Neem me helemaal,’ beveelt hij schor en hij gebaart naar zijn grote lichaam. ‘Alsjeblieft, neem me helemaal.’

Ik slik en begin te trillen zoals ik nog nooit heb gedaan. Ik wil het. Alles. Ik wil hém helemaal.

Maar dan kan ik plotseling niet meer verder met waar ik in stilte om heb gesmeekt. Hij is zo groot en sterk. Hij zou me zonder veel moeite in tweeën kunnen breken als hij zou willen. Zijn erectie steekt trots vooruit en het puntje glimt door zijn opwinding. Mijn tepels zijn hard van verlangen. Mijn oog valt op het zilveren litteken op zijn schouder. Hij kijkt ernaar want hij weet wat mijn aandacht trekt.

Hij steekt zijn arm omhoog en wrijft langzaam rondjes over zijn litteken met het puntje van zijn vinger. Dan neemt hij me in één beweging in zijn armen, tilt me op alsof ik een veertje ben en draagt me naar mijn bed.

Voorzichtig legt hij me neer en trekt mijn slipje langs mijn benen naar beneden. Hij knielt naast het bed en haalt diep adem waardoor zijn borstkas nog groter wordt. Zachtjes schudt hij zijn hoofd. Ik voel me als een cadeautje dat is neergelegd op een stenen plaat en wacht om aanbeden te worden. Mijn hoofd is opzij gevallen en rust tegen mijn schouder aan. Voorzichtig pakt Jake mijn handen beet en legt ze op het kussen boven mijn hoofd. Dan glijdt hij met zijn vingers naar beneden in de richting van mijn borst. Ik kreun, niet in staat om mijn genot voor me te houden. Hij lacht. Ik lig hier naakt tentoongesteld. Door zijn strelingen gaat mijn ademhaling steeds sneller. Hij neemt alle tijd om me te strelen en te voelen. Wanneer hij bij mijn tepels komt, krom ik lichtjes mijn rug en duw mijn borsten omhoog, in stilte smekend om meer.

Hij kijkt me aan en glijdt langzaam met zijn handen langs het randje. ‘Wil je mijn mond hier?’ vraagt hij en hij stopt even met de heerlijke strelingen.

Weer knik ik zonder iets te zeggen, hem in stilte smekend om verder te gaan, maar hij houdt zijn vinger stil op het puntje van mijn zenuwuiteinde.

‘Praat tegen me, Camille,’ zegt hij en hij kijkt me aandachtig aan. ‘Zeg me wat je nodig hebt van me.’

‘Alsjeblieft,’ mompel ik, smekend om zijn aandacht en aanraking. Wat dan ook. Zijn vinger glijdt nu naar beneden, over mijn buik en naar mijn dijbeen toe. Ik kreun en mijn lichaam zindert van verwachting.

‘En hier?’ Zijn vinger glijdt naar mijn kloppende schaamlippen.

Ik verlies alle controle, sla mijn ogen dicht, krom mijn rug en schreeuw wanhopig. ‘Jake, alsjeblieft!’ smeek ik met mijn armen boven mijn hoofd, klaar om hem naar me toe te trekken.

‘Rustig maar.’ Hij duwt twee vingers bij me naar binnen, het brandende verlangen. ‘Ik voel het.’ Zijn stem trilt en hij draait cirkeltjes met zijn vingers en voelt me vanbinnen. ‘Er helemaal klaar voor en zo wanhopig.’

‘O, god,’ zucht ik terwijl ik hem in me voel, me masserend. Al mijn spieren spannen zich aan waardoor het genot nog groter wordt. Ik ben al bijna zover.

‘Nog niet komen,’ commandeert hij waardoor ik geschrokken mijn ogen opendoe. Ik zie dat hij me nog steeds aandachtig aankijkt terwijl hij me kwelt met zijn getalenteerde vingers. ‘Nog niet,’ voegt hij er geruststellend aan toe. Dan begint ook zijn duim mee te doen en rolt over mijn gezwollen clitoris, waardoor het wel heel erg moeilijk wordt om aan zijn bevel te voldoen.

Ik kan mijn armen niet langer op hun plek houden en laat ze over mijn buik glijden en geniet van mijn eigen aanraking. De onstuimige cocktail van sensaties die ik voel is volkomen nieuw voor me. Het zou wel eens heel verslavend kunnen worden. Jake zelf is al verslavend. Wat hij met me kan doen, hoe hij me kan laten voelen. Hij is pas heel even met me bezig en nu al balanceer ik op het randje van eeuwig verlangen.

‘Voel je je goed, Camille?’ vraagt hij met lage en hese stem. Hij kijkt hoe ik mijn handen over mijn buik laat glijden terwijl hij zijn vingers in me pompt.

‘Ja!’ Ik draai door en hij geniet ervan.

‘Ik ben jaloers.’ Met zijn vrije hand houdt hij mijn beide polsen vast en trekt ze weg. Het heeft een verwoestend effect.

Zachtjes laat hij mijn polsen los en staart me veelzeggend aan. Ik mag ze niet bewegen. Wanneer hij er zeker van is dat ik zal gehoorzamen, komt hij over me heen hangen. ‘Slik je de pil?’

Ik knik.

‘Ben je clean?’

Ik knik snel weer, zonder beledigd te zijn. Er is geen plek voor belediging in dit spervuur aan verlangen. Er is ook geen ruimte om te denken en daarom kom ik er verder ook niet op terug. Niet dat dat nodig is.

‘Ik ook.’ Hij hangt over me heen, zijn vuisten in het matras aan weerskanten van mijn hoofd.

‘Mijn armen?’ fluister ik en ik vraag om een aanwijzing wat ik met ze moet doen.

‘Laat ze maar waar ze zijn.’

Zijn zware stevige borst komt tegen de mijne aan, zijn armen gebogen zodat zijn gezicht dicht bij het mijne is. Dan raken zijn liezen mijn heupen en ik voel het warme topje van zijn penis tegen mijn opening aan komen. Mij hart bonst, hij sist, verstijfd en doet zijn ogen dicht. Hij zoekt naar zelfbeheersing. Hij probeert dit zo lang mogelijk te laten duren waardoor ik draaierig word van ongeduld, maar ik moet hem langzaam laten gaan.

‘Ik heb geprobeerd me niet voor te stellen hoe goed dit zou voelen.’ Hij ademt uit, doet zijn ogen open en kijkt me aan. ‘Ik heb het zo ontzettend hard geprobeerd.’

Een nieuwe aanraking van zijn opwinding voelt brandend aan en ik houd mijn adem in, bijna bang van het genot dat ik weldra zal ervaren. Om geen enkele andere reden dan dat ik weet dat ik meer wil.

Jake tilt me op en draait zijn heupen omhoog en glijdt soepeltjes naar voren. Langzaamaan vult hij me en rekt me op. Ik kreun en sla mijn benen om zijn middel en trek hem naar me toe, mijn armen om zijn schouders geslagen.

‘O, fuck,’ fluistert hij puffend. Hij laat zijn hoofd vallen en begint te hijgen, zijn lichaam trillend in mijn armen. ‘Ik pas precies in je,’ kreunt hij en hij begint te schokken. ‘Zo fucking goed.’

En dat klopt. Hij is lang en breed, maar mijn inwendige spieren sluiten zich zo perfect om hem heen. ‘Bewegen,’ smeek ik en ik buig mijn heupen een beetje om hem aan te moedigen.

‘Geef me even een seconde.’ Hij steunt op zijn onderarmen en tilt zijn hoofd op en raakt met het puntje van zijn neus de mijne aan. ‘Ik heb een seconde nodig.’

Ik wil dat hij opschiet, maar als ik zie hoe hij geniet van de manier waarop we zo diep met elkaar verbonden zijn, kan ik wel even wachten. Ik laat zijn ogen de mijne vinden en wacht totdat hij zijn evenwicht weer heeft gevonden. In de tussentijd glijd ik met mijn vingers over zijn rug, heel voorzichtig, waardoor hij begint te trillen.

‘Je helpt zo niet echt, Camille,’ moppert hij zachtjes en hij wrijft zijn neus tegen de mijne aan. Hij trekt zich uit me terug zodat alleen nog maar het puntje van zijn pik mijn ingang kietelt.

We houden allebei onze adem in. Dan beweegt hij naar voren en stoot diep bij me naar binnen. Allebei snakken we naar adem en blazen hard uit in elkaars gezicht. Wanneer hij weer helemaal in me zit, draait hij hard maar langzaam rondjes met zijn heupen, waardoor hij allerlei bedwelmende gevoelens bij me losmaakt.

Ik ben verloren en gooi mijn hoofd achterover en pak zijn schouders, terwijl hij in me blijft stoten. Ik ben verloren in de rauwe wereld van mijn sterke beschermer en ik bid dat ik nooit meer mijn weg terug zal vinden. Ons gekreun doorklieft de stilte om ons heen, onze natte lichamen glijden over elkaar, samen in harmonie. Het is allemaal zo perfect… de geluiden, het gevoel, de juistheid van het moment.

Jake handhaaft zijn ritme en probeert het genot zo lang mogelijk te laten voortduren. Ik voel dat hij aan het opzwellen is. Een teken dat het niet lang meer zal gaan duren. Ik voel mijn eigen orgasme ook opkomen.

‘Leg je benen neer,’ gromt hij en hij duwt mijn benen weg. ‘Strek ze.’

Ik ben verrast, maar ik doe wat hij zegt en strek mijn benen.

Ik voel een zwaar verlangen tussen zijn benen. ‘O mijn god!’ gil ik uit, maar dan drukt hij zijn mond weer op de mijne en begint me hevig te zoenen. Mijn genot door deze nieuwe positie heeft zojuist een nieuw hoogtepunt bereikt.

‘Voel je dat?’ vraagt hij met zijn mond tegen de mijne. Hij glijdt in me en masseert me op precies de juiste plaats.

Ik jammer en grijp hem vast terwijl mijn orgasme zich langzaam opbouwt.

‘Neem het, Camille,’ beveelt hij en hij bijt op mijn onderlip.

Ik voel hoe mijn wereld onder me wegvalt.