Hoofdstuk 17

Hij lag geknield en plotseling zat ze schrijlings boven op hem, haar handen een eind van elkaar op zijn borst, haar benen bij de knieën gebogen en van elkaar tot aan haar kruis toe terwijl hij haar stevig tegen zich aan drukte. Haar rok, een nutteloos nietig ding van groen katoen waarop belachelijk grote aardbeien waren gedrukt, werd bijna tot haar middel omhoog geschoven. Alleen het dunne zijdeachtige nylon van haar roze broekje beschermde haar tegen het ruwe denim van zijn spijkerbroek en het harde metaal van zijn rits en wat daarachter dik was opgezwollen.

'Zeg niet nee, juffrouw de onderwijzeres,' zei hij en keek haar strak aan. Zijn handen voelden hard en gespannen aan toen hij haar bij haar heupen vasthield. Zijn dijen waren onder haar achterste strak getrokken. Ze voelde de stalen kracht in de borstspieren onder haar hand - en een verleidelijke biologerende stijfheid van het heuveltje waar ze op zat.

Ze kon niets zeggen. Ze kon het niet. Ze wilde hem zo erg graag hebben. Het leek alsof ze hem al haar hele leven lang had willen hebben.

Wat een schandelijke gedachte. Maar haar lichaam leek in vuur en vlam te staan.

'Johnny,' fluisterde ze hulpeloos. Ze sloeg haar ogen neer, want ze kon zijn blikken niet meer verdragen. Maar daarbij zag ze zijn mond en dat was een fout. Breed en gevoelig, heel manlijk, heel mooi; terwijl ze ernaar staarde verscheen er een trek omheen die haar de adem benam.

'Rachel,' fluisterde hij terug. Terwijl ze ernaar keek, zelfs terwijl hij zich naar haar over boog en haar armen plat tegen zijn borst werden gedrukt zonder dat ze zelfs maar probeerde hem tegen te houden, kwam die mooie manlijke mond nader, vervaagde - en bleef toen op enkele millimeters van haar mond af stilstaan.

'O, God.' Ze kon zich er niet tegen verzetten. Kon zelfs niet het minste doen om zich te verzetten tegen de vloedgolf van verlangen die haar overmeesterde. Haar lippen waren heet en droog en gingen van elkaar terwijl ze de plotselinge schroeiend hete lucht inademde die door haar gehijg werd veroorzaakt. Onder het roze zijden broekje rilde haar lichaam, en huilde.

'Laatste kans.' Zijn woorden klonken gesmoord alsof hij moeite had ze te uiten. Hij was nog steeds naar haar voorovergebogen en was zo dichtbij dat ze zijn adem tegen haar mond voelde. Maar hij kuste haar niet. Rachel sloeg haar ogen op en zonder het te willen moest ze hem strak aankijken. De zijne stonden wild en waren donker, ze glinsterden vol belofte van niet onder woorden te brengen daden, ongelooflijk genot. Rachel kon haar blikken niet afwenden terwijl zijn handen over de onderkant van haar rug naar haar heupen afgleden, ze gingen aan beide kanten van haar ruggegraat omlaag om onder het elastiek van haar ondergoed te glijden en legden zich toen om haar billen.

Hij hield ze in beide handen, de handpalmen vlak, de vingers gespreid, en kneep zachtjes in het zachte geronde vlees. Rachel vond dat ze nooit iets gevoeld had dat erotischer was dan zijn handen op haar blote achterste.

Nu kneep hij ze een beetje samen en wreef haar tegen zich aan zodat ze over de uitstulping in zijn spijkerbroek heen en weer gleed; de hitte en frictie die hiervan uitging en die alleen door een dun laagje nylon van haar blote vlees was gescheiden, maakte haar gek. Ze hapte naar adem en haar vingers begroeven zich in de voorkant van zijn T-shirt en ze spande haar rug.

'Je bent van mij, Rachel,' mompelde hij op een toon die een zekere triomf inhield, maar ze was te ver weg om zich erom te bekommeren. Als hij toen had geprobeerd haar van zich af te duwen , zou ze zich jammerend van begeerte aan hem hebben vastgeklemd.

Maar hij hield haar tegen zich aan, en veranderde een beetje van houding zodat, wanneer hij haar achteroverlegde, haar rug door de bank achter haar werd gesteund. Hij kneep weer in haar billen, haalde toen één hand naar voren en legde die vlak en heet op haar trillende en zachte buik, maar gleed toen omlaag in de hete warme duisternis tussen haar benen.

Terwijl zijn vingers de kroezige krulletjes en het zachte heuveltje liefkoosden, evenals de spleet die de weg omlaag aangaf, ontsnapte haar een vreemd gesteun. Rachel hoorde het geluid alsof iemand anders dat gemaakt had, iemand die ze niet kende en ook nooit gekend had. Het leek alsof ze twee personen was en kon gadeslaan wat er met haar gebeurde, zelfs terwijl ze helemaal door passie overmand was en haar lichaam zich overleverde aan een krachtiger, veeleisender en gulziger macht.

Voor haar geestesoog verscheen een beeld, alsof ze het vanuit een neutraal standpunt bekeek, van hoe zij er samen moesten uitzien: zij zat met haar blote knieën ver van elkaar op zijn in een spijkerbroek gestoken dijen, zo slank en nietig als ze was en belachelijk gekleed in een rozerood T-shirt en een groene golfrok die tot aan haar middel omhoog was gekropen. De omhooggeschoven rok en haar halfliggende houding lieten haar navel zien, en een buik met een huid die zo glad en wit was als vanille-ijs - en een mooi broekje afgezet met kant dat ver genoeg omlaag was getrokken om de bovenkant van een driehoek van donkerrood haar te tonen. In dat broekje was zijn gebruinde hand met de lange vingers bezig haar te strelen en op onderzoek uit te gaan, alles verhuld door het roze nylon.

Een schokkend beeld. Vooral als ze dacht aan haar vuurrode kleur, de begeerte die haar gewone bruine ogen zo fel deed schitteren als die van een kat, het verlangen dat maakte dat ze haar lippen half openhield en haar rug spande zodat ze rilde en trilde wanneer hij haar aanraakte waar ze aangeraakt wilde worden, waar ze aangeraakt móest worden, anders ging ze dood.

Ze zag ook hem, met zijn harde ogen strak op haar gezicht gericht, zijn mond hartstochtelijk vertrokken terwijl hij zich op haar genot concentreerde, op haar behoeften. De hitte die van hen beiden afstraalde, bleef in de lucht om hen heen hangen, liet zijn donkere haren krullen, toverde zweetdruppeltjes op zijn voorhoofd en voegde zijn eigen zwoele geur toe aan het luchtige parfum van witte bloemen dat zij altijd gebruikte.

Hij was ongeschoren, niet erg ontwikkeld en slordig. Zij was keurig verzorgd tot aan de roze nagellak op haar teennagels die in haar open sandalen zichtbaar waren. Alles aan haar, van haar eenvoudige haarstijl tot aan de nauwelijks zichtbare taupe oogschaduw en roze lippenstift, haar tere dure roze broekje, verraadde geld en ontwikkeling, en het zorgvuldig koesteren van een zekere positie in de wereld. Alles aan hem - het te lange haar, de spieren die zich onder zijn witte T-shirt spanden dat in wezen een doodgewoon hemd was dat hij nu als shirt droeg, de jullie-kunnen-allemaal-verrekken opstandige uitdrukking in zijn ogen die hij als een schild droeg - maakte duidelijk dat zijn achtergrond als ex- gedetineerde gevaarlijk was, en met moeite bevochten.

Hij was Johnny Harris, en hij had zijn handen in haar broekje. Rachel had voor geen geld ter wereld iets aan de situatie willen veranderen.

Plotseling kwamen zijn handen uit haar broekje en trokken haar T-shirt uit haar rokband en over haar hoofd. Rachel werd erdoor verrast en sloot instinctief haar handen voor de cups van haar roze kanten beha. Niet uit bescheidenheid, maar ze werd verlegen omdat hij nu zou zien hoe bescheiden ze ontwikkeld was. Even flitste er een beeld van Glenda Watkins's rijpe lichaam voor haar ogen en een plotselinge vlaag van jaloezie maakte dat ze haar hoofd tegen hem schudde toen hij om haar heen op haar rug greep om de sluiting los te maken.

'Goed,' zei hij, verrassend welwillend. Zelfs Rachel verwonderde zich erover, maar nu sloten zijn handen zich om haar middel en hij tilde haar zonder enige moeite op en zette haar weer neer zodat ze nu wankel op de rand van de bank zat. Toen hij haar een zacht duwtje gaf, viel ze achterover en haar handen vlogen van haar borsten weg om haar val te breken al viel ze maar tegen de dikke kussens van de oude bank. Voor ze zich kon heroriënteren trok hij haar broekje uit dat teruggerold om haar dijen had gezeten, en gooide het opzij.

'Wat...?' begon ze te vragen en kwam op een elleboog overeind. Maar ze maakte de zin nooit af, want zijn bedoeling waarnaar ze had willen vragen, was overduidelijk. Hij knielde voor haar neer, vlak voor haar knieën die ze instinctief dicht tegen elkaar aan had geduwd toen ze achteroverviel, en zijn ogen keken haar even glinsterend aan voor hij ze op haar dijen vestigde die hij begon te liefkozen.

'Vroeger op school,' zei hij hees en ze had moeite hem te verstaan. Terwijl hij sprak liet hij zijn handen over de bovenkant van haar dijen glijden, onder haar rok die tenminste het belangrijkste deel van haar lichaam weer bedekte. 'Vroeger op school zat ik me altijd af te vragen of je panty's of kousen onder je rok droeg. Ik fantaseerde dan dat je daar stond les te geven met een zwarte jarretelgordel om en zwarte kousen aan, zonder broekje.'

'Nee,' zei ze, gechoqueerd door het idee.

'Toch wel,' antwoordde hij en keek haar strak aan. Zijn ogen gloeiden, de rookachtige blauwe irissen bijna overschaduwd door zijn grote zwarte pupillen. Rachel besefte met een vreemd gevoel in haar buik dat hij de volle waarheid sprak. Het idee dat ze een rol had gespeeld in de seksuele fantasieën van Johnny Harris als tiener terwijl ze aan het lesgeven was, maakte dat ze nu beefde. Hij moest haar reactie hebben aangevoeld, want zijn blikken gingen terug naar haar benen en zijn handen kwamen plotseling bij elkaar terwijl hij ze langs de binnenkant van haar dijen omlaag liet glijden naar haar knieën. Toen hij daar was, pakte hij ze beet en trok haar omlaag zodat haar achterste tegen de rand van de bank aan kwam en tegelijkertijd duwde hij haar knieën een eind uit elkaar.

'Johnny...' Enigszins buiten adem en verlegen omdat haar lichaam zo duidelijk voor hem openlag, fluisterde Rachel zijn naam. Maar het klonk zelfs in haar eigen oren niet als een protest. Op dat ogenblik had ze niet kunnen protesteren, zelfs al had haar leven ervan afgehangen. Er kwam een gevoel van wilde opwinding in haar op dat steeds groter werd en haar volkomen beheerste.

'Ik stelde me voor dat ik dit met je deed. En dan haalde ik me voor de geest hoe je eruit zou zien en zou smaken, en wat voor geluiden je zou maken.'

'O, toe...' Rachel wist nauwelijks waar ze om vroeg. Zijn bekentenis en de beelden die deze opriep maakten haar als was in zijn handen. Haar ogen gingen wazig staan van begeerte en ze keek bevend toe toen hij haar rok verder omhoogschoof zodat hij, en ook zij, haar blote lichaam tot aan haar middel kon zien. Zijn krachtige lange vingers en gebruinde handen met hier en daar zwarte haren erop, vormden een ongelooflijk erotisch beeld terwijl ze over haar buik omlaag gleden om gloeiend heet op de binnenkant van haar dijen te blijven rusten. De begeerte die ze opriepen, en de bijna ondraaglijke verwachtingen, maakten dat Rachel diep en schokkend ademhaalde. Johnny liet zijn hoofd zakken en deed wat ze geweten had dat hij zou doen, wat ze wilde dat hij deed en waar ze vurig naar verlangde en waar ze toch verlegen mee was.

Toen zijn mond haar aanraakte, verstijfde ze, hijgde, en zonk achterover tegen de kussens aan, met gesloten ogen terwijl haar vingers zich in de dikke kussens begroeven en zich eraan vastklemden. Hij was zacht, zo heerlijk zacht en rustig, maar zijn tong was gloeiend heet terwijl hij naar het tere bobbeltje zocht en het vond op een manier die haar hele lichaam deed meetrillen. Toen hij haar gek van opwinding had gemaakt, waarbij haar tenen zich krulden in haar sandalen en haar lichaam van de bank omhoogkwam, bracht hij zijn tong bij haar naar binnen en dat was het toppunt van alles zodat ze bijna haar bezinning verloor.

Ze woelde met haar handen door zijn haren, probeerde zijn mond van zich weg te trekken voor ze hals over kop in het zwarte gat zou tuimelen dat zich voor haar opende, maar hij hield niet op. Ze stootte een kreet uit en verloor het laatste restje zelfbeheersing eer ze in het gat viel.

Toen ze weer op de wereld terugkwam, merkte ze dat zijn mond zich nog steeds tussen haar benen bevond en zijn tong nog altijd zijn intieme trucjes op haar lichaam uitvoerde. Ze was bevredigd nadat haar felle begeerte haar had meegesleurd en tot ontploffing was gekomen waardoor ze nu uitgewrongen als een vaatdoek achterbleef, en ze nam meer in zich op van wat hij met haar deed. Toen ze zich levendig voorstelde hoe ze er zo samen moesten uitzien, bloosde ze en probeerde ze rechtop te gaan zitten, hem van zich weg te duwen en haar benen weer te sluiten. Maar hij weigerde zich te laten wegduwen en het schuurpapierachtige gevoel van zijn ongeschoren wangen deed pijn tegen het zachte vel van de binnenkant van haar dijen.

'O, nee,' mompelde hij terwijl hij haar een zinnelijke blik toewierp, haar bij haar heupen vasthield en op haar plaats drukte zodat zijn tong vrij toegang had.

'Maar ik...' begon ze, maar zweeg. Haar blos werd heviger totdat ze het gevoel kreeg dat die zich over haar hele lichaam verspreidde terwijl zij enkele manieren overwoog en verwierp om hem te zeggen dat, voor zover het haar betrof, hij niet hoefde door te gaan.

'Ben al klaargekomen? Dat weet ik,' maakte hij voor haar de zin af en de woorden klonken gesmoord en enigszins buiten adem terwijl hij zijn hoofd eindelijk ophief. Rachel hoorde hoe hees hij klonk, zag zijn ogen vurig schitteren, voelde hoe nat zijn mond was, zag zijn brede schouders en minstens even brede borst tussen haar dijen die ze van elkaar hielden, en ze voelde een nieuwe opwinding opkomen. 'Denk je dat ik dat niet merk? Ik wil dat je nog eens klaarkomt, en weer, en nogmaals, allemaal voor mij.'

Hij pakte haar om het middel, trok haar op zijn schoot en draaide haar zo dat ze met haar rug op het beige vloerkleed kwam te liggen terwijl ze zich met haar handen aan zijn schouders vastklemde, haar benen wijd van elkaar terwijl hij tussen haar dijen knielde. In deze overrompeling vergat ze haar borsten en voor ze eraan kon denken, gleed zijn hand achter haar en maakte hij handig de sluiting open zodat hij haar beha kon wegnemen.

'Niet doen!' Instinctief bedekte Rachel haar blote borsten met haar handen en deed pogingen onder hem weg te komen, maar hij liet haar niet gaan. Hij hield haar om haar middel vast totdat ze ophield met zich los te maken en toen schonk hij al zijn aandacht aan haar rok die opgestroopt om haar middel heen was gekronkeld. Rachel besefte dat ze - op die rok en sandalen na, en de handen over haar borsten - helemaal naakt was, terwijl hij nog al zijn kleren aan had. Van pure verlegenheid werden haar wangen opeens even rood als de aardbeien op haar rok.

'Hoe krijg je dat verdomde ding van je af?' Hij keek duidelijk verbijsterd naar haar rok terwijl zijn handen vergeefs naar een of andere sluiting zochten.

'Er zit een knoop aan - van voren.' In werkelijkheid waren het twee grote aardbeivormige versieringen op haar rokband en ze begreep niet dat hij die niet had gezien.

'Laat eens zien.'

Rachel greep omlaag om dat te doen - en besefte dat ze in de val was gelopen, zelfs nog voordat zijn handen de borsten hadden gevonden die ze onbewaakt had gelaten.

'Nee!' Haar handen vlogen omhoog om de zijne bij de polsen beet te pakken en ze probeerde ze weg te trekken. Ze was maar heel klein, nauwelijks een A-cup, en zijn handen lagen bijna plat over haar borsten heen.

Hij liet haar zijn handen wegtrekken, maar draaide toen de rollen om door haar vingers door de zijne te vlechten en ze zo op het kleed vast te nagelen. Nu bekeek hij haar en taxeerde de blanke heuveltjes met hun kleine roze tepels. Rachel kromp in elkaar, want ze was doodsbang dat hij haar daar lelijk zou vinden.

'Verlegen, Rachel?' vroeg hij, en zijn tedere blik maakte dat haar hart sneller begon te slaan. Ze hield haar adem in en lag roerloos terwijl hij zich vooroverboog om eerst de ene steviger wordende tepel te kussen, en daarna de andere. Het vochtig-warme gevoel van zijn mond maakte dat ze begon te beven, en ze sloot onwillekeurig haar ogen terwijl hij langzaam een tepel in zijn mond zoog. Er huiverde een reactie door haar heen. Klein of niet, haar borsten hadden alle vereiste zenuweinden. Ze hijgde, spande haar rug weer als een boog omhoog van hulpeloos genot, en gaf zich opnieuw aan hem over.

Hij boog zich over haar heen, raakte alleen met zijn mond haar borsten aan terwijl zijn vingers nog steeds met de hare vervlochten waren, en ze was evenzeer aan zijn genade overgeleverd alsof hij haar had vastgebonden. Ze lag met haar benen wijd van elkaar onder hem, geen stukje van haar was langer voor zijn ogen, mond of handen verborgen, en opnieuw beefde ze zo vol verlangen naar hem dat ze hem niets had kunnen weigeren. Hij raakte haar tepels met zijn tong aan, zoog erop, beet er heel zachtjes in totdat ze rilde van genot en verbazing, en ze zo schaamteloos van verlangen werd en naar bevrediging haakte dat ze haar lichaam omhoog tegen het zijne drukte en tegen zijn met denim bedekte harde dijbeen.

'O, Rachel,' hoorde ze hem zeggen, en toen ging hij voor de eerste keer op haar liggen. Ze voelde dat zijn gewicht haar in het zachte vloerkleed drukte, de wrijving van zijn kleren tegen haar naakte huid, zijn harde ongeschoren wangen tegen haar gladde gezicht terwijl hij haar mond zocht, en ze ging opnieuw op in een wolk van genot terwijl ze haar armen om zijn hals sloeg en hem al zijn diepe kussen stuk voor stuk teruggaf.

Dit keer had ze maar een paar seconden waarin ze betrekkelijk helder haar indrukken kon verwerken. Hij was zwaar, en veel groter dan zij, en enorm sterk. De als beton zo harde uitstulping in zijn spijkerbroek was onvermurwbaar genoeg om haar pijn te doen toen hij die tegen haar aan drukte. De smaak van whisky die ze gewoonlijk verafschuwde, was verbazingwekkend erotisch op zijn lippen en tong. Hij kuste haar met een woeste honger en zijn tong vulde haar hele mond, eiste hem op en zette haar aan hetzelfde met hem te doen. Dat deed ze en daarmee zette ze in één ogenblik alle remmen van een heel bestaan van zich af; ze klemde zich aan zijn hals vast en sloeg haar benen om zijn rug terwijl ze jammerde van ongeduld tot hij eindelijk zijn rits losmaakte, zich bevrijdde en in haar wegdook. Toen ze hem zo voelde, groot, hard en heet en haar helemaal vullend, zonken Rachels nagels diep in zijn rug weg en ze hijgde. Nu kon ze niets meer denken, kon alleen nog maar voelen hoe hij haar bereed met een wilde uitbundigheid, en zij ging met hem mee op en neer, en klauwde en steunde als een dier bij de paring.

Aan het eind was zij degene die een kreet uitstootte, en hij die alleen zijn tanden op elkaar zette terwijl hij klaarkwam.

Toen zonk hij op haar neer en zijn gewicht nagelde haar aan de grond vast. Terwijl ze haar armen om zijn schouders sloeg en haar vingers nog bezig waren door zijn zijdeachtige zwarte haar te glijden, viel ze plotseling diep in slaap.