De kamer mat viereneenhalve bij viereneenhalve meter en herbergde behalve een badkuip met kolkbad een saunacabine, een douchecel en een smal tweepersoonsbed. Toen Burt en Wanda het motel binnenstapten, raakten ze ervan overtuigd dat het een homo-gelegenheid was. Zomaar aan Bob Hope Boulevard, gefrequenteerd door slanke jongemannen met smalle heupen.
Burt liet zijn trainingslokaal thuis verbouwen terwijl hij en Wanda met Alan in Frankrijk moesten zijn, en het was één grote puinhoop. Ze zouden over twee dagen vertrekken en Burt miste de sauna en de rest Dit leek hem een ideale plek om te ontspannen. Lekker in het kolkbad, een saunaatje, een beetje minnekozen tussen de douches door. Na een poosje werd je er licht van in je hoofd en leek het alsof al je spieren aan boord van een piepklein 747-tje waren gestapt en op weg waren naar Honoloeloe.
'Hoe is het, schat?' Burt was naakt — taankleurig vlees van drieënzestig jaar oud. Hij hing zijn pantalon aan een haak.
Wanda kleedde zich uit en stapte voorzichtig in het warme, kolkende water. 'Heeeeeeeeeerrrrrrrrllllllijk.' Het woord was tien meter lang.
Hij glimlachte, genietend van haar gladde buik en slanke armen. Hij liet zich in de dampende badkuip glijden — een soepketel voor een koppensneller. Hij leunde tegen de wand van de kuip en voelde hoe de krachtige waterstralen zijn rug bombardeerden. De stoom werd dikker en Wanda dimde het rode licht. Ze draaide het kobaltblauwe licht in de natte cel aan en de twee kleuren vermengden zich tot een paarsachtig waas. Ze vouwde zich om hem heen en samen sloten ze hun ogen om roerloos de watermassage te ondergaan. Ze zweefden weg, de hoofden slap tegen elkaar aan. En toen ze minuten later hun ogen openden, zagen ze hem daar staan. Grijnzend.
Voordat ze iets hadden kunnen doen, werd Burt opgetild en tegen de geglazuurde tegels gekwakt. Hij verloor het bewustzijn en zijn voorhoofd bloedde. Wanda begon te gillen en kreeg een harde klap tegen haar kaak. Burt werd in de saunacabine getild. En terwijl zijn bloed over de cederlatten droop, werd de deur dichtgesmeten en de knop op maximum gedraaid.
Wanda kroop in versufte afschuw over de vochtige vloer totdat ze op het bed werd gegooid en haar benen van elkaar werden gewrikt. Ze gilde opnieuw en werd geslagen tot ze bleek en stil was. Haar polsen werden onwrikbaar bijeengehouden en hij drong met geweld bij haar binnen.
'Neuk je graag?' Hij beet in haar tepels zodat ze begonnen te bloeden.
Ze kon hem ruiken. De stinkende laag zweet en vuil over zijn harde spieren. Ze smeekte hem op te houden, maar zijn dikke vingers omklemden haar kin, dwongen haar naar hem op te kijken terwijl er een beulsgrijns op zijn gezicht verscheen.
Haar ogen waren vervuld van doodsangst.
Er was iets mis met hem. Terwijl ze worstelde en schopte, waardoor hij alleen maar harder werd in haar, probeerde ze niet naar zijn gezicht te kijken. Ze probeerde niet te zien dat er bepaalde delen aan ontbraken — maar niet alsof ze waren weggesneden tijdens een operatieve ingreep aan zijn gezicht. Eerder alsof ze er nooit waren geweest Terwijl ze zich onder hem uit probeerde te worstelen, dook hij naar haar schouder en beet. Ze gilde. Hij beet opnieuw. Ze gilde nog luider, en hij trok haar gemeen aan haar lange haar. En indringend fluisterde hij: 'Neuk je graag?' Hij smeerde het bloed uit de wonden rond haar tepels op zijn gezicht, als een soort oorlogsschildering.
Ze kon geen antwoord geven en hij beet haar opnieuw, de huid van haar hals openscheurend met primitieve tanden. Ze bloedde hevig en haar stuk- gekauwde huid vormde een misselijkmakend halssnoer dat het laken rood kleurde. Hij zoog hard aan haar gezwollen tepels en duwde een smerige vinger in haar anus, zo hard dat ze het uitschreeuwde. Ze voelde hoe de vinger diep in haar langs zijn penis wreef.
Hij ramde zich nog dieper in haar. En trok zich terug om opnieuw met geweld in haar binnen te dringen, helemaal tot aan haar baarmoeder. Ze huilde en slaagde erin haar handen vrij te krijgen en uit te halen naar zijn gezicht. Ze. keek even op naar zijn ongeschoren gezicht toen ze haar nagels er overheen haalde, een gezicht dat in de spiegel aan de muur naar zichzelf staarde. Ze begon opnieuw te gillen.
Delen van zijn gezicht werden 'ingevuld'. Stukjes wang en neus voegden zich bij de rest van het gezicht, alsof het klei betrof van vlees en bloed. Hij begon klaar te komen en bewoog nog woester, een zwetend zwijn. Ze spuwde naar hem en gooide haar hoofd wild heen en weer. Hij trok zich terug en begon haar te slaan, steeds opnieuw, totdat ze niet meer bewoog. Hij trok haar aan haar bloederige haar omhoog en kwakte haar terug. Vertrapte haar gezicht met zijn laars totdat er alleen nog een bloederige massa over was.
Hij ging op de koele vloer zitten en zag zijn penis schokken, maar er kwam niets uit Spooksperma. Hij bekeek zijn onvolledige gezicht in de spiegel en ontstak in razernij, rukte de spiegel van de muur en smeet hem aan scherven. Hij zag haar bloedende lichaam zacht schokken en wachtte op de attaque. Toen pas ritste hij de broek van zijn gevechtspak dicht en ging weg. Dit zou Alan mores leren.