Airco

Nieuws ligt op straat, en om de hoek. Zo meldt De Telegraaf dat de terroristen die dood en verderf zaaien aan de Turkse kusten, in Amsterdam-West kantoor houden.

Bij mij om de hoek!

Ik erheen, met de hond, maar in de straat waar ik moest zijn, was niets te zien. Een saaie, armzalige straat, niet ver van het geboortehuis van Willem Frederik Hermans, wiens Het behouden huis ik voor de aardigheid maar weer eens heb gelezen. De novelle heeft zich ooit als vaste middelbareschoolkoek in mijn herinnering vastgezet en ik was benieuwd of het verhaal zich daarvan kon losmaken.

Nou en of.

Erg goed, dat Behouden huis – onheilszwanger, gewelddadig en op een gekke manier verstild, alsof het verhaal uit een serie freeze frames bestaat. Neem alleen de eerste zin: ‘De grote tak, bijna de hele kruin lag ineens onder de boom, zonder dat ik gekraak hoorde. Het was overstemd door de knal uit een kortstondig struikgewas van aardklonten, niet ver bij de boom vandaan.’ Je ziet die kruin liggen, en je kunt eindeloos fantaseren over wat nou precies een kortstondig struikgewas van aardklonten is.

Omdat het dus tegenviel in de straat van de Turkse terroristen, belandde ik in een koffiehuis, zo’n klassieke Amsterdamse uitspanning met bouwvakkers en een al wat oudere blondine achter de toonbank die tante Truus heette. De hond kreeg een schijf leverworst van haar en ik een kop slappe koffie. Zittend bij het raam nam ik opnieuw de krant van wakker Nederland door – andere lectuur had tante Truus niet voorradig, nou ja, een oud exemplaar van de Aktueel.

Nu viel het oog op een kleine advertentie in de rubriek Speurders: ‘Huisvrouw van 38 wacht op seksminnaar! Airco aanwezig!’ Het bijbehorende adres was een paar straten verderop. Ik had geen behoefte aan een 38-jarige huisvrouw op zoek naar een seksminnaar, maar haar airco fascineerde me onmiddellijk. Wat bedoelde ze ermee, om te beginnen? Dat het lekker koel was bij haar in huis? Dat het liefdesspel in haar armen zo heftig was, dat frisse lucht noodzakelijk werd? Wat voor airco was het? Zo’n portable geval dat je bij de Praxis koopt en waarvan de slang uit het raam hangt?

Vervolgens gingen mijn gedachten uit naar mijn eigen vrouw. Zij zou het beslist niet op prijs stellen als ik deze aircokwestie nader ging onderzoeken. Maar toch was ik nieuwsgierig, en omdat ik in het gezelschap was van de hond, voelde ik me redelijk beschermd. Dus ik belde het telefoonnummer uit de advertentie, op straat natuurlijk, niet in het koffiehuis, en kreeg een slaperig klinkende dame aan de lijn. Het was elf uur. Ik vroeg, op de man af, of zij de 38-jarige huisvrouw met airco was.

Was ze niet.

Maar ze runde wel een privéhuis waar maar liefst drie 38-jarige huisvrouwen bereid waren mij voor 60 euro een halfuur te verwennen, en voor 100 een heel uur. Twee van hen stelden zich ook anaal beschikbaar; dat kostte 75 euro extra, mits van tevoren gemeld, gezien de hygiëne. Ik informeerde nogmaals naar de airco.

‘Die doet het, schat,’ zuchtte ze, ‘we zetten hem aan als jij het wilt.’ Ik was duidelijk niet de eerste die belde, en vast en zeker ook niet de laatste die de verbinding weer verbrak. Via het geboortehuis van Willem Frederik Hermans liep ik terug naar huis, de hond kwispelend aan mijn zijde. Of het nou goed of slecht ging met de Nederlandse huisvrouw – dat was de vraag die ons bezighield.