wakker worden, ik kan haar niet zien – ik denk dat ze dichtbij is – ze heeft me pijn gedaan…’

‘O Lyra, wees niet bang! Als jij ook bang bent, word ik gek…’

Ze probeerden elkaar stevig vast te houden, maar hun armen gingen door lege lucht. Lyra probeerde te zeggen wat ze bedoelde, en fluisterde dicht bij zijn bleke gezichtje in het donker: ‘Ik probeer alleen maar wakker te worden – ik ben zo bang dat ik mijn hele leven verslaap en dan doodga – ik wil eerst ontwaken! Het kan me niet schelen als het maar voor een uur is, als ik dan maar echt wakker ben en leef – ik weet niet eens of dit echt is of niet – maar ik zal je helpen, Roger! Ik zweer het!’

‘Maar als je droomt, Lyra, zou je het misschien niet geloven als je wakker wordt. Ikzelf zou gewoon denken dat het alleen maar een droom was.’

‘Nee!’ zei ze heftig, en