x

Ze zag het aankomen, maar kon haar arm niet meer naar zich toe trekken. Hij was te snel toen hij zijn gewicht naar haar rug verplaatste en zo hard duwde dat ze geen lucht meer had. Ze snakte naar adem toen het in haar schouder kraakte. De pijn was zo hevig dat haar spieren trilden.

Hij greep haar linkerarm beet en trok hard, zodat ze op haar buik belandde. Ze zat klem onder zijn lichaam, en haar krachten raakten uitgeput en haar spieren werden slap.

‘Blijf stilliggen.’

Zijn stem klonk zo dicht bij haar oor dat ze zijn adem voelde.

Ze voelde zijn gewicht op haar rug iets afnemen toen hij vooroverboog om de arm onder haar beter te kunnen vastpakken. Snel draaide ze zich om, zodat ze op haar rug terechtkwam, en hij verloor zijn evenwicht op het moment dat ze beide benen optrok en hem hard probeerde te trappen. Haar lichaam schokte toen ze hem raakte. In een reflex greep hij haar enkels beet. Het voelde als een mes dat diep in haar vel sneed toen hij de plastic strip strakker trok.

Instinctief krabde ze hem, voor ze hem begon te slaan toen hij dicht genoeg in de buurt was. Zijn kin bloedde, en ze zag de agressie die uit zijn donkere ogen straalde, terwijl ze zich erop voorbereidde dat hij terug zou slaan.

Ze had heel vaag het gevoel gehad dat er iets mis was, maar had toch de waarschuwingssignalen genegeerd. Hij was vriendelijk en beleefd. Het had haar steeds verbaasd dat hij geen foto ’s wilde uitwisselen, maar ze had dat als een compliment gezien toen hij al in een van de eerste mails had geschreven dat hij het gevoel had dat zij anders was dan alle anderen. Dat had hij uit de toon van haar mails opgemaakt.

Een verwijtende stem klonk in haar achterhoofd en vermengde zich met haar angst: Je hebt met vuur zitten spelen. Vecht!

Ze had ervan genoten, had zitten flirten. Het was uitdagend en spannend geweest om naar hun eerste ontmoeting toe te schrijven.

Ze schreeuwde toen hij haar polsen vastbond en bleef schreeuwen toen hij haar op de vloer duwde. Het laken was aan één kant gescheurd. Ze had de verandering zien aankomen toen ze op een gegeven moment in de slaapkamer de leiding had overgenomen. Het had haar opgewonden dat hij zo zenuwachtig was, dat hij zo aarzelend en langzaam zijn kleren uitgetrokken had. Een ongeslepen diamant, had ze in gedachten spottend gemeend toen hij naast het bed met de knopen van zijn overhemd stond te prutsen.

‘Laat mij maar even’, had ze liefdevol gezegd toen ze haar eigen kleren uitgetrokken had. Ze was begonnen de knopen los te maken en op dat moment had ze de verandering gemerkt. Als het bevriezen van de zuurstof die ze inademde, vermengde het zich met de lucht tussen hen in. Hij stond stil zonder te bewegen, terwijl ze hem langzaam uitkleedde.

Ze had geglimlacht toen hij haar op het bed duwde, en ze had niet gezien wat hij in zijn hand verborgen hield. Ze dacht dat het een condoom was, dat hij uit verlegenheid niet had durven laten zien. Nu wist ze dat het de scherpe strips waren geweest die hij voor haar handen en voeten gebruikt had.

Ze vocht op de vloer verder, tot hij haar omhoogtrok en haar op de matras wilde duwen. Het lukte haar om op haar bijeengebonden benen haar evenwicht te bewaren, en met een geweldige kracht zwaaide ze haar armen in zijn richting. De klap deed hem omvallen, en ze was bang dat de woede die ze in hem had ontketend haar dood zou betekenen.

De stilte na deze klap bleef in de slaapkamer hangen toen hij schrijlings op haar borst en armen ging zitten en een hard voorwerp in haar mond duwde. Hij greep de rol tape die hij op het bed had gelegd toen zij op de grond lag, beet er een stuk af terwijl zij zich onder hem in allerlei bochten wrong. Ze voelde duidelijk zijn seksuele opwinding en merkte tot haar verbazing dat het gevecht ook een sidderen en prikkelen in haar eigen onderlijf had veroorzaakt. Dat zorgde ervoor dat ze wat ontspande en dacht dat het weldra zou ophouden. Het was een spelletje dat hen beiden opwond. Ze had hem gewoon onderschat, had niet verwacht dat hij door dit soort dingen opgewonden werd, en ze hadden de spelregels nog niet kunnen doorspreken, omdat ze hem te snel had uitgekleed. Daarom liet ze hem de tape over haar mond plakken.

Toen hij haar recht in de ogen keek en vooroverleunde naar haar gezicht, vatte ze dat op als een teken van verzoening. Als een uitdrukking van gemeenschappelijk genot. Maar toen hij een stukje naar achteren ging, met geweld haar knieën uit elkaar dwongen een hard voorwerp in haar ramde, was de pijn zo hevig dat het zwart voor haar ogen werd. De pijnreflexen van haar lichaam deden haar geblokkeerde spieren aanspannen, zodat haar enige reactie bestond uit kleine schokjes die haar armen en benen krampachtig lieten bewegen. Ze was zo geschokt over de pijn die door haar onderlijf joeg dat ze er geen moment aan dacht dat ze zou kunnen stikken als ze geen mogelijkheid had om via haar neus te ademen. In paniek draaide ze haar hoofd opzij, de pijn hield op en ze hoorde iets op de vloer vallen. Ze dacht aan de dildo die ze in een la van het nachtkastje had liggen. Wellicht had hij die gevonden, maar voor ze verder kon nadenken voelde ze zijn handen rond haar hals. Haar tranen maakten haar blik wazig toen ze naar hem keek om te zien wanneer het zou ophouden. Hij kneep niet door, liet zijn handen rusten, terwijl hij met zijn hele gewicht op haar ging liggen en zich tussen haar dijen perste.

Ze ontspande weer een beetje, nu was het voorbij, hij was klaargekomen. Ze probeerde hem met haar ogen duidelijk te maken dat het in orde was, dat ze het had gered, maar al voor hij haar over de rand van het bed trok had ze kunnen zien dat hij niet van plan was om te stoppen. De woede die ze voelde was net zo hevig als de trap die ze tegen de zijkant van zijn hoofd wilde geven. Ze verzamelde kracht, en toen hij haar op haar buik wilde draaien, schopte ze opnieuw in zijn richting. Woedend draaide hij zijn rug naar haar toe en verliet hij de kamer.

Met moeite kwam ze overeind en ze keek om zich heen naar een wapen, maar voor ze om het bed heen wist te komen voelde ze dat hij achter haar stond. Het ging zo snel dat ze geen enkele kans had om de slag af te weren. Toen de volgende klap haar gezicht trof voelde ze zich misselijk worden en vlak voor ze de grond raakte, werd het zwart voor haar ogen. Met haar ogen dicht lag ze achter het bed en hoorde ze hem zijn kleren aantrekken, terwijl ze voelde hoe de misselijkheid haar overspoelde.

Ze probeerde deze te onderdrukken door rustig en diep adem te halen. De opluchting toen ze de voordeur achter hem dicht hoorde slaan zorgde ervoor dat ze een beetje ontspande, maar het was te laat om de enorme golf braaksel tegen te houden die als een kramp in haar omhoogkwam. Haar beknelde lichaam schokte een paar keer in een reflex en ze vocht hard om lucht te krijgen. De volgende minuut voelde aan als een uur.

Er kwam nog een golfbraaksel omhoog, maar ze merkte er niets meer van. Bewusteloos lag ze op de grond en voelde niet hoe haar keelholte zich vulde en haar wangen bol gingen staan.