44

Giordino schudde geërgerd zijn hoofd. ‘Zitten we aan een anker vast?’

Hoewel de lichten van de Sargasso Sea al heel dichtbij glinsterden, leek het alsof het NUMA-schip geen millimeter dichterbij kwam. De bescheiden motor van de opblaasboot kon zijn taak niet meer aan, ten eerste door de leeggelopen compartimenten en ten tweede door de sinds hun vertrek stevig aangewakkerde wind. Hun heenreis naar de Sea Raker had nog geen kwartier geduurd, maar de terugtocht duurde nu al een uur.

‘De gashendel staat helemaal open.’ Dirk verstevigde zijn greep om de stuurstang van de motor. ‘De tegenwind helpt niet mee.’

Op de brug van de Sargasso Sea speurde kapitein Malcomb Smith door een verrekijker de zee tussen de beide schepen af. ‘Ik zie ze, daar!’ zei hij tegen de roerganger die nachtdienst had.

‘Hebben ze Summer en de heer Pitt bij zich?’

‘Dat kan ik niet zien, daar is het te donker voor. Ik ga naar beneden en vang ze bij de hijskraan op, dan zie ik het wel.’

De kapitein ging op weg naar de reling aan bakboordzijde, waar twee bemanningsleden met een kraan stonden te wachten tot ze de opblaasboot konden optakelen. Smith ving een glimp van de boot op die om de achtersteven heen voer en langszij draaide. De Zodiac lag bij het naderen van de kraan in de schaduw van het schip tegen de romp gedrukt.

Smith leunde over de reling, benieuwd of Pitt en Summer aan boord waren. In plaats daarvan zag hij een boot vol met in het zwart geklede commando’s, op korte afstand gevolgd door een tweede boot. De eerste opblaasboot stopte en op hetzelfde moment vlogen er twee enterhaken met touwladders eraan vast over de reling van het schip. Twee commando’s stormden de ladders op en sprongen over de reling.

De kapitein van de NUMA reageerde met een schreeuw en een duw, waarmee hij de eerste indringer over de reling in de boot eronder terugwierp. De tweede indringer, de leider van de groep, wachtte een dergelijke behandeling niet af. Hij richtte een pistool op Smith en haalde de trekker over.

Op honderd meter afstand hoorden Dirk en Giordino dat er werd geschoten. Hoewel ze de commando’s niet voorbij hadden zien komen, begrepen ze allebei wat er gebeurde.

Toen ze het schip tot op een paar meter genaderd waren, stuurde Dirk de opblaasboot met een wijde bocht om de boeg. In het schijnsel van de scheepslampen zagen ze de twee aanvalsboten midscheeps langs de romp liggen met maar één achtergebleven wachtpost.

Giordino wees op de bewaker en Dirk knikte. Van het schip weg draaiend, stuurde hij de opblaasboot in een boog tot ze de wachtpost op de rug zagen en voer vandaar terug naar het schip. Met hun elektrische motor konden ze geruisloos dichterbij komen.

De wachtpost had zijn ogen op het schip boven hem gericht toen Dirks opblaasboot vanuit het niets opdook en van opzij op hem inramde. Giordino sprong van de boeg en had de man te pakken voordat die wist wat er gebeurde. Giordino tilde de man op en kwakte hem tegen de grond. Zijn hoofd sloeg tegen de buitenboordmotor, waarop de man bewusteloos in elkaar zakte. Giordino liet geen seconde verloren gaan. Hij rukte het geweer uit de handen van de bewaker en klom langs de zijkant van het schip naar de reling.

Tegen de tijd dat Dirk zijn opblaasboot langs de romp had gemanoeuvreerd en over de reling was geklommen, was Giordino nergens meer te zien. Hij schrok toen hij doorliep en haast over het bebloede lichaam van een bemanningslid struikelde dat voorover tegen het dek was geslagen.

Op het schip was het eigenaardig stil, er was niemand op het hoofddek. Waar waren de andere commando’s… en Giordino?

Omdat hij ervan uitging dat Giordino naar de brug was gegaan, volgde Dirk hem in die richting over het dek tot hij bij de trap aan bakboordzijde kwam, waar hij… recht in de loop van een pistool keek.

Te laat zag hij dat het op de campagnetrap wemelde van de mensen. Kapitein Smith zat op een trede naast een versufte zeeman en had bloederige wonden op een schouder en been. Giordino, met een lelijke jaap op zijn hoofd, stond bij een stel wetenschappers dat door twee commando’s onder schot werden gehouden.

En voor hem stond Calzado, de commandoleider die zijn pistool tegen Dirks jukbeen gedrukt hield. ‘Fijn dat je er ook bij komt. Heb ik het gemist of heb je je op de Sea Raker helemaal niet voorgesteld?’

Voordat Dirk kon reageren, kwam er nog een commando de trap af gestormd. Hij bleef naast Calzado staan.

‘De brug is oké, sir,’ meldde hij. ‘We hebben het schip volledig onder controle.’