Hoofdstuk 24

 

 

 

Bij een benzinestation in Auburn stopte Kalyna om te tanken en te plassen. De vrouw die ze op weg naar het toilet te vlug af was geweest, keek haar vuil aan toen ze weer naar buiten kwam, maar Kalyna glimlachte liefjes. Na een kwartier in de kopieerwinkel verderop langs de weg had ze een document dat leek te bewijzen dat ze zwanger was. Meer had ze niet nodig. Voorlopig tenminste niet. Ze kon nauwelijks wachten het aan Luke te laten zien. Zelfs als hij het probeerde te verifiëren bij de kliniek, zou men hem niets vertellen. Zulke informatie was strikt vertrouwelijk.

Kalyna slenterde langs de rekken van de zelfbedieningswinkel van het tankstation. Als hij eenmaal tijd had gehad om aan het idee te wennen, zou hij er open voor staan, hield ze zichzelf voor. Ze hoefde hem alleen maar over te halen haar te vergeven. Zodra ze Ogitani kon bereiken, zou ze die vertellen dat ze niet meer geloofde dat Luke haar had verkracht, en dan zou Ogitani de aanklacht intrekken. Daarna zou Kalyna Luke vertellen dat ze met de waarheid voor de dag was gekomen omdat haar geweten en haar liefde voor hem haar niet toestonden nog langer te liegen. En terwijl hij opgelucht en dankbaar was, zou ze haar verontschuldigingen aanbieden voor haar wangedrag en hem beloven dat het nooit meer zou gebeuren.

Ze zou hem kunnen overreden. Ze kon erg overtuigend zijn.

Haar glimlach werd dromerig toen ze zich voorstelde dat ze elkaar kusten en het goedmaakten. Wat ze er niet voor overhad om weer in zijn armen te zijn –

‘Kijk uit waar je loopt!’

‘Vuile teef!’ snauwde ze. Dat het haar schuld was dat ze bijna iemand omver had gelopen, en dat die persoon nog maar een tiener was, interesseerde haar niet. Ze had iets in het vizier gekregen wat haar volledige aandacht opeiste: babyartikelen. Een heel rek vol luiers en flesvoeding en bijtringen, rompertjes en T-shirtjes en rammelaars…

Zodra Luke en zij weer bij elkaar waren, werd ze misschien wel echt zwanger. En dan zou hij voor altijd van haar zijn.

Ze streek over een badstof slaappakje. Het was zo zacht. In haar verbeelding zag ze Lukes zoon al in zo’n pakje in de kinderwagen liggen, en ze kon de verleiding niet weerstaan. Ze móést het kopen. Omdat haar favoriete fantasie er nog echter door leek, haalde ze ook nog een pak luiers en een pak babyvoeding uit het rek.

‘Hebt u thuis een kleintje?’ vroeg de caissière terwijl ze de artikelen aansloeg op de kassa.

‘Ik ben in verwachting,’ antwoordde Kalyna.

‘Wat spannend! Is het uw eerste?’

‘Ja.’ Ze haalde Lukes foto uit haar tas. ‘Dit is de vader van de baby. Hij is zo trots als een pauw.’

De caissière bekeek de foto en glimlachte. ‘Wauw! Wat een knappe man.’

‘En hij heeft een enorm grote pik,’ fluisterde Kalyna. Daarna liep ze naar buiten, de verblufte vrouw achterlatend met vijfendertig cent wisselgeld in haar hand.

 

‘Nu zeg je dus dat ik een tweevoudige moordenares zwanger heb gemaakt.’ Luke kon het niet opbrengen naar het scherm te kijken, weigerde Kalyna’s foto te zien. Naakt of niet, hij vond haar afzichtelijk. ‘Wat een erfenis voor mijn kind.’

‘We weten niet of ze een moordenares is. We weten trouwens ook niet of ze zwanger is,’ zei Ava.

Dat hij met Kalyna naar bed was geweest, was al erg genoeg. ‘Ze zei dat ze bewijs zou sturen. Daarom ben ik bang dat ze voor de verandering de waarheid spreekt.’

‘Je bent één keer met haar naar bed geweest en je hebt een condoom gebruikt.’

‘Maar je weet wat ze daarmee gedaan heeft.’

‘Misschien bluft ze, is het gewoon weer een manier om je aandacht te krijgen.’ Ava leunde achterover, maar bleef naar de foto kijken die Tatiana haar had gestuurd. ‘Daar was het haar vanaf het begin om te doen. Ze probeert je te dwingen haar aandacht te schenken, probeert het je onmogelijk te maken door te gaan met je leven en haar te vergeten.’

‘Dat is haar in ieder geval gelukt.’

‘Ze is zo koud, zo berekenend. Zo iemand als zij heb ik nog nooit ontmoet.’

Hij keek op de klok. Hoewel het pas tien uur was, begon hij al moe te worden. Hij stond altijd vroeg op, werkte hard en trainde hard. Maar zijn normale bezigheden vergden minder van hem dan wat hij de afgelopen week had doorstaan. Dat hij die nacht zo weinig had geslapen, maakte het er niet beter op. ‘We moeten met die Mark praten.’

Ava boog zich dichter naar het scherm toe. ‘Kijk eens hoe ze glimlacht. Bijna triomfantelijk, alsof ze weet dat ze de persoon die de foto neemt volledig in haar macht heeft.’

‘Mark heeft die foto genomen, hè?’

‘Ik denk het wel.’

‘Een reden te meer om met hem te praten.’

‘Maar is een necrofiel geloofwaardiger dan Kalyna?’ vroeg ze. ‘Hij heeft zijn eigen geheimen.’

‘Hij is al ontmaskerd, dus misschien is hij niet zo defensief. En dat hij necrofiel is, wil nog niet zeggen dat hij een moordenaar is.’

‘Dat is waar. En zeker niet dat hij de moordenaar is van die liftster, Sarah,’ zei ze. ‘We hebben niet eens een bewijs dat ze bestond. En als ze wel bestond, en nog steeds vermist wordt, kunnen we niet bewijzen dat ze dood is omdat ze haar hebben gecremeerd.’

Zonder nog een keer naar Kalyna’s foto te kijken, ging Luke tegenover Ava zitten, met zijn gezicht naar de achterkant van haar laptop. ‘Die as kwijtraken kan niet zo moeilijk zijn geweest.’

Ava knikte. ‘Ze waren in de ideale situatie om een lijk spoorloos te laten verdwijnen.’

‘Dat klopt. Maar misschien probeert Kalyna ons op een vals spoor te zetten. We weten hoe geslepen ze is.’

Ze leunde achterover. ‘Ik stel voor dat we Jonathan laten uitzoeken of er in New Mexico iemand wordt vermist die Sarah heet.’

Luke wreef over zijn kin. ‘Tatiana zei dat Sarah een jaar of veertien was. Heeft je detective daar genoeg aan? Wanneer zou dat meisje overleden moeten zijn?’

‘Mark werkte voor de Harters toen Kalyna zestien en zeventien was. Dus Sarah werd hoogstwaarschijnlijk rond die tijd als vermist opgegeven, tenzij ze van huis was weggelopen en al een tijd in haar eentje rondzwierf.’

‘Dat betwijfel ik. Ze was pas veertien,’ zei hij.

‘Kinderen van onder de veertien lopen inderdaad zelden van huis weg,’ beaamde ze.

‘Maar ze is tien jaar geleden verdwenen. Dat maakt het er niet makkelijker op haar te traceren.’

‘Jonathan is goed,’ verzekerde ze hem. ‘Heel erg goed. Maar het zou helpen als Mark ons meer informatie gaf.’

Luke strekte zijn benen. ‘Nu Kalyna hem beschuldigt, is hij vast wel gemotiveerd ons zo veel mogelijk bijzonderheden te geven.’

Ava begon te typen.

‘Wat doe je?’ vroeg Luke.

‘Ik zoek necrofilie op in Wikipedia. Ik heb er nog niet eerder mee te maken gehad.’

Hij wachtte tot ze ophield met informatie intikken en begon te lezen. ‘Wat staat er?’

Ze vatte het voor hem samen. ‘Dat de meeste necrofielen handelen uit een verlangen een partner te bezitten die geen weerstand biedt en hen niet afwijst.’

‘Het gaat dus om macht, controle hebben over de situatie.’

‘Zoals zoveel misdaden. En zoals je al had kunnen raden, komt het meestal voort uit een gebrek aan zelfvertrouwen.’ Ze las even zwijgend verder, zei toen: ‘Dit is interessant.’

‘Wat?’

‘In het oude Egypte lieten ze de lijken van mooie vrouwen drie of vier dagen liggen om ze te laten ontbinden voordat ze ze naar de balsemers brachten – om seksuele belangstelling te ontmoedigen.’ Over de klep van haar laptop heen keek ze hem aan. ‘Wie had kunnen denken dat zo’n oude beschaving haar toevlucht moest nemen tot zulke drastische maatregelen?’

‘Blijkbaar zijn geestelijke stoornissen door de eeuwen heen niet veel veranderd.’

‘Dankzij de media horen we er gewoon meer over,’ stemde ze in.

Omdat de foto van Kalyna niet meer op het scherm stond, ging hij in de stoel naast haar zitten. ‘Wanneer bellen we Mark? Morgen?’

‘Waarom zouden we wachten?’

‘We weten dat hij op het kerkhof werkt, maar om tien uur op een zondagavond is hij daar vast niet meer.’

‘We kunnen zijn privénummer opzoeken in een personenzoeker.’

‘Is het zo makkelijk om aan zijn privéinformatie te komen?’

‘Hij staat misschien ook wel in het telefoonboek, maar de personenzoeker geeft veel meer inlichtingen,’ zei ze. ‘Bijvoorbeeld zijn geboortedatum.’

‘Tati moet ons kunnen vertellen hoe oud hij ongeveer is,’ mompelde hij.

Een kwartier later had ze het telefoonnummer gevonden van een zekere Mark Cannaby in Mesa, Arizona. Luke was ervan overtuigd dat het de Mark was die ze zochten. Volgens zijn geboortedatum, die inderdaad vermeld stond, was hij zevenendertig, precies zo oud als Tatiana hun had verteld toen ze haar belden.

Toen ze voor alle zekerheid op MapQuest zijn adres opzochten, bleek dat minder dan vijf kilometer van het mortuarium te zijn.

‘Je mag meeluisteren als je wilt, maar ik heb alleen mijn mobieltje,’ zei Ava terwijl ze het nummer intoetste.

‘Ik buig me er wel dicht naar toe.’

Mark nam praktisch meteen op. ‘Hallo?’

‘Mark? Je spreekt met Ava Bixby van De Laatste Linie, een liefdadigheidsinstelling voor slachtofferhulp in Sacramento, Californië.’

‘Wat wil je van me?’ Zijn stem klonk zo wantrouwig dat hij overkwam als nerveus, defensief, misschien zelfs paranoïde.

‘Tatiana Harter zei dat we met je moesten praten over een meisje dat Sarah heette,’ zei Ava.

‘Ik heb haar niet vermoord!’ riep hij. ‘Ik zweer het. Kalyna heeft het gedaan. Het was allemaal Kalyna’s schuld.’

‘Wat moest Kalyna met een meisje dat twee of drie jaar jonger was dan zij, Mark?’

‘Ze zei dat ze een triootje wilde proberen. Dat was haar grote fantasie.’

Ava keek Luke aan. Dat klonk inderdaad als Kalyna. ‘Waar heeft ze haar ontmoet?’

‘Ze stond voor de deur te liften. Het mortuarium staat aan een drukke weg. Sarah wilde naar Tucson. Kalyna nodigde haar uit om te komen eten en een nachtje te blijven slapen. Maar ze stopte een prop in haar mond, bond haar vast en verborg haar in de tuinschuur.’

‘Was ze niet bang dat haar vader erachter zou komen?’

‘Ik onderhield de tuin. Mr. Harter kwam nooit achter. Hij bracht al zijn tijd door in het mortuarium met balsemen en het verkopen van doodskisten. Maar ik was bang. Ik zei tegen Kalyna dat ze Sarah moest laten gaan, maar daar wilde ze niets van horen. Ze zei steeds: “Als we klaar zijn”.’

‘Hoelang was Sarah daar?’

‘Drie of vier dagen.’

Ava omklemde de telefoon zo stevig dat haar knokkels wit werden. ‘Heeft ze haar uiteindelijk vermoord?’

‘Ja.’

‘Hoe weet je dat?’

‘Ik…’ Zijn stem stokte. ‘Ik heb haar geholpen het lijk uit de weg te ruimen.’

Ava keek met een verontruste blik naar Luke, en hij knikte om haar te bemoedigen. ‘Dat is afschuwelijk, Mark.’

Mark zei niets.

‘Wat is er gebeurd?’ drong ze aan.

‘Ik wil er niet aan denken. Ik heb het verdrongen. Anders zou ik niet met mezelf kunnen leven.’

‘Er staan je een paar ernstige aanklachten te wachten. Dat weet je.’

Stilte.

‘Ik raad je aan me alles te vertellen wat je weet.’

Hij mompelde iets als: ‘O, god.’ Maar toen hij eenmaal was begonnen te praten, was hij niet meer te stuiten. ‘Ze wilde dat ik dingen deed met Sarah. Ze zei dat ik mijn liefde moest bewijzen, dat ik moest gehoorzamen als ik haar ooit nog wilde aanraken.’

‘Wat voor dingen?’ vroeg Ava.

Opnieuw bespeurde Luke Marks tegenzin. ‘Dat wil je niet weten.’

‘Ik móét het weten.’

Hij kreunde. ‘Ik wist dat het op een dag zover zou komen.’

‘Wat heb je met haar gedaan, Mark?’

‘We hebben haar verkracht met voorwerpen, haar van achteren geneukt, noem maar op.’

Toen Ava begon te trillen, verstrengelde Luke zijn vingers met de hare. Dit was zo ontaard dat hij het nauwelijks kon geloven.

‘Hoe is ze gestorven?’ vroeg Ava.

‘Ze begon Kalyna te vervelen. Ik wilde haar laten gaan, maar Kalyna zei dat dat stom zou zijn, dat ze de eerste de beste persoon die ze tegenkwam, zou vertellen wat we hadden gedaan, en dan zouden we levenslang krijgen. Dus zei ze dat ik haar moest elektrocuteren.’

Ava’s vingers verkrampten om Lukes hand. ‘In de schuur?’

‘Kalyna zei dat ik haar in een teil water moest zetten en dan het verlengsnoer moest halen dat ik buiten voor de grasmaaier gebruikte.’

Dit leek te gedetailleerd om een leugen te zijn. Luke vroeg zich af wat Ava dacht.

‘Heb je het gedaan?’ vroeg ze.

‘Nee. Goddank trok ik ergens een grens.’ Zijn stem werd weer zachter. ‘Maar wat ik wel deed, was bijna net zo erg.’

‘Wat deed je dan?’

‘Niets. Ik deed niets om haar te helpen.’

‘Wat deed Kalyna?’

‘Toen ik zei dat ik voor haar geen moord zou plegen, werd ze zo kwaad dat ze Sarah begon te schoppen – tegen haar hoofd, in haar gezicht. Sarahs handen waren vastgebonden aan de grasmaaier, en haar voeten waren aan elkaar gebonden. Ze kon niet ontsnappen. Ik probeerde Kalyna tegen te houden, maar…’

‘Maar wat?’

‘Ik kon haar niet tot bedaren brengen. Ze was zo ontzettend kwaad. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Ik was bang dat iemand haar zou horen en zou komen kijken wat er aan de hand was, dus ben ik weggegaan.’

Toen Ava haar hoofd op Lukes schouder legde, wist hij dat de details haar aangrepen. Hij werd er zelf ook onpasselijk van. Maar ze bleef doorvragen. ‘Hoe weet je dan dat ze is doodgegaan?’

Mark zuchtte diep. ‘Kalyna kwam me later halen. Ze zei dat ze me zou vergeven dat ik zo’n slappeling was als ik Sarah naar binnen droeg en haar in de verbrandingsoven legde. Ze zei dat het allemaal gauw voorbij zou zijn en dat alles weer kon worden als tevoren.’

‘En jij deed het.’

Hij zweeg even, maar uiteindelijk bevestigde hij het. ‘Ja.’

‘En toen?’ vroeg Ava.

‘Toen niets. Kalyna deed Sarahs kettinkje af voordat we haar lichaam verbrandden. Telkens wanneer we daarna seks hadden, wilde ze het per se om als… een soort trofee. Ik denk dat ze ervan genoot het me te laten zien, dat ze ervan genoot de baas over me te spelen. Ik heb zelfs een foto van haar waarop ze op mijn bed ligt –’

‘Die heeft Tatiana me al gestuurd,’ onderbrak Ava hem.

‘Dan heb je hem gezien.’

‘Ja.’

Weer een stilte. ‘Het spijt me,’ zei hij ten slotte. ‘Ik wilde dat ik Kalyna nooit had ontmoet.’

‘Waarom heeft hij zolang zijn mond gehouden?’ fluisterde Luke in Ava’s oor. ‘Waarom heeft hij zich niet aangemeld?’

Toen ze die vragen herhaalde, lachte Mark bitter. ‘Je weet niet hoe wraakzuchtig Kalyna kan zijn. En ze kan vreselijk goed liegen. Ik was ouder dan zij, een man. En haar ouders dachten dat ik een necrofiel was. Ik was bang voor wat er zou kunnen gebeuren als ik uit de school klapte.’

‘Ben je een necrofiel, Mark?’

‘Nee. Absoluut niet.’

‘Norma heeft je vriendin verteld dat ze je had betrapt toen je… seks had met een van de lijken.’

‘Daar was Kalyna ook verantwoordelijk voor! Ze heeft me erin geluisd.’

‘Hoe bedoel je?’

‘Ze liet me graag allerlei shit doen waarvan een normaal mens zou moeten kotsen. Ze zei dat ik mijn liefde moest bewijzen, maar… nu ik terugkijk, besef ik dat ze er gewoon… van klaarkwam. Het was voor haar een stoot adrenaline, weet je wel? Ze liet me steeds ergere dingen doen. Ik ben niet homoseksueel, zelfs niet biseksueel. En in ben niet geïnteresseerd in dode mensen. Maar… ik was zo verkikkerd op háár. Ik was als de dood dat ik haar zou verliezen. Ik zou alles voor haar hebben gedaan. Nou ja, bijna alles. Ik heb Sarah niet vermoord, zoals ik al zei.’

Luke was zo kwaad dat het hem moeite kostte te blijven zitten. Maar als hij opstond, kon hij niet horen wat Mark verder nog te vertellen had.

‘Je was tien jaar ouder dan zij,’ zei Ava. ‘Hoe kon ze je zo in haar macht hebben?’

Luke hoorde het ongeloof in Ava’s stem – en deelde het.

‘Dat is moeilijk uit te leggen. Ik heb er geen goed antwoord op. Ze was alles wat ik wilde. Het mooiste meisje dat ooit naar me had gekeken. En in het begin was ze niet zo veeleisend. Ze leek lief, onschuldig zelfs. Pas nadat ik voor haar was gevallen en ze besefte dat ik verliefd op haar was, veranderde alles.’

‘Je zei dat ze je erin heeft geluisd.’

‘Dat klopt. Om van me af te komen. Ik denk dat ze me zat was, dat ze me kwijt wilde. Maar ze had me steeds verteld dat ik alles voor haar was, dus ze kon het niet zomaar uitmaken. Al was het maar omdat ik wist wat ze met Sarah had gedaan. En een paar football-spelers van de middelbare school besteedden een heleboel aandacht aan haar. Ze pikte het niet dat ik jaloers was, wilde me uit de weg hebben. Dus haalde ze me over… het te doen met een oude vrouw die eerder die dag was overleden. Daarna mocht ik seks hebben met haar, zei ze. Ze was toen al begonnen voorwaarden te stellen aan de tijd die we samen waren. Maar ze moet haar moeder hebben verteld dat ik iets in mijn schild voerde of haar op een andere manier zo ver hebben gekregen dat ze naar achter kwam, want haar moeder kwam anders nooit in de balsemkamer. Maar opeens stond ze daar.’

‘Waar was Kalyna toen haar moeder binnenkwam?’ vroeg Ava.

‘Dat weet ik niet. Zonder dat ik het had gemerkt, was ze hem gesmeerd. Nog een reden waarom ik denk dat ze wist dat haar moeder zou komen.’

‘En toen werd je ontslagen.’

‘En toen werd ik ontslagen.’

Ava draaide Lukes hand om en spreidde zijn vingers. ‘Heb je Kalyna daarna nog gezien?’

‘Ik wilde wel. Niets liever. Die eerste maanden zonder haar dacht ik dat ik doodging. Maar zij leek het helemaal niet erg te vinden dat we uit elkaar waren. Ze had stiekem naar buiten kunnen gaan om me te zien, maar dat deed ze niet. En ik kon haar zelfs niet opbellen. Vanwege wat Mrs. Harter me had zien doen, mochten we helemaal geen contact meer met elkaar hebben van haar ouders. De paar keer dat het me lukte Kalyna aan de telefoon te krijgen, zei ze dat ze niet naar me toe kon komen, omdat haar ouders haar te veel in de gaten hielden.’

‘Waar was Tatiana toen dat allemaal gebeurde?’

‘Tati is heel anders dan Kalyna. Tati is een schatje. Maar ze is niet… Hoe zal ik het zeggen? Ze is niet zo dynamisch, opwindend, charismatisch als Kalyna. Kalyna kan zich precies zo voordoen als je wilt dat ze is. Pas als ze zich volkomen veilig voelt, laat ze haar ware aard zien.’

‘Hoe komt het dat Tati die kant van haar zus niet zag?’ fluisterde Luke.

‘Waren zij en haar zus niet close?’ vroeg Ava.

‘Kalyna deed wel alsof ze van Tati hield, maar ze heeft nooit van iemand gehouden, niet echt. Ze liet Tati regelmatig al het werk doen en ging zelf weg met mij. Tati moet hebben geweten dat we seks hadden, maar het was bijna alsof ze het niet wílde weten, alsof het minder erg was als ze zich van de domme hield. Ze was zo loyaal dat ze niet aan haar ouders vertelde. Maar als ze had gedacht dat we iets ergers deden dan met elkaar rommelen, had ze het wel verteld. Dat wist Kalyna. Ze wist wat ze Tati veilig kon vertellen en wat ze voor haar moest verzwijgen.’

‘Wat voel je nu voor Kalyna?’

Hij lachte bitter. ‘Ik wilde dat ik kon zeggen dat ik haar haatte. In zeker opzicht doe ik dat ook, maar…’

‘Maar wat?’

‘Zelfs na alles wat er is gebeurd, denk ik nog steeds af en toe aan haar en wil ik weer bij haar zijn. Ik was… verslaafd aan haar. Ik heb zelf nooit gerookt, maar ik heb vaak gehoord hoe moeilijk het is het op te geven, dat mensen jaren nadat ze zijn gestopt met roken nog steeds naar een sigaret snakken. Zo is het voor mij. Maar ik wil niets meer met Kalyna te maken hebben, zelfs niet als ze contact met mij wil. Ik weet dat ze gestoord is.’

‘Ik denk dat ze haar zinnen op iemand anders heeft gezet.’ Ava keek Luke aan toen ze dit zei.

‘O ja?’ zei Mark. ‘Dan kun je hem beter waarschuwen. Als hij slim is, blijft hij heel ver bij haar uit de buurt. In het begin is ze de vrouw van zijn dromen, maar na een tijdje keert ze zich tegen hem.’

Opeens leek Ava zich te realiseren dat ze Lukes hand omklemde, en ze liet hem abrupt los. ‘Waarom heb je Mrs. Harter bedreigd, Mark?’

‘Dat was stom van me. Maar ik was zo kwaad. Ik had al die ellende eindelijk achter me gelaten en had verkering met een leuke vrouw, iemand met wie ik dacht een serieuze relatie te kunnen hebben. Voor het eerst sinds Kalyna gaf ik echt om iemand. Maar Norma Harter heeft alles verpest.’

‘Zijn jullie uit elkaar?’

‘Ze kon er niet meer tegen dat ik haar nog aanraakte, en dat kan ik haar niet kwalijk nemen.’

‘Heb je de politie verteld wat je mij hebt verteld?’

‘Ja. Ik ga morgen naar het bureau om een officiële verklaring af te leggen.’

‘Ik heb nog één vraag.’

‘Wat dan?’

‘Waarom ben je teruggekomen naar Mesa?’

‘Ik vond dat er genoeg tijd overheen was gegaan. Kalyna was weg. Ik had in Tucson als kelner gewerkt en ik wilde een betere baan. Niet dat ik van het uitvaartwezen houd. Het is gewoon… het enige wat ik kan.’

‘Ik begrijp het. Oké, bedankt dat je met me hebt gepraat.’

‘Wacht even,’ zei Mark voordat ze de verbinding kon verbreken. ‘Mag ik iets vragen?’

‘Natuurlijk.’

‘Wat denk je dat er gaat gebeuren?’

‘Met wat?’

‘Met mij.’

‘Dat hangt af van wat de officier van justitie van de zaak vindt. Maar als het ernaar uitziet dat hij gevangenisstraf gaat eisen, kun je als kroongetuige optreden. Dan krijg je een veel lichtere straf dan Kalyna,’ zei ze. Vervolgens nam ze afscheid van hem en verbrak ze de verbinding.

‘Wat denk jij ervan?’ vroeg Luke toen ze haar mobieltje op de tafel legde.

Ava draaide zich om en keek hem aan. ‘Ik geloof hem.’

‘Ik ook,’ zei hij. ‘Wat betekent…’

‘Wat betekent dat Kalyna door en door slecht is.’

‘En ze is geobsedeerd door mij.’ Hij haalde een hand door zijn haar. ‘Bof ik even.’

Ondanks zijn luchthartigheid bleef ze ernstig. ‘Normale regels gelden niet meer, Luke. Je moet op je hoede blijven tot de politie haar oppakt en opsluit.’

Hij fronste zijn voorhoofd. ‘Ik sla niet op de vlucht voor een vrouw!’

Ava stond op. ‘Die machobullshit is precies wat je het leven kan kosten! Dat weet je zelf ook wel.’

Hij stond ook op. ‘Maar het kan nog heel lang duren voordat de politie Kalyna opsluit. Het is niet eens zeker of ze daar wel genoeg bewijs voor kunnen vinden. Ik kan mijn leven niet voor onbepaalde tijd door haar – of iemand anders – laten ontwrichten. Dát is bullshit! Als ze me moet hebben, komt ze me maar halen. Voor een gevecht ben ik niet bang.’

‘Je begrijpt het niet. Als Kalyna echt is zoals Mark zojuist beschreef, vecht ze niet eerlijk.’

‘Geeft niet.’

‘Wil je alsjeblieft ophouden met dat arrogante gedoe? Ze heeft een onschuldig meisje vermoord omdat ze dat amusant vond! Ze heeft de vrouw vermoord die haar heeft geadopteerd, waarschijnlijk alleen om aan geld voor benzine te komen. Ze is niet zoals andere vrouwen.’

‘Die slachtoffers waren allebei kwetsbaar. Ze waren zwakker dan zij, wisten niet dat ze gevaarlijk was. Die vergissing zal ik niet maken.’

‘Maar ze is gewetenloos.’

‘Wat wil je dan dat ik doe? Ik heb een baan, Ava. Als jij je daardoor beter voelt, blijf ik vannacht en misschien morgen hier. Ik kan een paar dagen verlof nemen, als ik maar hier in de buurt blijf. Maar zodra dat verlof voorbij is, moet ik weer werken, of ze Kalyna wel of niet hebben gevonden.’

Ava’s ogen begonnen te fonkelen van woede. ‘Klootzak! Als je niet oppast, vermoordt ze je!’

Verbaasd over haar heftige reactie greep hij haar bij de arm. ‘Hé, wat is er aan de hand?’

‘Ik heb zoiets als dit eerder meegemaakt. Ik heb het meegemaakt dat vrouwen werden vermoord omdat ze niet konden ontkomen aan de mannen die hen treiterden. Denk je dat ik wil dat dat jou overkomt? Alleen omdat je een man bent en denkt dat je niet bang hoeft te zijn voor een vrouw?’

Waarom was ze zo overstuur? Er was hem nog niets overkomen. ‘Wat is er, Ava?’

‘Je vat dit niet serieus genoeg op!’

‘En ik denk dat jij het te serieus opvat. Waarom?’

Zonder te antwoorden keek ze hem boos aan.

‘Begin je om me te geven?’ vroeg hij zacht.

‘Nee,’ snauwde ze, maar ze wendde haar blik af. Toen rukte ze haar arm los en liep ze de kamer uit.

Even later hoorde hij de deur van de boot dichtslaan.