DE VAL

Het was een valpartij van jewelste. Er waren nogal wat gewonden. Geen doden, maar wel gewonden, dat wil zeggen: geen echte gewonden, geen zware gewonden, nee, blauwe plekken, kneuzingen en wanordelijke broekspijpen. Niets ernstigs dus.

Waarom vertel ik dit, o ja, ik weet al waarom ik dit vertel, omdat hij dacht dat het hem nooit zou overkomen, en ziedaar, hij was betrokken bij genoemde valpartij. Hij schaamde zich, want hij had zichzelf ooit beloofd om niet te vallen. Maar ja, als het spiegelglad is en je hebt de verkeerde schoenen aan, dan valt men, zonder aanzien des persoons. Hij, en vele anderen, vielen dus.

Een kleinigheid, een bagatel zou je haast zeggen, niet iets om je druk over te maken, maar dit onbelangrijke voorval veranderde z'n hele leven. Hij nam ontslag en besloot na een langdurige lachbui klaploper te worden.

Dat viel in het begin zeker niet mee. Hij moest paperassen en formulieren invullen, hij moest dikwijls z'n handtekening zetten, en eindelijk, na jaren studie, was hij een gediplomeerd klaploper en dat is hij nog steeds uit volle borst. Ja, het kan gek lopen in iemands bestaan. Wist je dat?