EEN FEIT

Ik liep langs de straten en langs de wegen, ik heb dientengevolge veel gezien en gehoord, maar met wie kan ik erover praten? En moet dat, moet ik erover kunnen praten? Nee, d'r moet niks.

Zal ik je een raad geven? Hou maar liever je bek. Praat niet over wat je weet en wat je denkt. Blijf alles en iedereen gadeslaan, maar zeg niets, want begrijpen doen ze het toch niet, laat staan dat ze dat gehannes waarderen.

Dit is geen klacht, dit is een voldongen feit. Maar waar moet je heen met de herinneringen die zich opstapelen in je hoofd? Soms is het een zegen om je hoofd ergens te laten liggen, om je hoofd kwijt te raken.