RAAD

Daar had je 'm al weer.

'Ja, wat moet je nou nog, ik heb je net uitvoerig met raad en daad terzijde gestaan.'

'Dat is wel zo,' was zijn antwoord, 'je hebt me raad gegeven, dat weet ik en dat stel ik ook erg op prijs, maar...'

'Wat maar,' zei ik nijdig, want ik wilde eindelijk es alleen zijn.

'Maar,' ging hij verder, 'om eerlijk te zijn weet ik niet meer wat je zei, wat zei je eigenlijk? Kun je het alsjeblieft nog es zeggen?'

'Nee,' zei ik en ik sloot met een klap de deur. Hèhè, eindelijk alleen, ik was graag alleen toen ik nog leefde.