KOGELS

In de verte staat een gebouw. Het gebouw heeft, zoals ieder gebouw, ramen. Maar het zijn bij nader inzien geen ramen, het zijn gaten, zwarte gaten, ze zien eruit als schietgaten.

En inderdaad, af en toe wordt er uit deze duistere gaten geschoten. Op wie er wordt geschoten? Vraag je dat? Op opstandelingen natuurlijk, op wie anders. Onder de opstandelingen vallen veel slachtoffers, het komt voor dat de kogels bloedbaden aanrichten. Wist je dat?

De opstandelingen verzamelen zich voor het gebouw en schreeuwen om wraak. Hun wordt gevraagd om weg te gaan. Ze gaan niet weg. Dan klinkt het: er wordt geschoten. De opstandelingen schreeuwen nog harder. Men begint te schieten. De opstandelingen maken dat ze wegkomen.

Het is zeker geen kleinigheid om opstandeling te zijn. Meestal krijg je een kogel in je kont.

De opstandelingen hebben grimmige gezichten. Ze ogen vastberaden. Ze delven vaak het onderspit, ze zijn ten dode opgeschreven. Soms ook niet, soms krijgen ze de overhand, al naar gelang.

Ik zal ze zo veel mogelijk in de gaten houden, dat beloof ik je.