Paulina de Grote in het theater Shanghai

In de jaren twintig leefde er in Havana een zekere Paulina, een dame uit de hogere kringen die maar niet ophield met groeien en die het heerlijk vond haar poesje te wassen in een porseleinen bidet met gouden kranen. Maar Paulina leed aan paranoia, was psychotisch en had een gespleten persoonlijkheid. Overdag was ze een gerespecteerde, met juwelen overladen rijke dame van stand, maar 's nachts nam ze deel aan de drakenfeesten in de Chinese wijk, verkleed als geisha, want het verschil tussen Chinees en Japans kende ze niet. Voor haar was iedereen met scheve ogen en een gele huid een Chinees, punt uit. Na tijdens het carnaval te hebben gedanst in de calle Zanja, begaf ze zich naar het beroemdste pornotheater ter wereld, het Shanghai, om daar haar minnaar Lou Tang te ontmoeten, de Aziaat met de marmeren keu en de ivoren ballen, die zijn stijve roede op de houten vloer van het podium plantte en zich daarop horizontaal in evenwicht hield terwijl hij ronddraaide zoals de wieken van een helikopter. Maar die avond verscheen Lou Tang niet op het toneel, en voordat de voorstelling was afgelopen begaf Paulina, deze keer verkleed als man, met achterovergekamd haar en een valse snor, zich naar de kleedkamer van haar exceptionele minnaar. Daar trof ze de robuuste Lou Tang aan terwijl hij op de schroef ging met de Chinese actrice en contorsioniste Won Sin Fon. Buiten zichzelf van woede verliet Paulina het vertrek van haar ontrouwe geliefde, maar niet alvorens een aantal vazen en Chinese olifanten op zijn hoofd te hebben kapotgeslagen.

De volgende morgen, weer helemaal terug in de rol van huisvrouw, trok ze een eenvoudige donkere japon aan, pakte een tas en verzocht het dienstmeisje met haar mee te gaan naar de markt. Al enkele dagen liep het water haar in de mond bij de gedachte aan een paar rijpe, rode schijven mamey, maar het Galicische meisje had geen verstand van dit soort vruchten en kwam in plaats daarvan aanzetten met Castiliaanse meloenen of mango's. Ze waren nog maar net op pad toen Paulina staande werd gehouden door een vrouw met een glad gezicht en scheve ogen. Een knappe, elegante verschijning.

'U zag el gistelavond plachtig uit in die mannenklelen,' zei Won Sin Fon met haar Aziatische accent.

Haar amandelvormige ogen lachten, vochtig van vrouwelijk verlangen. Van haar stuk gebracht door het compliment van die onbekende vrouw, wist Paulina niet hoe ze moest reageren. Ze verontschuldigde zich, deed alsof ze het erg druk had, mengde zich onder de kopers en liep naar de piekwaar ze werd opgewacht door het meisje, dat geen mamey bij zich had maar in elke hand een prachtige pompoen.

Diezelfde avond vermomde Paulina zich weer als een gedistingeerde jongeman, maar in plaats van naar de Chinees Lou Tang te gaan om hem ter verantwoording te roepen, begaf ze zich rechtstreeks naar de kleedkamer van Won Sin Fon. De actrice had haar nummer zojuist voltooid en putte zich uit in dankbetuigingen, dolblij die zogenaamde jongeman te zien verschijnen met een boeket tulpen. Won Sin Fon parfumeerde haar hals met oosters parfum. Paulina liet haar in geitenleer gestoken han den in het decolleté van Won Sin Fon glijden, sloeg haar zijden kimono open en stak haar neus tussen de parelmoerkleurige borsten van de contorsioniste. In die houding groeide Paulina binnen enkele seconden nog eens vijf centimeter.