48

Tijdens de rit terug naar L.A. aten de broers tomaten. Ze luisterden naar muziek en spraken niet veel. Ruim voordat ze de 405 naar het zuiden zouden opdraaien, zei Moe: ‘Als je het niet erg vindt, wil je dan op de 101 blijven en dan Laurel Canyon?’

Aaron zei: ‘Een omweg langs Swallowsong?’

‘Kun je me afzetten bij Liz. Zij woont aan Fuller in de buurt van Melrose.’

‘Geen probleem.’

Halverwege de Canyon: ‘Moses, we hebben het niet slecht gedaan.’

‘Het is op zijn pootjes terecht gekomen.’

‘Dit was meer dan whodunit,’ zei Aaron.

Moe zei: ‘Behoorlijk… Mammie belde gisteravond. Ik neem aan dat ze jou ook heeft gebeld?’

‘O… jaah.’

Moe stond zichzelf toe te glimlachen. ‘Koosjere worstjes zijn verleden tijd. Een hartelijk welkom voor de biologische, met gras gevoerde, bison. Heb je dat wel eens gehad?’

‘Neu, ze heeft er een halve van gekocht.’

‘Bufalomammie.’

Aaron zei: ‘Een barbecuegrill van achtduizend dollar. Niet te geloven!’

Moe dacht: eigenlijk klinkt dat als iets wat jij prachtig zou moeten vinden. O, ja, dat is ook zo, jij kookt nooit. ‘Zie je haar al met zo’n schort voor lopen? In al die rook?’

Aaron lachte. ‘Niet echt… Ik was wel van plan te gaan. Om haar een beetje op haar gemak te stellen.’

Moe zei: ‘Heeft geen zin om niet te gaan.’

‘Tot dan dan maar.’

‘Jaah.’

Aaron wierp een blik op zijn broer. Moe had zich weer verschanst in zijn eigen serieuze ik. Daar kon hij mee leven. Ze leefden met zijn tweeën op een vulkaan. Iets te veel onrust en de zaak barstte uit.

Bij Sunset zei Moe: ‘Ik vind het aardig. Dat je een omweg maakt om mij af te zetten.’

‘Wie zegt dat ik een omweg maak?’

‘Niet dan?’

‘Wie weet,’ zei Aaron, glimlachend. ‘De volgende grote whodunit.’

‘Hoe dan ook, bedankt,’ zei Moe. ‘Bro.’

Even later zag Aaron een prachtige zwarte vrouw het appartementencomplex uitlopen en zijn broer begroeten met de meest warme glimlach die hij ooit had gezien. Kreten van plezier, een stevige omhelzing en een langdurige kus, waarvoor Moe zich zou hebben geschaamd, als Aaron lang genoeg was gebleven om hem helemaal te zien voltrekken.