39

Pas nadat ook Liana’s derde sms aan Aaron onbeantwoord was gebleven, durfde ze haar telefoon uit te zetten en naar bed te gaan met Steve.

Als meneer Fox vrij heeft genomen om een feestje te vieren, dan heb ik geen dienst meer.

Het borsthaar-washandje lag weer op zijn plaats, ze droeg een T-shirt van Steve, hij had een pyjamabroek aan, en beiden probeerden in slaap te komen.

Het washandje wipte op en neer toen Steve een soort kuchend geluid produceerde dat als een onderaards gerommel door zijn borstkas trok. ‘Lach jij, jongeman?’

‘Hmm.’

‘Wat is er zo grappig?’

‘Fantasie.’

‘Wat?’

‘Niet belangrijk.’

‘Hé, grote jongen, het draait allemaal om communicatie, weet je wel?’

‘Het is nogal puberaal.’

‘Ik vind het altijd leuk contact te leggen met het kind in mij.’ Ze porde hem in zijn ribben.

‘Oké, oké.’ Hij klonk nu klaarwakker. ‘Ik lag te denken aan detectivewerk. Als er iets is waar ik goed in ben, is het wel onderzoek. Geef me maar een onderwerp en ik graaf als een mol. Ik fantaseerde over jou en mij, als een detectiveduo, een soort Nick en Nora Charles. Wat een fantasie, niet?’

Mijn ambities, meneer, liggen meer in de richting van ervoor zorgen dat wat we hier samen aan het doen zijn, wat dat dan ook precies mag zijn, lang genoeg duurt om erachter te komen of je werkelijk zo lief en aardig en begripvol bent als het lijkt. Als dat zo is, wil ik nog wel wat werk steken in het repareren van je zelfvertrouwen, want dat is eigenlijk het enige wat ontbreekt in het plaatje, en wie weet, misschien zou je wel een stuk minder aardig zijn als je wat zelfverzekerder was. Dus ik moet voorzichtig zijn en niet overdrijven, en je niet veranderen in een doorsnee arrogante kerel. Maar ik wil wedden dat ik het precies goed kan doen. Daarna zouden we dit appartement kunnen aanpakken, je ouders ervan overtuigen dat dat werkelijk het beste zou zijn voor iedereen. Geloof me, schatje, ik zou ze wel zover krijgen dat ze me aardig gingen vinden, dat ze zouden denken dat ik precies was wat hun jongen nodig had, kijk eens hoe vaak hij tegenwoordig glimlacht. In tegenstelling met toen die graaiende teef er nog was. Mijn fantasie, Stevie, gaat over jou en mij, dat we hier samenwonen aan Wilshire, onze beide auto’s in de garage, de portier die me bij mijn naam noemt als hij groet, mijn pakjes draagt. Dat jij je vaker ontspant, voor je plezier vrij neemt, ik zal je wel laten zien hoe je moet leven. Inclusief van dattum. Heel veel van dattum. Met rand en mijn voice-overs bij elkaar zal het met de pecunia ook wel loslopen. Ik verkoop mijn flatje, stop de poen in de pot, een alomvattende liefdevolle relatie, niet zo eentje waarbij het vrouwtje wordt onderhouden. En je ouders zouden zoveel van me houden, dat ze er wat geld bij zouden leggen om…

Steve fluisterde: ‘Slaap je, Liana?’

Ze zei: ‘Je hebt gelijk. Dat is nog eens een fantasie.’