Hoofdstuk 5

 

 

Een paar uur later was Sebastian nog steeds wakker. Met een half oog op Mary’s lijst met vrienden, las hij de transcripties van haar eerdere chatsessies met Malcolm. Als hij de kans kreeg, wilde hij het gesprek niet voortzetten zonder precies te weten wat er eerder gezegd was.

Hij had een boxershort en een T-shirt aangetrokken maar had zich niet genoeg kunnen ontspannen om echt te gaan slapen. Malcolm was online. Bijna de hele nacht al. Sebastian stelde zich voor dat hij ook met andere vrouwen chatte, hen aan het lijntje hield met complimentjes en beloftes, net als Mary.

Hoe kon hij die etterbak uit zijn tent lokken?

Het liefst was hij zelf een gesprek begonnen om te kijken wat hij voor elkaar kon krijgen nu hij de touwtjes zelf in handen had. Maar het was bijna vier uur ’s nachts, en Malcolm wist dat Mary kinderen had die ze ’s ochtends naar school moest brengen. Bovendien had ze een baan, dus zo laat maakte ze het nooit.

‘Niet het patroon doorbreken,’ hield hij zichzelf voor. Maar hij kon niet langer Malcolm zo kalmpjes zijn eigen tempo laten bepalen; hij moest hem uitdagen, zorgen dat hij de fout in ging.

Toch liet hij alle voorzichtigheid varen en klikte op de naam WhosYourDaddy. Brandon is net hoestend wakker geworden, arme knul, schreef hij.

Nee, niet knul. Kind, arm kind. Dat klonk vrouwelijker. Met de backspacetoets wiste hij knul en veranderde dat in kind. En nu kan ik niet meer slapen.

 

Hij verzond de boodschap, maar er kwam geen reactie. ‘Kom op nou,’ mompelde hij. ‘Vergeet die pornosite waar je op zit en reageer. Maak je je geen zorgen om die zielige Brandon?’

Hij verzette zijn stoel zodat hij zijn benen kon strekken. Hij had te lang gezeten. ‘Natuurlijk kan die hele Brandon je niks schelen,’ zei hij, toen hij weer zat. ‘Jij geeft alleen maar om jezelf.’

Na vijf minuten waagde hij weer een poging.

 

Ik moet steeds aan je denken. Misschien is dat wel de echte reden waarom ik niet kan slapen. Ik voel me ’s nachts zo eenzaam.

 

Hij wachtte… en wachtte. Geen reactie.

Vloekend nam hij de transcripties weer ter hand en bladerde door de delen die hij nog niet gelezen had. Een groot deel van die gesprekken had in september plaatsgevonden, voor Mary wist dat WhosYourDaddy niet was wie hij zei dat hij was, maar ze boden wel inzicht in de psyche van de man.

 

WhosYourDaddy: Ben je nog net zo sexy als toen je zestien was?

 

BrownEyedGirl: Weet je dat niet dan?

 

WhosYourDaddy: Ik heb je jaren niet gezien.

 

BrownEyedGirl: Ik heb toch foto’s gestuurd. Jij bent degene die mij geen enkel plaatje heeft gestuurd. Waar blijven die, trouwens?

 

WhosYourDaddy: Ik ben mijn camera kwijt, maar ik zal snel een paar foto’s laten maken.

 

Sebastian bladerde door tot hij bij het kopietje kwam van de foto die Malcolm uiteindelijk gestuurd had. Het was een foto van een man die knap genoeg was om aantrekkelijk gevonden te worden, maar gewoon genoeg om geloofwaardig te zijn – een slimme keuze. En waarschijnlijk was het niet eens iemand die Malcolm kende. Sebastian vermoedde dat Malcolm gewoon een foto had gemaakt van iemand en die had gebruikt om Mary’s nieuwsgierigheid te bevredigen. Of hij had een foto gekocht. Hij bladerde terug en las verder.

 

BrownEyedGirl: Doe het dan morgen. Ik wil zien met wie ik praat.

 

WhosYourDaddy: Je weet met wie je praat.

 

BrownEyedGirl: Nee, dat weet ik niet. Ik kan me nog steeds niet herinneren dat ik je op het feestje van Joe heb gezien.

 

WhosYourDaddy: Jij weet hoe je iemand kunt kwetsen, zeg. Ik viel zeker niet op.

 

BrownEyedGirl: Er waren daar wel een stuk of tweehonderd mensen. En ik had een vriendje, dus ik lette niet echt op.

 

WhosYourDaddy: Dat vriendje herinner ik me nog. Hoe heette hij ook alweer?

 

BrownEyedGirl: Malcolm Turner.

 

WhosYourDaddy: O ja. Je was helemaal weg van hem.

 

BrownEyedGirl: Zeg dat wel. Tot over mijn oren verliefd.

 

WhosYourDaddy: Mazzelaar.

 

BrownEyedGirl: :-)

 

WhosYourDaddy: Heb je die nog gezien de laatste tijd?

 

BrownEyedGirl: Nee, na ons eindexamen zijn we elkaar uit het oog verloren.

 

WhosYourDaddy: Enig idee wat er van hem geworden is?

 

BrownEyedGirl: Nee, geen idee.

 

WhosYourDaddy: Maar je denkt af en toe nog wel aan hem, toch?

 

BrownEyedGirl: Soms.

 

WhosYourDaddy: Als je met hem getrouwd zou zijn, was je misschien niet gescheiden. Dan waren je kinderen van hem.

 

BrownEyedGirl: Dat betwijfel ik. Hij heeft me bedrogen met Sherry Stewart. Ik heb ze betrapt in de slaapkamer bij Dennis Marchant thuis. Daar was ik kapot van.

 

WhosYourDaddy: Je moet wel gek zijn om iemand te bedriegen die zo mooi is als jij.

 

‘Was jij zo gek?’ vroeg Sebastian zich hardop af, en hij sloeg om.

 

BrownEyedGirl: Toen het uit was tussen ons, is hij wat met haar begonnen. Maar lang heeft het niet geduurd.

 

WhosYourDaddy: Ik heb haar ook wel eens gezien. Ze was niet half zo knap als jij.

 

BrownEyedGirl: Dank je. Ik heb ook nooit begrepen wat hij in haar zag.

 

WhosYourDaddy: Het was een slet en op die leeftijd denken jongens met hun pik. Ze hebben last van een overdosis hormonen en weten niet wat goed voor ze is.

 

BrownEyedGirl: Wordt dat later anders dan? Geintje.

 

WhosYourDaddy: Ik zou nooit iets doen waarmee ik een relatie met iemand als jij op het spel zou zetten. Heb je het met Malcolm gedaan?

 

‘Dat weet je best,’ zei Sebastian. ‘Je vindt het gewoon lekker om erover na te denken, erover te praten.’

 

BrownEyedGirl: Het antwoord op die vraag kun je wel raden.

 

WhosYourDaddy: Het antwoord is ja.

 

BrownEyedGirl: Niet dat ik het zomaar met iedereen deed, hoor. We kenden elkaar al twee jaar.

 

WhosYourDaddy: Moet ik ook zo lang wachten tot ik aan je mag zitten?

BrownEyedGirl: Dat hangt ervan af.

 

WhosYourDaddy: Waarvan?

 

BrownEyedGirl: In hoeverre ik je vertrouw.

 

WhosYourDaddy: Mij kun je wel vertrouwen, schatje.

 

BrownEyedGirl: Dat geloof ik graag.

 

WhosYourDaddy: Spreek je Sherry Stewart nog wel eens?

 

Sebastian keek naar het computerscherm. Nog steeds geen antwoord van Malcolm.

 

BrownEyedGirl: Nooit. Niet meer gezien sinds die avond.

 

WhosYourDaddy: En andere vrienden van school?

 

‘Benieuwd wat ze over je gehoord heeft?’ vroeg Sebastian. WhosYourDaddy was altijd aan het hengelen. De ene keer wat subtieler dan de andere.

 

BrownEyedGirl: Niet echt. Mijn beste vriendin is overleden aan kanker toen we studeerden. Toen realiseerde ik me dat ik op zoek was naar iets meer diepgang dan de meeste mensen met wie ik omging op school. Die feestten het hele weekend en doken met iedereen het bed in. Voor mij was het tijd om het leven serieus te nemen. In die periode ontmoette ik Jimmy.

 

WhosYourDaddy: Op Berkeley?

 

BrownEyedGirl: Klopt.

 

WhosYourDaddy: Ben je na je studie teruggegaan naar San Antonio?

 

BrownEyedGirl: Nee, we zijn in Californië gebleven, in de buurt van zijn familie.

 

WhosYourDaddy: Hoelang ben je dan al niet in Texas geweest?

 

BrownEyedGirl: Al jaren. Mijn ouders zijn naar Portland verhuisd toen ik op Berkeley zat, dus er was geen enkele reden meer om daarheen te gaan.

 

Gelukkig was dat allemaal waar, dus ze hoefden zich geen zorgen te maken dat Malcolm andere verhalen zou horen.

 

WhosYourDaddy: Zou je Malcolm niet een keer willen zien weer?

 

BrownEyedGirl: Ik weet niet eens of hij daar nog woont. Het laatste wat ik gehoord heb, is dat zijn familie er nog woont maar dat hij verhuisd is.

 

WhosYourDaddy: En als hij contact met je zou opnemen, wat zou je dan doen?

 

Dit gedeelte had Sebastian onderstreept. Het wees erop dat Malcolm nog meer voelsprieten uitstak, wilde weten hoe hij zou worden ontvangen als hij besloot zijn ware identiteit bekend te maken.

 

BrownEyedGirl: Weet ik niet. Dat hangt ervan af waarom hij contact met me op zou nemen. Ik heb het hem nog steeds niet helemaal vergeven. Niemand heeft me ooit zo gekwetst, zelfs mijn echtgenoot niet.

 

WhosYourDaddy: Misschien is hij veranderd, volwassener geworden.

 

BrownEyedGirl: Misschien ook niet. Eens een bedrieger, altijd een bedrieger, denk ik dan.

 

WhosYourDaddy: Dat weet je niet.

 

BrownEyedGirl: Ik denk niet dat ik hem ooit nog zou kunnen vertrouwen.

 

Helaas had dit gesprek plaatsgevonden voordat Mary vermoedde dat ze met Malcolm praatte, anders had ze wel iets anders gezegd.

 

WhosYourDaddy: Arme Malcolm. Hij mist een hoop.

 

BrownEyedGirl: Hou op, zeg. Hij heeft het er zelf naar gemaakt. Ik mag dan gescheiden zijn, ik ben niet wanhopig.

 

WhosYourDaddy: Ik zou je beter behandelen.

 

‘Beter dan vroeger?’ mompelde Sebastian.

 

BrownEyedGirl: Dat wil ik wel geloven.

 

Sebastian trok een gezicht: ‘Dat kun je beter niet doen.’

 

WhosYourDaddy: Ik zal het je bewijzen.

BrownEyedGirl: Ben je wel eens vreemdgegaan?

 

WhosYourDaddy: Iemand die zo mooi is als jij, zou ik nooit bedriegen.

 

BrownEyedGirl: Dus je bent wel eens vreemdgegaan?

 

WhosYourDaddy: Niet tijdens mijn eerste huwelijk.

 

BrownEyedGirl: Hoe vaak ben je getrouwd geweest?

 

WhosYourDaddy: Twee keer.

 

Net als Malcolm.

 

BrownEyedGirl: Heb je je tweede vrouw bedrogen dan?

 

WhosYourDaddy: Nadat zij mij bedrogen had. Volgens mij ging ze nog naar bed met haar ex toen wij allang getrouwd waren. Ik weet dat ze nooit over hem heen is gekomen. Altijd vergeleek ze mij met hem.

 

BrownEyedGirl: Hoe heette die ex?

 

WhosYourDaddy: Klootzak – tenminste, voor mij. Geintje.

 

Hier aarzelde Sebastian. Malcolm had het over hem en Emily, maar hij zat er faliekant naast. Goed, af en toe had hij nog wel een vonkje voelen overspringen tussen hem en zijn ex, dat kon hij niet ontkennen. Ze gaven nog om elkaar, gaven allebei om hun zoon. Maar ze hadden nooit meer met elkaar gevreeën na de scheiding. Als Emily niet met Malcolm getrouwd zou zijn, dan waren ze misschien weer bij elkaar gekomen, maar dat had ze wel gedaan. Vervolgens had Sebastian Constance ontmoet en toen was alles veranderd.

Met zijn ogen dicht probeerde hij zich voor te stellen hoe het zou zijn geweest als zijn gezin weer herenigd was. Dan zouden Emily en Colton allebei nog leven, en dan was Colton opgegroeid in het complete gezin waarvan hij altijd was blijven dromen…

Het was Malcolm die een streep door die optie had getrokken. In eerste instantie door Emily over te halen om met hem te trouwen, nadat hij zich als beter mens voor had gedaan dan hij in werkelijkheid was. Later door Emily te vermoorden omdat hij vermoedde, zonder dat daar enige aanwijzing voor was, dat ze hem bedroog.

Of was zijn ongefundeerde beschuldiging gewoon een smoesje geweest om haar van het leven te beroven en er met haar geld vandoor te gaan?

Omdat zijn ogen te moe waren om verder te lezen schoof Sebastian het transcript opzij. Hij leunde voorover om de computer uit te zetten, maar voor zijn vinger de aan- uitknop raakte, verscheen het antwoord waarop hij zo lang had zitten wachten op het scherm.

 

WhosYourDaddy: Ben je nog wakker? Sorry, ik had je bericht niet gezien.

 

De vermoeidheid die zo aan hem getrokken had, viel van hem af toen hij een antwoord probeerde te formuleren. Hij had geen zijn in nog meer gebabbel dat nergens toe leidde. Hij was hier niet om Malcolm een beetje bezig te houden terwijl Malcolm fantaseerde over een verhouding met zijn ex-vriendin.

Na zijn nek gestrekt te hebben om zijn spieren los te maken, begon hij te typen.

 

BrownEyedGirl: Ja, ik ben er nog. Ik wou dat je hier was, dat je me vast kon houden.

 

WhosYourDaddy: Dat komt nog wel, echt.

 

BrownEyedGirl: Dat zou ik leuk vinden. Bij jou voel ik me heel bijzonder – meer dan een afgedraaide voetbal-moeder. Geintje.

 

WhosYourDaddy: Je bent ook bijzonder.

 

BrownEyedGirl: Meen je dat? Of zijn het gewoon mooie woorden op een scherm?

 

WhosYourDaddy: Streel jezelf voor mij. Wees mijn handen. Ik zeg wat je moet doen.

 

Sebastian sloeg zijn ogen ten hemel. Internetseks? Daar kan ‘Mary’ niet aan beginnen.

 

BrownEyedGirl: Nee, dat is niet hetzelfde.

 

WhosYourDaddy: Het lijkt erop. Ik kan niet bij je zijn, schatje, maar ik kan mijn deel hiervandaan doen.

 

BrownEyedGirl: Waarom wil je niets afspreken? Zo ver is LA niet.

 

WhosYourDaddy: Dat kan niet.

 

BrownEyedGirl: En als ik naar jou kom? Dat heb ik al eerder voorgesteld. Laten we iets afspreken om te kijken of het in het echt ook zo voelt.

 

Het duurde even voor er antwoord kwam.

 

WhosYourDaddy: Mijn leven is een beetje ingewikkeld op het moment, Mary.

 

BrownEyedGirl: Je bent toch niet getrouwd, hè? Je zit me toch niet te verleiden terwijl je vrouw boven ligt te slapen!

 

WhosYourDaddy: Nee, dat is het niet. Dat zweer ik je.

 

BrownEyedGirl: Wat is het dan?

 

WhosYourDaddy: Ik heb gewoon… problemen met mijn huisgenoten. Ik heb een zware avond achter de rug.

 

BrownEyedGirl: Huisgenoten? Daar heb je het nooit over gehad.

 

WhosYourDaddy: Ze konden nergens anders heen, dus ben ik maar zo aardig geweest ze in huis te nemen.

 

BrownEyedGirl: Wanneer?

 

WhosYourDaddy: Een paar weken geleden.

 

BrownEyedGirl: Mannelijke of vrouwelijke huisgenoten?

 

WhosYourDaddy: Vrouwelijk. Het zijn zussen. Maar ik heb niets met ze. Ze zijn niet mijn type. Ik dacht dat ze me konden helpen met koken en schoonmaken, verder niets.

 

BrownEyedGirl: Oké.

 

WhosYourDaddy: Wat bedoel je met oké?

 

Sebastian antwoordde niet.

 

WhosYourDaddy: Ik weet wel wat je denkt. Niet doen. Ik zei toch dat ik niets met ze heb?

 

BrownEyedGirl: Waarom wil je mij dan niet zien?

 

WhosYourDaddy: Ik wil je wel zien. Ik verlang al jaren naar je.

 

BrownEyedGirl: En toch wil je alleen maar chatten. Daar moet een reden voor zijn. Je moet stiekem een vrouw of een vriendin hebben.

 

WhosYourDaddy: Niet waar! Ik doe het gewoon rustig aan. Daar vroeg je zelf om. Ga nou geen ruzie zoeken. Het ging zo goed.

 

BrownEyedGirl: Goed? Dat we geen fysiek contact hebben vind jij goed? Loze beloftes via een computer vind je goed? Jij zegt dat we elkaar op een feestje ontmoet hebben, maar ik kan me niet eens herinneren hoe je eruitziet.

 

WhosYourDaddy: Ik heb toch een foto gestuurd?

 

BrownEyedGirl: Dat is niet genoeg.

 

Toen hier geen reactie op kwam, stond Sebastian op en haalde een blikje bier uit het koelkastje op zijn kamer. Er stroomde zoveel adrenaline door zijn lijf dat hij niet kon blijven zitten. Was hij te opdringerig? Misschien. Maar deze internetverhouding kon eeuwig doorgaan. Hij moest Malcolm zover zien te krijgen dat hij zijn masker afgooide.

Eindelijk kwam er een antwoord.

 

WhosYourDaddy: Ooit komt het er echt van. Beloofd. Ik denk de hele tijd aan je.

 

Aandachtig bestudeerde Sebastian de woorden. Moest hij het er voor vanavond bij laten zitten? Niet meer aandringen? In elk geval zou hij zijn aanpak omgooien. Hij ging weer zitten en schreef:

 

BrownEyedGirl: Laat maar. Ik heb niks gezegd.

 

WhosYourDaddy: Nee, het is niet erg dat je me wilt ontmoeten. Dat vind ik juist leuk. Ik wil jou ook ontmoeten.

 

BrownEyedGirl: Waarom spreken we dan niets af? Harris Ranch ligt tussen LA en Sacramento in. Daar zouden we af kunnen spreken.

 

WhosYourDaddy: Ik begrijp niet waarom je ineens zo’n haast hebt. Jij was degene die het rustig aan wilde doen, weet je nog?

 

BrownEyedGirl: Maar het is net alsof ik je al ken. Ik bedoel, beter dan van die ene korte ontmoeting. Er is tussen ons een verwantschap die ik al lang niet meer met iemand gevoeld heb. Of ben ik nou gek?

 

WhosYourDaddy: Helemaal niet.

 

BrownEyedGirl: Ik denk dat het komt doordat je me aan iemand doet denken. Iemand om wie ik veel gaf.

WhosYourDaddy: Wie?

 

Sebastian wachtte, in de hoop dat Malcolm zou denken dat ‘Mary’ het niet wilde zeggen.

 

WhosYourDaddy: Ga je het nog vertellen of niet?

 

BrownEyedGirl: Nee.

 

WhosYourDaddy: Waarom niet?

 

BrownEyedGirl: Omdat het er niet toe doet. Ik zie hem toch nooit meer.

 

WhosYourDaddy: Zeg het dan!

 

De echte Mary had geklonken alsof ze nog steeds niet over Malcolms verraad heen was. Sebastian moest een vreemde draai maken om dat om te zetten in iets aantrekkelijkers. Als hij het slim speelde, werd Malcolm misschien zo inhalig dat hij ondanks alles zijn identiteit zou onthullen. Misschien hoopte hij dat de bewondering die Mary vroeger voor hem als populaire jongen gekoesterd had, nog niet verdwenen was.

 

BrownEyedGirl: Gewoon iemand die ik ooit gekend heb.

 

WhosYourDaddy: Meer info krijg ik niet?

 

BrownEyedGirl: Je kent hem, nou goed? Je hebt het wel eens eerder over hem gehad.

 

WhosYourDaddy: Hebben we het over je ex-man?

 

BrownEyedGirl: Nee.

WhosYourDaddy: Iemand die je daarvoor al kende?

 

BrownEyedGirl: Ja.

 

WhosYourDaddy: Ik word gek, Mary. Zeg het nou gewoon.

 

BrownEyedGirl: Morgen zou een speciale dag voor ons zijn.

 

WhosYourDaddy: Is het Malcolm Turner?

 

Bingo. Hij wist van de negentiende.

 

WhosYourDaddy: Ik heb gelijk, hè? Het is Malcolm.

 

BrownEyedGirl: Misschien.

 

WhosYourDaddy: Ik heb gelijk.

 

BrownEyedGirl: Oké, je hebt gelijk. Maar als je hem spreekt, of iemand die hem kent, zeg het dan alsjeblieft niet! Hij is niet goed voor mij. Zelfs al zou hij single zijn op het moment, dan nog is het wat mij betreft verleden tijd.

 

Sebastian hoopte dat hij het er niet al te dik opgelegd had. Malcolm was niet gek. Maar hij was wel ijdel en arrogant genoeg om te geloven dat hij een meisje in de steek kon laten, haar hart kon breken en dat ze dan vijftien jaar later nog naar hem smachtte.

 

WhosYourDaddy: Bedoel je dat je nog verliefd op hem bent?

 

BrownEyedGirl: Ik weet niet wat ik bedoel. Het is laat. Dit slaat nergens op.

 

WhosYourDaddy: Ik begrijp het anders best.

 

BrownEyedGirl: O ja?

 

WhosYourDaddy: Er is ook iemand die ík niet uit mijn hoofd kan zetten.

 

BrownEyedGirl: Wie?

 

WhosYourDaddy: Jij.

 

BrownEyedGirl: Oké, zullen we dan komend weekend afspreken?

 

WhosYourDaddy: Je hoort het wel.

 

BrownEyedGirl: Wanneer?

 

Het bleef een minuut stil, twee minuten, vijf minuten. Sebastian was bang dat hij hem kwijt was. Voor vanavond tenminste. Hij wist dat hij uit moest loggen en naar bed moest gaan; hij kon zijn ogen nauwelijks open houden. Maar hij probeerde wakker te blijven, voor het geval dat… en viel uiteindelijk aan het bureau in slaap.