Dankwoord

Als ik iedere persoon die ik ben tegengekomen tijdens deze reis persoonlijk zou kunnen bedanken, dan zou ik dat doen. Maar omwille van de beknoptheid heb ik de lijst teruggesnoeid tot een paar heel speciale individuen die me hebben geholpen deze droom te verwezenlijken.

Allereerst wil ik mijn echtgenoot en onze kinderen bedanken voor hun steun op alle mogelijke manieren; van het delen in de vreugde om kleine overwinningen tot het brengen van koekjes en (nog meer) koffie. Zonder jullie doet niets ertoe.

Dank aan mijn zussen voor hun eindeloze aanmoedigingen die ze me gul gaven, ook al waren ze het niet met me eens over de manier waarop je een sneeuwpop bouwt. Ook dank aan Jim en Joan voor hun onbegrensde steun en gulheid.

Tegen mijn drie Cheeka Honey Badgers Kimberly Kincaid, Alyssa Alexander en Jennifer McQuiston zou ik willen zeggen: jullie zijn de topping aller toppings op mijn ijsje.

Aan Meredith, wier gloedvolle steunbetuiging bij het verschijnen van mijn eerste roman luidde: ‘Hé, dit is helemaal niet zo beroerd!’

En aan Kris, die helemaal niet zo van boeken houdt, maar beloofde er een te lezen als er een van mij uitkwam. Jullie zijn voor het grootste gedeelte van mijn verleden dierbare vriendinnen geweest en zullen dat in de toekomst altijd blijven. Dank jullie wel voor elke lach.

Aan Jane, die elk woord van elke versie heeft gelezen met haar rode pen in de aanslag. Dankjewel voor de uren die we hebben gespendeerd aan discussies over de verdienste van Desmonds stomme, geweldige haar.

Aan Jenny, wier uitstekende professionele advies luidde: ‘Ik weet dat je van die Gone with the Wind-dingen houdt, maar je moet iets grappigs schrijven.’

Aan Hillery, Peggy, Heather, Scott, Sue, Jeff, Samhita, Kim, Dave, Marti, Ted, Mary Beth, Ashlyn, Andrea en Tracy. Dank jullie wel voor jullie aanmoedigingen. Die kwamen altijd op het juiste moment.

Aan Marc Graham, Sharon Kendrew en Jeanette Schneider Vollstedt alias Kilt Guy, Boston en Miss J. Meeting. Doordat ik jullie heb ontmoet ben ik van richting veranderd en daar ben ik nog altijd dankbaar voor. Ik zie jullie bij Arno’s. Ik trakteer.

Aan dokter Gil Padula, dank u wel voor het delen van uw medische expertise, zodat ik een fractie ervan kon verwerken in dit verhaal. Ik waardeer uw gulle geest.

Aan mijn fantastische vrienden bij Romance Writers of America, de Mid-Michigan Chapter, de Starcatchers, de Firebirds, de Dashing Duchesses en aan alle geweldige schrijvers die hun kennis en steun hebben geboden (Kristan Higgins en Delilah Marvelle, ik heb het over jullie) dank, dank, dank.

Aan mijn agent Nalini Akolekar, die altijd in dit boek heeft geloofd. Mijn dankbaarheid is oneindig.

En tot slot, dank aan mijn geweldige en onvermoeibare uitgever Kelli Martin bij Montlake Publishing. Ik zal mijn volledige waardering onder vier ogen uiten zodat ik mezelf hier niet in verlegenheid breng. Laten we het er voorlopig op houden dat het een eer en een genot is om met haar te werken.