„Je was weggelopen," zei Nell beschuldigend.
„Maar nu ben ik weer terug," antwoordde Jade. „Ik heb eens nagedacht." „Waarover?"
„Nou, je hebt me niet verteld dat je door een stel vervelende kinderen gepest wordt..." Nell schudde verwoed haar hoofd. „En je hebt me ook niet verteld dat ze geld van je wilden hebben..." Weer schudde ze haar hoofd.
„En je hebt me ook niet verteld dat het Amanda, Jane en Susie waren..." Razendsnel probeerde Jade te bedenken wie er nog meer bij Nell in de klas zaten.
„Die waren het niet, dombo! Het waren Emily en Rebecca uit de vierde." Nell zweeg en sloeg haar hand voor haar mond. „O ja, natuurlijk. Maar jij hebt dat niet verteld..."
Nell keek Jade aan. „Ik had je ook niet verteld dat ze me Nellie het Nijlpaard noemen omdat ik dom en dik ben."
Jade schudde haar hoofd. Hoe konden die meiden zo gemeen zijn?
„Als ik het doorvertel, knippen ze mijn haar eraf," zei ze. „Dan zie ik er net zo achterlijk uit als jij."
Jade lachte. „O, Nell. Wat ben je toch een schatje."
„Jij bent ook een schatje. Komt alles nou goed?"
Jade gaf Nell een knuffel. „Ja hoor, dat beloof ik. Weet je, vanaf nu noem ik je bij je echte naam. Dan houden ze hun mond wel."
Nell was onder de indruk. „Helen Victoria Madeleine Webb," zei ze.
„Ik hou het op Helen," lachte Jade. „Heb jij ooit gehoord van een nijlpaard dat Helen heet?"