Liefde doet pijn
Jade was op weg naar school. Toen ze een hoek omsloeg, zag ze Scott een eindje voor haar lopen. Ze fronste haar wenkbrauwen. Meestal wachtte hij haar op voor zijn huis, zodat ze samen verder konden lopen. Ze trok een sprintje. „Scott! Wacht even!"
Hij stond stil en draaide zich om.
„Hoi," zei ze buiten adem. Ze ging naast hem lopen en haakte haar arm door de zijne.
„Hallo," zei hij nogal vlak en hij trok voorzichtig zijn arm los. „Heb je de kaartjes?"
Jade zuchtte. „Nee, ik heb geld nodig," zei ze en ze noemde het bedrag.
Scott sperde zijn ogen open. „Nou, dan haak ik af," zei hij met tegenzin. „Zoveel geld kan ik niet missen. Ik ben blut."
„Maar je moet mee!" riep Jade uit. „Zoveel is het toch niet?"
„Voor mij wel!" snauwde Scott. „Fitz is weer ziek."
Jade beet op haar lip. Fitz was de hond van Scott en hij was stapelgek op het dier.
„Sinds hij vast heeft gezeten op dat bouwterrein is het niet goed met hem," zei Scott. „Hij wordt steeds magerder en hij is veel minder speels. Ik ga met hem naar de dierenarts, maar m'n moeder vindt dat ik mee moet betalen."
Jade zei niets. Als Scott niet naar het concert ging, hoefde het voor haar ook niet meer zo nodig.
Scott begon over iets anders. „En hoe is het met jou?"
„Niet zo goed," zei ze. „Mijn oma is weer terug uit Amerika en wil dat ik gauw bij haar kom."
„Wat is daar zo beroerd aan?" vroeg hij.
„Ik mag niet van m'n tante. Niet te geloven, toch? Ze is zo egoïstisch. Ik mag niet eens mijn oude vriendinnen zien."
„Waarom niet?" vroeg Scott verbaasd.
„Weet ik veel," zei Jade schouderophalend. „Waarschijnlijk omdat ze de pest aan me heeft."
Scott zuchtte. „Begin nou niet weer, hè? Natuurlijk heeft ze niet de pest aan je. Je neemt echt niet iemand in huis aan wie je een hekel hebt."
„Ze had geen keus!" protesteerde Jade. „Het stond in het testament van mijn ouders."
Scott schopte tegen een steentje. „Ze had ook nee kunnen zeggen," merkte hij op.
„Aan wiens kant sta jij eigenlijk?" vroeg Jade vinnig.
„Aan niemands kant," antwoordde Scott. „Ik word alleen zo moe van dat gezeur over hoe slecht je het hebt. Het komt me m'n neus uit."
Jades hart stond even stil. „Vind je me niet meer aardig?" fluisterde ze.
Scott zweeg. Te lang naar Jades zin.
„Ja, natuurlijk wel," zei hij. „Sorry, hoor. Het zou alleen fijn zijn als je, nou ja, wat vrolijker was."
Jade haalde diep adem. Als Scott wilde dat ze vrolijk was, zou ze voortaan wel vrolijk doen. „Heb je ook zo'n zin in het weekend?" zei ze geforceerd opgewekt. „Drie hele dagen samen. Gaaf, hè?"
Scott zuchtte. „Hm."
Jade vond dat hij wel wat enthousiaster kon zijn. Hij was toch verliefd op haar? Het kwam vast doordat hij zo bezorgd om Fitz was. Ze moest iets verzinnen om hem een beetje af te leiden.